live | چگونه با قانون آفرینش، خواسته هایم را خلق کنم

کامنت سیزدهم

29 آذر 1403

پریروز یه معجزه رخ داد و من بی توجه از کنارش رد شدم. امروز که داشتم فکر میکردم تازه فهمیدم معجزه بوده!

من اهل بجنوردم. بجنوردی ها اکثرا نون بربری میخورن و من هم عاشق بربری هستم.

همسرم اهل اصفهانن و من بعد ازدواج اومدم اصفهان. اصفهانی ها اکثرا نون تافتون یا لواش میخورن (تا جایی که من دیدم).

ما نزدیک به هفت ساله عروسی کردیم.

در تمام طول این مدت من هروقت میرفتم بجنورد یا تهران، بربری میخوردم و کیف میکردم.

وقتی برمیگشتم اصفهان هم تافتون میخوردم.

اما اتفاقی که افتاد این بود که پریروز صبح پاشدم و به آسمون نگاه کردم.

ابرها رو دیدم که چقدر زیبا کنار هم قرار گرفتن و منظره ی خیلی قشنگی رو خلق کرده بودن.

از دیدنشون احساس بسیار خوبی بهم دست داد.

چندین بار با خودم تکرار کردم و گفتم امروز ابرها شبیه نون بربری شدن.

آدم دلش میخواد یه قالب کره بذاره روی این نون های آتیشی و عسل بریزه روشون، بخوره!

چقدر از تجسم ابرها به شکل نون بربری لذت بردم. قشنگ احساس میکردم به جای ابر، بربری تو آسمونه و یاد بجنورد و نون و فتیر و بربری های معرکه اش افتادم.

شب که همسرم اومد خونه دیدم یه پلاستیک دستشه.

رفته بود بدون اطلاع من برام نون بربری خریده بود!

اونم بعد این همه سال که در کنار هم داریم زندگی میکنیم!

این اولین باری بود که خودش، بدون اینکه من بهش چیزی بگم برام این کار رو کرده بود!

خیلی کم پیش اومده بود که ما بربری بخریم. اونم همش من درخواست میکردم.

اما پریروز، بعد از گذشت نزدیک به هفت سال، خودش برام بربری خریده بود!

ای خدااااا!

اگه احساس خوب اتفاقات خوب حقیقت نداره، پس اینا چیه؟

چجوری میتونم از کنارش رد شم بدون اینکه فکرم رو درگیر نکنه؟

من اصلا این مورد رو توی سپاسگزاری هام هم ننوشته بودم!

انقدر ذهنم راحت فریبم داده بود و این اتفاق رو برام خیلی عادی جلوه داده بود.

خدایا شکرت

پروردگار مهربانم از تو ممنون و سپاسگزارم

خداوندا شکرت به خاطر بربری و لذتی که از خوردنش نصیبم کردی

به خاطر همه چیز از تو ممنونم

تو رساننده ی امری

حتی اگر چیزی رو تو دلمون هم بخوایم و به زبون نیاریم، تو برامون اجابت میکنی.

چون تو هستی که درخواست درخواست کننده رو اجابت کنی.

پروردگارم شکرت

زیبای من

مهربانم

ممنونم ازت

پروردگارا، تو که انقدر دقیق و عالی اجابت میکنی، ازت یه درخواست دیگه هم دارم.

کمکم کن بتونم برای عید، به خودم قدم اول از دوره ی دوازده قدم رو هدیه بدم.

کمک کن در اون فضای فرکانسی قرار بگیرم و بتونم بخرمش.

خدایا چند ساله که میخوام این کار رو بکنم.

اما انقدر باورهای ثروت سازم محدود بوده که تا حالا نتونستم انجامش بدم.

خدایا میخوام از عید 1404 تا عید 1405، هر ماه یک قدم رو بخرم و روی خودم حسابی کار کنم.

پروردگارا اجابتم کن که تو درخواست درخواست کننده رو عالی اجابت میکنی.

سپاسگزارم مهربانم.

عمل به تعهد اول:

امروز تمام آگهی ها رو پخش کردم.

چقدر جالبه که قدم بعدی، درست بعد از پخش کردن آگهی ها بهم گفته شد!

یعنی تا قدم قبلیت رو کامل برنداشتی، قدم بعدی بهت گفته نمیشه!

