سرفصل آموزش های این فایل:
- چگونه دلیل اصلی نتایج را از یاد نبریم؛
- چگونه از مسیر عمل به قانون، خارج نشویم؛
- درمان معلولیت باوری و خلق زندگی دلخواه؛
- انسان فراموش کار است. نتایج، خیلی زود برای ما بدیهی می شود، خیلی راحت فراموش می کنیم که دلیل نتایج، کار کردن روی باورهایمان بوده است. در نتیجه از بهبود باورها غافل می شویم و دوباره به مسیر قبلی بر می گردیم. سپس اوضاع هم به همان شرایط نادلخواه قبلی بر می گردد؛
- سپاسگزاری ابزاری است برای خلع سلاح ذهن و دوباره برگشتن به مسیر خلق زندگی دلخوه؛
- وقتی با این باور که : احساس خوب = اتفاقات خوب ذهن خود را کنترل می کنی، فارغ از اینکه شرایط چیست، ورق به نفع تو بر می گردد؛
- چقدر ما توانمند هستیم برای اینکه شرایط زندگی مان را تغییر دهیم و چقدر راحت می توانیم این توانایی را فراموش کنیم و وارد روزمرگی و حاشیه ها شویم؛
- قانون تغییر مکان زندگی؛
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه194MB26 دقیقه
- فایل صوتی live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه25MB26 دقیقه
تنها تو را میپرستم و تنها از تو یاری می جویم
من هرآنچه دارم از آن توست و تو به من دادی و من شکرگزارتم.
شکرگزاری
شکرگزاری
شکرگزاری دقیقا همون چیزی هست که منو به مسیرم برگردوند درست از همون لحظه که گام اول رو شروع کردم و تمرکز و توجهم رو گذاشتم روی زیبایی های جهان اطرافم و بابت نعمت هایی که دارم شکرگزاری کردم.
و دوس دارم هر روز صبح که بیدار میشم به خودم بگم سپیده جانم شکرگزاری تمام ماجراست و این راه رو ادامه بده
دوس دارم الان و همین لحظه از دستاوردهای تا گام 17 بنویسم برای خودم
تا باورها یقوی تر شه برای ادامه مسیر و با ایمانی راسخ ادامه بدم
امشب یک شب مونده به تولدم هست و من در این لحظه خوشبخت ترینم
و امسال بهترین سال تولد منههههه 16 آبان سال 1403
چون خودم خلقش کردم
من خالق لحظه لحظه ی زندگی خودم هستم
من با افکار و فرکانس هام سفری رو برای خودم رقم زدم و این یکی از بهترین سفرهای زندگیم شد
لحظه لحظه شو زندگی کردم.
رفتم تو دل ترس هام در مسیر بهبودم به تنهایی دقیقا تنهای تنهای تنها
و هرروز قوی تر شدنم رو حس میکردم
گاهی وقتا شرایط و موقعیت های رو با درد فیزیکی تجربه کردم که در اون لحظه لذت بردم و سپاس گزاری میکردم و لبخند میزدم و با خداوند در اون لحظه عشق بازی میکردم.
قشنگ ترین لحظات سفرم بود.
چه قدر انسان های مهربان و دوست داشتنی آشنا شدم و این ها برای من همه ی کارها رو انجام میدادن و البته من تشکر میکردم ولی در نهایت شکرگزار خداوند بود و اصل رو به اون میدادم چون همه چیز خداااااست.
نگم براتون چه روزها و شب های بارونی رو تجربه کردم با دوستام و فقط لذت بردم و خندیدم و شاد بودم.
یاد گرفتم که میشه دوباره دوست داشت میشه عاشق شد
میشه در کنار کسی که دوسش داری فقط شاد بود و خندید و لذت برد آرهههههه این همون چیزی بود که من توی دفتر خواسته هام نوشته بودم حتی با جزییات شخصی که میخوام.
من شکرگزار خداوندی هستم که به عشق و دوست داشتن رو آموخت.
میشود رها بود
میشود نگران هیچ چیز نبود
میشود آرام بود
میشود فقط خندید و شاد بود
آره من در آغوش امن تو به همه چیز رسیدم
برای لحظه لحظه ی بودنت کنارم شکر
برای وجود خودم شکر
من حال عجیبی دارم و این قشنگ ترین تجربه ی دنیاست