live | چگونه با قانون آفرینش، خواسته هایم را خلق کنم - صفحه 13 (به ترتیب امتیاز)

کامنت دوازدهم

28 آذر 1403

من باور نمیکنم که طی سه روز، ده نفر دانش آموز بیان و از برنامه های من استفاده کنن. برای اینکه باورم بشه، قرآن میتونه با منطق بهم ثابت کنه که میشود.

توی اپلیکیشن قرآنی که دارم، کلمه ی رزاق رو جستجو کردم. فقط یک آیه توی کل قرآن برام آورد که کلمه ی رزاق رو داره. اونم آیه 58 سوره زاریات بود.

56 زاریات:

من جن و انس را تنها از آن رو آفریدم که مرا بپرستند. (از من به جای ما استفاده کرده. یعنی بدون اینکه شرک بورزیم و قدرتی رو بالاتر و برتر از قدرت خدا ببینیم، تنها خدا رو بپرستیم.)

شرک خفی من کجاست؟

وقتی دارم میگم باور نمیکنم توی سه روز، ده نفر بیان برای ثبت نام، یعنی باور نمیکنم خدا بتونه این کار رو برای من انجام بده.

یعنی منی که دارم میگم خدایا تنها تو را میپرستم و تنها از تو یاری میجویم، خیلی هم به این حرف اعتقاد ندارم.

یعنی من خداوند رو محدود به زمان کردم و میگم در قدرت تو نیست که توی سه روز این کار رو برای من انجام بدی.

یعنی قدرت مدارس که طی این سه روز تعطیلن، از قدرت خداوند من بیشتره. اگر مدارس باز بودن شاید کسی آگهیم رو میدید. ولی چون بسته هستن، کسی آگهیم رو نمیبینه و برای ثبت نام نمیاد.

یعنی قدرت کسی که داره آگهی رو میبینه از قدرت خداوند من بیشتره، و فقط در صورتی مردم میفهمن من دارم کلاس برگزار میکنم که مدارس باز باشن.

در حالی که خداوند از بی نهایت طریق میتونه به من روزی برسونه. درسته که مدارس بسته هستن، اما مردم که هنوز میان بیرون. اگر من در مشیت ثروتمند شدن قرار داشته باشم، انسان های بسیار زیادی از کنار آگهیم رد میشن و آگهیم رو میبینن. اتفاقا کسانی رو خداوند برای من جور میکنه که نیاز به مهارت من دارن و دنبال کلاس زبان میگردن.

اگر من خودم رو در مشیت ثروتمند شدن قرار بدم، دیگه مهم نیست مدارس بازن یا بسته. دیگه مهم نیست کسی آگهیم رو میبینه یا نه. اصلا دیگه مهم نیست من آگهی چاپ کنم یا نه. خداوند دستان بی شمارش رو به کار میگیره که به من خدمت کنن و به من روزی برسونن.

پس اگر من باورم رو درست کنم، ده نفر که هیچ، صدها نفر در یک روز میان و از کلاس های من استفاده میکنن. درست مثل سایت عباسمنش دات کام که روزانه صدها و هزاران نفر انسان با کیفیت واردش میشن و از آموزه هاش استفاده میکنن. بدون اینکه یک قرون خرج تبلیغات کرده باشه.

فقط باید یادم باشه که خداوند رزاقه. خداوند، من رو اشرف مخلوقاتش خلق کرده. خداوند من رو انسان آفریده و به خودش آفرین گفته. ملائکه به من سجده کردن چون من تکه ای از خداوندم. آسمان ها و زمین و هر آن چیزی که بین آن هاست، رام و مسخر خداوند و رام و مسخر منه. خداوند قادر مطلقه. میگه باش و میشود. پس من هم به اندازه ای که باور کنم، میتوانم قادر باشم. بگم باش و بشود.

من قدم عملی برداشتم. من روی ترس هام پا گذاشتم. ترس از قضاوت شدن، ترس از اشتباه کردن، ترس از شکست خوردن، ترس از کلاس های آنلاین. من به تمام این ترس ها غلبه کردم و قدمی رو برداشتم که نزدیک به چهار ساله برنداشته بودم. چون میترسیدم که از پسش برنیام.

من الذین آمنوا و عملوا الصالحات رو انجام دادم. من ایمان آوردم و در جهت هدفم عمل کردم.

من الذین یومنون بالغیب رو به جا آوردم و بدون اینکه بدونم چه اتفاقی میفته، در مسیر هدفم قدم برداشتم.

خداوند شنوا و بیناست. پس تمام کارهای من رو دیده و دعاهای من رو شنیده.

