live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه

به نام خداوندبخشاینده مهربان

سلام به استاد عزیزم وخانم شایسته نازنین

وهمه ی دوستان عزیزم در این مسیر توحیدی

چقدر اگاهی های این گام به من کمک کرد چقدر هماهنگ بود چقدر این گام ها هم زمانی خوبی داره با شرایط الان من واقعا از شما سپاسگذارم خانم شایسته مهربان

چه سوال خوبی دوستمون پرسیدن و چ جواب هایی عالی مادریافت کردیم از استاد

این واقعا یک تله بزرگه که ادم فراموش میکنه که دلیل نتایجش چی بوده و چون یه کار ذهنیه ودیده نمیشه ادم خیلی باید اگاه باشه

واقعا چقدر من باور دارم که توجه به نکات مثبت سپاسگذاری وروخودم کار کردن نتایج بهتری برام میاره

دیشب تو کامنتم گفتم که یه جنگی بین عمل کردن وکار فیزیکی کردن تو ذهن من انگار عمل کردن رو یه کار فیزیکی میدونه در حالی که توجه به نکات مثبت سپاسگذاری رو خودم کار کردن همون ایمان که عمل میاره

همون ایمان به اینکه این ج میده اگه اینجوری فک کنم اگه اینجوری عمل کنم

استاد تو بانک پانشد یه عمل فیزیکی بکنه شما فکر کنید پا میشد میرفت به اصطلاح دل اون ادمهارو نرم کنه یا میرفت یه بانک دیگه یا بحث میکرد یا هرکار دیگه ای کاری که ادمهایی که از قانون خیر ندارند انجام میدهند احساسشون بد میشه حالشون بد میشه

واتفاقات بد میفته

اما استاد ایمان داره که اگر بتونه ذهنشو کنترل کنه بتونه سپاسگذار باشه بتونه اروم باشه اتفاقات خوب میفته وهمه چی تغییر میکنه

مسئله اینجاست من فک میکنم که این برای کارهای کوچیک انجام میشه در حالیکه برای جهان این تعریف نشده کوچیک وبزرگ نداره

من الان بدهی دارم تمرکز میذارم روی زیبایی ها روی نعمت ها روی سپاسگذاری ها روی فراوانی ها و این از هزارتا کا فیزیکی به نظر من سخت تره و پاداشش هم صدبرابر بیشتره

این تفاوت نتایج استاد با بقیه باور داره ایمان داره که این کار کردن رو خودم ج میده نه بیل زدن لین همون ایمان که عمل میاره

مگه چند نفر تو دنیا اینجوری عمل میکنند شاید عده ای

کمی اونم نا اگاهانه واقعا این اگاهی فایل امشب مختص من بود چقدر ارامم کرد

سپاسگذاری که من رو به نه ترسی داشته باشم نه غمی برسونه به اون حالت زیبا و قشنگ یکی شدن با ربم و تسلیم اون بودن

چه جالب استاد گفتن باور داشتم اگه بتونم ذهنم رو کنترل کنم ورق برمیگرده

واین که چون فاصله هست بین تغییر فرکانس و نتیجه اون ادم گول میخوره اینجا همون استقامت در ایمان که خدا در قران میگه

توی دوهفته گذشه اندازه یک سال اتفاقات عالی برام رخ داده که نگو

اما ذهنم امروز حسابی منو ترسونده بود که از صبح دارم کنترلش میکنم وبه یادش میارم اتفاقات خوب رو که همه چیز عالی پیش میره ونه ترسی هست ونه غمی در زمان مناسب گفته میشه که چیکار کنیم

این داستان استاد در مورد مسابقه رو میتونم تاحدود اندکی درک کنم که وقتی اطرافیان خودم رو میبینم که درگیر یک سری چیزهای الکی هستن و خودشون رو بخاطرش نارحت میکنن اما من اصلا برام مهم نیست

وتعجب میکنم که چرا اینا اینجوری فکر میکنند

درحالی که تا یک مدت پیش خودم هم اینجوری فکر میکردم

هیچ مسابقه ای در کار نیست

درپناه حق