ایده ای که اومد این بود که من کارم رو شروع کنم. چه کسی بیاد ثبت نام کنه چه نیاد مهم نیست. من کارم رو انجام بدم.

هر روز دو ساعت درس بدم و از خودم فیلم بگیرم.

میدونم وقتی این کار رو به انجام برسونم، قدم بعدی هم بهم گفته میشه.

در حال حاضر ایده ام اینه که بعدش ویدیوها رو ادیت کنم و به صورت پکیج به فروش برسونم.

اما نمیدونم قدم بعدی همینه یا نه.

فعلا روی چیزی که بهم گفته شده تمرکز میکنم.

عمل به تعهد دوم:

روی سایت کامنت گذاشتم و روند رشدم رو گزارش دادم.

عمل به تعهد سوم:

امروز از زندگیم لذت بردم.

کلی آهنگ گذاشتم و رقصیدم و تجسم کردم دارم یه مسافرت خارجی میرم. چقدر حالم خوب بود!

یکی از خوبی های من اینه که قدرت تجسم فوق العاده بالایی دارم.

انقدر عمیق میشم توی تجسم که اگه یکی منو از بیرون ببینه میگه این دیوانه شده! در حالی که من فقط غرق در تجسم میشم! برای همین هم وقتی کسی پیشم نیست تجسم میکنم. چون واقعا مثل دیوونه ها رفتار میکنم!

با خودم حرف میزنم، یهو میزنم زیر خنده، داستان میسازم و اتفاقات رو خلق میکنم، اون اتفاقات رو زندگی میکنم، میرم لب دریا، میرم پیاده روی، اکسیژن خالص رو تنفس میکنم و کلی کار دیگه توی تجسماتم انجام میدم. جوری که انگار دارم توی یه دنیای دیگه زندگی میکنم.

امروز هم مسافرت رو جوری تجسم کردم که انگار واقعا همونجا داشت اتفاق میفتاد.

این فایل رو هم تا نصف بیشتر و بدون عجله و با آرامش خاطر دیدم.

توی قسمتی از فایل به جواب یکی از سوالاتم رسیدم.

همیشه با خودم میگفتم چطور بفهمم مسیرم درسته، و این پاسخی بود به سوالی که همیشه داشتم: “وقتی ادامه میدی، خداوند سریع یه نشونه میده که میگه داره جواب میده، ادامه بده!”

سپاسگزاری های امروزم:

خدایا شکرت که آگهی هام رو پخش کردم.

خدایا شکرت که امشب شام رفتیم بیرون.

خدایا شکرت که امروز کلی گوشت مرغ و بوقلمون گرفتیم و یخچال داره میترکه.

خدایا شکرت که امشب تونستم فرزندم رو ببرم حموم که برای مهمونی یلدای فرداشب تمیز باشه.

خداوندا شکرت که امروز تجسم بسیار قدرتمندی داشتم و لذت بردم.

خداوندا شکرت به خاطر همه چیز

ازت سپاسگزارم

کامنت پنجم

21 آذر 1403

امروز هم دوباره به تعهد اولم عمل کردم.

قرار بود روزی یک قدم به سمت پیشرفت مالی بردارم.

قدم امروزم، علاوه بر اینکه یک قدم به سمت پیشرفت مالی بود، یک قدم هم به سمت پا گذاشتن روی ترس هام بود.

من سال ها بود که میتونستم از طریق کلاس های آنلاین کسب درآمد کنم. اما به خاطر ترسم این کار رو نکرده بودم.

از برگزار کردن کلاس های آنلاین میترسیدم.

اما امروز به لطف خدای مهربانم توی سایتی که ثبت نام کرده بودم، دوتا کلاس آنلاین رو فعال کردم. هر کلاسی پنج نفر ظرفیت داره.

توی اینستاگرامم هم اعلام کردم که قراره این کلاس ها رو برگزار کنم.

با پشتیبانی که چت میکردم، بهم گفت چندتا دانش آموز داری؟

گفتم هیچی ندارم. فقط میخوام کلاس ها رو برام فعال کنید که هرکی خواست بیاد ثبت نام کنه.

گفت بعید میدونم کسی بیاد ثبت نام کنه!

خندم گرفت!

به خودم خندم گرفت که این همه مدت با همین باورهای محدود کننده جلوی ورود نعمت و ثروت رو به زندگیم گرفته بودم.

گفتم ایرادی نداره، شما فعالشون کنید، شاید کسی اومد ثبت نام کرد.