وعده ی خدا حق است. خدا خلف وعده نمیکنه. بدون شک دوستان خدا، نه ترسی بر آنهاست و نه غمگین میشوند. کسی که بر خدا توکل کند، پس خداوند او را کافیست در امور. همین بس که کار تو به خدا سپرده شود.

57 زاریات:

من از آنان (جن و انس) هیچ رزق و روزی نمیخواهم، و نمیخواهم به من غذا بدهند.

خداوند در اوج بی نیازی، تامین کننده ی نیاز تمام بندگان و موجودات و چیزهاییه که آفریده. خداوند انرژی برتر و قادر مطلقه. تمام نیازهای زمین و آسمان و هر چیزی که بین آنهاست رو برطرف میکنه.

من هم بنده ای هستم از بندگان خداوند. من هم نیازهایی دارم که خداوند اون ها رو برآورده میکنه. همونطور که تا حالا برآورده کرده.

من نیاز به خوراک و پوشاک و مادیات و انواع و اقسام نعمت هایی دارم که خداوند در زمین قرار داده. من هم از این زمین و نعمت های خداوند سهمی دارم. فقط به این خاطر که انسان آفریده شدم، لایق دریافت تمام نعمت ها در تمام زمینه ها هستم.

خداوند از بندگان چیزی دریافت نمیکنه، اما همه چیز به بندگان میبخشه.

58 زاریات:

زیرا این خداست که مخلوقات بسیار زیاد خود را روزی میدهد و قدرتمند و بسیار نیرومند است.

چقدر انسان و گیاه و حیوان و موجودات مختلف در زمین به وجود اومدن و خداوند به تک تکشون روزی رسونده. این همه مخلوق فقط با چشم ما قابل دیدن هست. مخلوقاتی که قبلا بودن، الان هستن و بعدا خواهند آمد. تمام این ها توسط خداوند دارن روزی داده میشن.

من یک انسانم که خداوند من رو آفریده. خودش گفته از من نمیخواد که بهش رزق و روزی بدم، بلکه خداست که باید به من روزی بده.

پروردگاری که این حجم عظیم از جهان و موجودات داخلش رو آفریده و با این نظم و ترتیب، همه چیز رو مرتب و منظم سر جای خودش قرار داده، نمیتونه برای من ده تا دانش آموز رو طی سه روز فراهم کنه؟ خنده دار نیست؟

یعنی این قادر مطلقی که انقدر توانمند و رزاق و بخشنده و بزرگواره، نمیتونه برای من قدم به این کوچیکی رو برداره؟

پس یه جای کار من داره میلنگه. وگرنه خداوند که همیشه داره رزق و روزی بی حد و حساب به بندگانش میده.

خدایا به من کمک کن که در مسیر رسیدن به هدفم ثابت قدم باشم.

میخوام ادامه بدم.

چه به هدف رسیدم چه نرسیدم، انقدر ادامه میدم که بالاخره درهای نعمت و ثروت رو به روی خودم باز کنم.

من لایق ثروت بی نهایت از جانب خداوندم هستم.

پروردگارا عظمتت رو شکر.

پروردگارا سپاسگزارم

ای روزی رسان

قدرتت رو سپاس میگم

عمل به تعهد اول:

امروز با همسرم رفتیم و جلوی سه تا مدرسه آگهی چسبوندیم. سه تا آگهی رو هم دادم به بچه های فامیل که ببرن مدرسه توی تابلو اعلانات بچسبونن. به خاطر آلودگی هوا نتونستم فرزندم رو ببرم بیرون و برای همین مجبور شدم زود برگردم. بقیش رو باید فردا بچسبونم.

این هفته کلا همه جا تعطیل بود. هوا هم خیلی آلوده بود. منم دست تنها بودم و نمیشد با بچه برم بیرون.

این که این آگهی ها رو هنوز نچسبوندم فکرمو مشغول کرده.

من که میخوام قدم بردارم. پس چرا مسیر بسته میشه؟

چرا شرایط جوری پیش میره که من برای انجام دادن کارهام به مانع بربخورم؟

امروز به یک تضاد بزرگ برخورد کردم. نمیدونم چرا به محض اینکه سعی میکنم از لحاظ مالی پیشرفت کنم، یک چیزی پیش میاد که واقعا روحیه ی من رو خراب میکنه. یا مانعه یا بحثه یا یه چیز اینجوریه.

نمیدونم کدوم ترمزه که باهام این کار رو میکنه.

هر وقت به سمت پیشرفت قدم برداشتم، یه اتفاق اینجوری افتاده که حس خوبم اومده پایین. اما خدا رو شکر همه چیز زود ختم به خیر میشه.