گفت باید تبلیغات کنید. اگه بخواین ما میتونیم با گرفتن یه مبلغی کلاستون رو توی سایتمون تبلیغ کنیم.

گفتم نه ممنون. نیازی به تبلیغات ندارم.

و اینجوری بود که قدم دوم هم برداشته شد.

قراره اگر ظرفیت کلاسم کامل شد، از اول دی شروع کنم و در یک ماه، کتاب های زبان هفتم و هشتم متوسطه اول رو به صورت کامل تدریس کنم.

من سمت خودم رو انجام دادم، دیگه جور کردن اون ده نفر برای دو کلاس با خداست.

خداوندا درهای ثروت رو به روم باز کن.

کمکم کن بتونم ظرفم رو بزرگتر کنم و از باران نعمتی که همواره در حال باریدنه، بیشتر و بیشتر بهره مند بشم.

اگر هنوز سمت خودم رو کامل انجام ندادم، با زبانی واضح و شفاف به من بفهمون که انجامش بدم. ایرادم رو بهم بگو.

خداوندا من به تو توکل کردم.

تنها از تو یاری گرفتم.

روی تبلیغات حساب نکردم چون تو برام از هر تبلیغی بهتر و قوی تری.

پروردگارا هدایتم کن به سمت مسیر درست.

توی این ده روزی که تا شروع کلاس مونده، هر روز توی اینستاگرامم لینک کلاس ها رو میذارم.

خداوندا دستانت رو بفرست و ظرفیت کلاس هام رو تکمیل کن.

من قدمی رو برداشتم که سالها از برداشتنش میترسیدم.

با توکل به تو و با امید به تو این قدم رو برداشتم.

من به غیب ایمان آوردم که این قدم رو برداشتم.

من به رزاق بودن تو ایمان آوردم و حرکت کردم.

خداوندا راه رو برام باز کن و من رو با ثروتمند شدن به خودت نزدیک کن.

پروردگارا که آسمان ها و زمین رو رام و مُسَخَر خودت و من کردی

من رو به راه راست هدایت کن

راه کسانی که به آنها نعمت دادی

نه کسانی که بر آن ها غضب کردی و نه راه گمراهان

سپاسگزارم

تعهد دومم هم گذاشتن کامنت روی این سایت الهی و دادن گزارش از روند رشد کسب و کار بود که انجام شد.

خداوندا سپاسگزارم که مسیرم رو هموار کردی

سپاسگزارم که وقتی با مدیر وبسایت چت میکردم، حرفم رو برای تبلیغ نکردن و فعال کردن کلاس ها پذیرفت.

اون تو بودی که بهش گفتی حرفم رو بپذیره

چون حرکت کردن من رو دیدی، موانع رو برام حذف کردی

سپاسگزارم که امروز به ترسم غلبه کردم

انقدر از همین کار میترسیدم که سالها به تعویق انداخته بودمش

سپاسگزارم که بهم قوت قلب دادی

پروردگارا سپاسگزارم که امروز با وجود اینکه کلا تنها بودم، اما دخترم رو در آغوش خودت خوابوندی و ازش محافظت کردی که من بتونم این قدم ها رو بردارم.

پروردگارا سپاسگزارم که امروز غذاهای خوشمزه پختم و تا دو سه روز نیازی به آشپزی کردن ندارم

پروردگارا سپاسگزارم به خاطر یخچالی که این غذاها رو برامون تازه نگه میداره

پروردگارا سپاسگزارم به خاطر اینکه دیشب، وقتی داشتم کامنت یکی از دوستان رو میخوندم، به قلبم آرامش دادی

تو دیدی که چند روز بود یاد خاطره ای افتاده بودم و غمگین شده بودم

تو میدیدی دارم سعی میکنم ذهنم رو کنترل کنم که فرکانس نامناسب ارسال نکنه

تو برای من شدی اون کامنت و رفتی توی قلبم نشستی

دیگه غمگین نیستم

کنترل ذهنم اومد دست خودم

چون تو با اون کامنت قلبم رو باز کردی و به من فهموندی من مسئول ناراحتی و بلایایی که سر دیگران میاد نیستم

خداوندا شکرت که انقدر نزدیکی و اجابت میکنی درخواست درخواست کننده رو

تو منو اجابتم کردی

خداوندا چقدر قلبم آرومه

چقدر این سایت خداییه

خداوندا شکرت به خاطر این حجم از احساس آرامش و رضایت

تعهد سومم هم لذت بردن از زندگی، نوشتن سپاسگزاری در کامنت و با میل و رغبت دیدن یک فایل بود که اون هم انجام شد.

خدایا منو دیدی؟

دارم به سمت تو حرکت میکنم.

دارم فقط به امید تو حرکت میکنم.

میدونم که یک قدم از سمت منه و ده قدم از سمت توست.

ازت سپاسگزارم که انقدر مهربان و رزاقی

استاد سپاسگزارم که این فضا رو در اختیار ما قرار دادین که پیشرفت کنیم

خداوند از ثروت و برکت و سلامتی و عمر طولانی و خرسندی و خوشحالی و آرامش بی حد و حسابش، هر روز بیشتر بهتون ببخشه

سپاسگزارم

کامنت سوم

20 آذر 1403

“اگر خواسته واضح باشه، راه ها بهت گفته میشه.”

“تو قدم اول رو بردار، قدم های بعدی خود به خود برات مشخص میشن.”

الان خواسته ی من چیه؟

این که ثروت به دست بیارم که بتونم خوراک و پوشاک بخرم، تفریح کنم، لذت ببرم و زندگی مرفهی داشته باشم.

قدم اولی که بهم گفته شد هم این بود که اعلام کنم کلاس خصوصی زبان برگزار میکنم. توی همین قدم اول درآمدم از صفر رسید به ماهی یک میلیون و هشتصد هزار تومن. همزمانی خوبی هم اتفاق افتاد و همون موقعی که من اعلام کردم کلاس برگزار میکنم، یکی از آشنایان عزیزم دنبال کلاس خصوصی زبان میگشت. از طرف دیگه یک عزیز دل دیگه هم به کمکم اومد و زمانی که من درس میدادم، از دخترم به صورت کاملا رایگان نگهداری میکرد.

الان قدم دوم بهم گفته شده. اونم اینه که علاوه بر کلاس حضوری، کلاس های آنلاین هم برگزار کنم. برای برداشتن این قدم از چند نفری که سابقه ی تدریس آنلاین داشتن پرسیدم از چه نرم افزاری استفاده میکردن. تجربیاتشون رو شنیدم و توی یک وبسایت تدریس آنلاین هم عضو شدم.

البته افکار زیادی توی ذهنم میاد که مانع تراشی میکنه. مثلا این که دخترم رو کی نگه داره، یا اگر هم کسی پیدا بشه نگهش داره، من نمیتونم طولانی مدت سر کلاس باشم چون ممکنه بچم هر لحظه گریه کنه و منو بخواد. اما میدونم همون طور که قبلا همه چیز به موقع و به راحتی درست شده، بازم درست میشه.

“حالا این که چجوری درست میشه رو بعدا بهت میگه، بعدا جهان بهت نشون میده.”

” باورهات باید هماهنگ و هم راستا با خواسته هات باشه.”

حالا کدوم باورهام باید اصلاح بشه؟

همین که در طول مسیر رسیدن به خواسته، خود به خود همه چیز حل میشه و نیازی نیست من کاری بکنم. فقط کافیه اون خواسته رو داشته باشم و در جهت رسیدن بهش قدم بردارم.

الگوهایی که میتونم برای اصلاح این باور بیارم چیه؟ چه زمان هایی یه خواسته ای داشتم و همه چیز دست به دست هم داده و من بدون کوچیکترین تلاشی به خواسته ام رسیدم؟ الگوها ایناست:

1. وقتی قدم اول رو برای کسب درآمد برداشتم، نمیدونستم باید دخترم رو پیش کی بذارم. اما دقیقا در همون لحظه ای که اولین شاگردم رو پذیرفتم، خدا کسی رو برام محیا کرد که از فرزندم نگهداری کنه. خداوند من تبدیل شد به اون آدم نازنینی که الان داره به صورت کاملا رایگان فرزندم رو نگه میداره که من بتونم تدریس کنم و درآمد داشته باشم. خدایا شکرت. با نوشتن و خوندن و مرور کردن این اتفاق قلبم شِکُفت.

2. همین چند ماه پیش قرار بود بادوم درختی با پوست بخرم. از یه مدت قبلش هم گردو میخواستم اما بیخیال گردو شده بودم و قرار بود فقط بادوم بخرم. چون باورهای قدرتمند کننده ای درباره ی ثروت ندارم، برای همین درآمد زیادی ندارم که بتونم هرچی میخوام بخرم. اما قبل از اینکه اقدام به خرید بادوم کنم، عمه ام کمی بادوم درختی و گردو از محصولات باغشون داد به پدرم که برام بیاره! این اولین باریه که در تمام این 32 سال زندگی من، عمه ام برامون بادوم و گردو میاره! من تا حالا ندیده بودم! البته همیشه دستش خیره و برامون از محصولات لبنی، سمنو و مواد غذایی که خودشون توی روستا درست میکنن میاره. اما بادوم درختی و گردو دیگه یه نشونه ی واضح بود برای من، که بفهمم وقتی یه خواسته ای باشه، مسیر رسیدن بهش خیلی آسون و همواره. خداوند بزرگوار و بلند مرتبه ی من تبدیل شد به بادوم درختی و گردو و اومد توی خونه ی من! پروردگارا عظمتت رو شکر.

3. وقتی میخوام یک فایل گوش کنم یا غذا بپزم یا به کارهای شخصیم رسیدگی کنم، از خدا درخواست میکنم دخترم رو نگه داره که من بتونم به کارهام برسم. مثل همین الان که دخترم بیداره ولی داره با خودش بازی میکنه و کاری به من نداره. البته من دارم این فایل رو کم کم میبینم و به هر حرف یا نکته ای که میرسم، متوقفش میکنم، بهش فکر میکنم، الگو پیدا میکنم و کامنت مینویسم. این باعث میشه همین یک فایل ساعت ها یا حتی روزها وقتم رو پر کنه. اما در حال حاضر خداوند فرزندم رو نگه داشته که من ادامه ی کامنتمو بنویسم. خداوند بزرگ من تبدیل شده به سرگرمی برای دخترم و اینجوری داره به من کمک میکنه.

4. چند روز پیش هوس شیرینی کردم، اما چون هنوز باورهای قدرتمند کننده ای درباره ی ثروت ندارم، پولی نداشتم که شیرینی بخرم. گفتم خدایا من شیرینی میخوام. خودت بهم شیرینی برسون. خدای مهربان من هم تبدیل شد به یه جعبه شیرینی بزرگ و از طرف مهمانان نازنینی اومد به خونه ی مادرشوهر عزیزم. ایشون هم یه پیش دستی رو پر کردن و دادن به من که ببرم خونمون. من انقدر از اون شیرینی ها خوردم که دیگه دلم هیچ چیز شیرینی نمیخواست. خدایا شکرت. چقدر تو رزاقی.

5. باز هم از هوس های تغذیه ای بگم. من هر دو روز یک بار وقت میذارم و برای دو روز غذا میپزم. چون کلا حوصله ی آشپزی ندارم. غذامون تموم شده بود و من باید غذا میپختم. گفتم خدایا میشه ما رو مهمون کنی؟ خداوند بزرگ من هم گفت چرا که نه؟ و تبدیل شد به یک قابلمه برنج و از طرف مادرشوهر نازنینم اومد به خونه ی من. من فقط یه خورشت پختم و گذاشتم کنارش. انقدر آماده کردن خورشت سریع شد که خودم هم تعجب کردم. تا دو روز داشتیم همونا رو میخوردیم. خدایا عظمتت رو شکر. بزرگوار، بلند مرتبه، ازت سپاسگزارم.

6. من از وقتی به دنیا اومدم توی خونه ای بزرگ شدم که مالکش پدرم بود. یعنی من هیچ درکی از اجاره نشینی و اسباب کشی نداشتم و اصلا بهش فکر هم نکرده بودم. جالبه که عزیز دل من از سیزده سالگی از خودش خونه داشته و من باز هم مجبور به اجاره نشینی و اسباب کشی نیستم. این رو چند سال بعد از ازدواجم درک کردم. چون اون موقع تمام دوستانمون، تعداد زیادی از فک و فامیلامون که تازه ازدواج میکردن و خیلی از آشناهامون، اجاره نشین بودن و تنها کسانی که خونه داشتن ما بودیم. همین باعث شد به علتش فکر کنم و این چیزی بود که توی باورهام پیداش کردم. من ناآگاهانه درخواست خونه ای رو کرده بودم که مالکش خودمون باشیم و خداوند بزرگ من هم از وقتی که من یازده سالم بود، برام تبدیل شده بود به همین خونه ی نازنین و دنج و راحتی که الان توش نشستم و دارم با فراغ بال کامنت مینویسم. بدون اینکه دغدغه ی اجاره خونه یا اسباب کشی یا افزایش اجاره داشته باشم. خداوندا بهشت تو همینجاست. ازت سپاسگزارم.

7. بعد ازدواجم چند سال بود که تو خیابون وقتی دو مدل تویوتا رو میدیدم تحسین میکردم. عاشق اون ماشین ها شده بودم و هروقت میدیدمشون، قلبم شروع میکرد به تپیدن و برای صاحبانشون از خداوند طلب رزق و روزی بیشتر میکردم. البته هر مدل ماشین خفنی که میدیدم رو هم تحسین میکردم. اما این دوتا رو خیلی دوست داشتم. همین باعث شد بدون اینکه من یک قرون پول پرداخت کنم، خداوند بزرگوارم تبدیل بشه به یک ماشین ایرانی که به نام منه و بیاد تو پارکینگ خونمون. خداوندا تو عظیمی. تو دنیا رو مثل بهشت آفریدی. ما خودمون ازش جهنم میسازیم. وگرنه تو فقط خیر و برکت برامون میخوای. ازت سپاسگزارم.

8. وااااای! کامنتم رو فرستادم و بلافاصله یکی دیگه از درخواست هام هم محقق شد! دلم نیومد ویرایشش نکنم و این نکته رو ننویسم. من به خاطر حضور فرزند نازنینم، شب ها نمیتونم خوب بخوابم و الان خیلی خوابالو شده بودم. از طرفی هنوز عمل به تعهد اولم و نیمی از تعهد دومم مونده. همچنین همسرم هم قرار بود بیاد خونه که با هم ناهار بخوریم. اما ایشون همین الان تماس گرفت و گفت ظهر نمیاد خونه چون کار داره ولی شب زودتر میاد. خدای من! این یعنی چند ساعت اضافی برای من! این یعنی من میتونم برم به ادامه ی تعهداتم عمل کنم و حتی بخوابم! پروردگارا شکرت! سپاسگزارم! تو تبدیل شدی به این ایده و رفتی توی ذهن همسرم، فقط برای اینکه به من کمک کرده باشی که بتونم به کارهام برسم! پروردگارا عظمتت رو شکر! من میخوام فکر کنم تو باعثش شدی. من میخوام فکر کنم این تو بودی که راه رو برام باز کردی. پروردگارا ازت ممنونم. خداوندا شکرت. سپاسگزارم.

اگر فکر کنم مثال های بی شماری به ذهنم میرسه که شاید روزها و حتی ماه ها نوشتن این کامنت رو به تعویق بندازه. اما به همینا بسنده میکنم و میرم سراغ شنیدن ادامه ی فایل. این کامنت رو فقط با شنیدن حدود یک پونزدهم این فایل نوشتم. اما چون خیلی طولانی میشه بقیش رو توی یک کامنت دیگه مینویسم.

امروز به تعهد دومم تا نیمه عمل کردم و کامنت گذاشتم. فقط مونده روند تکاملی رشد کسب و کار و رشد مالی رو هم گزارش بدم.

متن تعهد دوم:

اینجانب یاسمن ایزانلو تعهد میدهم تا سال آینده روزی یک کامنت بر روی وبسایت عباسمنش دات کام بگذارم و روند تکاملی رشد کسب و کار و رشد مالی خودم را گزارش دهم.

امروز به تعهد سومم عمل کردم و از زندگیم لذت بردم. در کامنتم سپاسگزاری کردم و این فایل رو با میل و رغبت دارم می بینم. برای همین هم اصلا برای تموم کردنش عجله ای ندارم.

متن تعهد سوم:

اینجانب یاسمن ایزانلو تعهد میدهم هر روز از زندگی ام لذت ببرم و در هر کامنت، سپاسگزاری های روزمره ام را بنویسم. همچنین متعهد میشوم که آموزش فایل ها و دوره ها را با میل و رغبت ببینم و نه از روی اجبار و برای رفع تکلیف.

گزارش روند تکاملی رشد کسب و کار و رشد مالی و تعهد اولم رو توی یک کامنت دیگه مینویسم.

پروردگارا شکرت

عاشقتم

استاد عزیزم سپاسگزارم