نمیدونم این کدوم باور مخرب منه که داره اینجوری عمل میکنه؟ نمیدونم!

شاید احساس عدم لیاقته.

شاید شرک ورزیدنه و من دارم نا آگاهانه به دیگران قدرت میدم.

شاید همون ترس ها هستن که توی ناخودآگاهن.

شاید عجول بودنم در انجام دادن کارهاست.

شاید دفاع نکردن از حق خودم در برابر دیگرانه.

نمیدونم چیه!

اصلا شاید همش با هم باشه. نمیدونم!

به هر حال امروز تا همینجا تونستم پیش برم.

نمیدونم چرا حس میکنم این کارها کافی نیست.

هیچ ایده ای هم برای قدم های بعدی ندارم.

خدایا، یعنی باید چه کار کنم؟

عمل به تعهد دوم:

روی سایت کامنت گذاشتم و روند رشد کاریم رو گزارش دادم.

عمل به تعهد سوم:

امروز سعی کردم از زندگیم لذت ببرم.

سپاسگزاری های امروزم:

سپاسگزارم به خاطر حضور عزیزانی که فرزندم رو نگه داشتن که من بتونم برم آگهی ها رو بچسبونم.

سپاسگزارم به خاطر پولی که در حساب هام دارم. زیاد نیست اما تا همین چند وقت پیش همونم نبود.

سپاسگزارم به خاطر اینکه رزق و روزی زندگیم مدتیه زیاد شده.

سپاسگزارم که از خانواده ی خوبی اومدم، با خانواده ی خوبی وصلت کردم و خانواده ی خوبی تشکیل دادم.

پروردگارا سپاسگزارم به خاطر گرمای خونه.

سپاسگزارم به خاطر برق و آب و گاز.

سپاسگزارم به خاطر خونه ای که مال خودمونه.

سپاسگزارم به خاطر ماشینی که مال خودمونه.

پروردگارا شکرت.

سپاسگزارم.

کامنت اول

19 آذر 1403

سلام بر استاد عزیزم، مریم جان نازنینم و تمام عزیزان هم فرکانسی

من چند روز پیش یک دیدگاه ارسال کردم

وقتی بالای دیدگاهم، زمان عضویتم رو توی سایت دیدم شوکه شدم!

من بیشتر از سه ساله که عضو سایتم

نتایجم از لحاظ سلامتی، روابط، اعتماد به نفس و خیلی فاکتورهای دیگه عالی بوده، هرچند میتونه بهتر هم بشه. اما نتیجه ی مالی زیادی نگرفتم!

علتش رو میدونم

1. عدم تمرکز کافی: ذهنم همش از این طرف به اون طرف میپره و نمیتونم روی یک موضوع خاص تمرکز کنم

2. ادامه ندادن مسیری که به قلبم گفته شد: کمتر از یک سال روی کسب و کارم کار کردم و نتیجه نداد. منم ولش کردم. با این که میدونستم هنوز خیلی جای کار داره و باید روش های بیشتری رو امتحان کنم، اما خصلت عجول بودن انسانیم، نذاشت ادامه بدم و نا امیدم کرد

من تمام فایل ها رو گوش کردم

روانشناسی ثروت یک، عزت نفس و چند محصول دیگه رو هم خریدم

اما از لحاظ مالی هیچ پیشرفت خاصی نداشتم

شرایط زندگیم از لحاظ مالی خیلی ضعیفه. انقدر ضعیف که چیزهای ساده برای خورد و خوراک روزمره رو هم نمیتونیم بخریم.

بچه دار شدم و با خودم گفتم بچه آدم رو به جلو هُل میده

برای منی که این باور رو داشتم، همینطور هم شد

از اول مهر 1403 در آمدم از صفر رسید به ماهی نزدیک یک میلیون و هشتصد هزار تومن

اما دیگه بسمه

هرچی نخوردم و نداشتم و نپوشیدم و سوختم و ساختم دیگه باید تموم بشه

میخوام قیام کنم

قیامی علیه نفسم

امروز اومدم که تعهد بدم

تعهد واقعی

نه از اون تعهدایی که با دیدن یک ناکامی ناامید بشم

از اون تعهدایی که تا میلیونی ثروت کسب نکنم بی خیال نشم

از این تضادی که بهش برخوردم خسته شدم

و به خاطرش از خدا ممنونم

چون مسیرم رو روشن میکنه

استاد در حضور شما و مریم جان و بقیه ی دوستان خوبم تعهد میدم

تعهد اول:

اینجانب یاسمن ایزانلو، تعهد میدهم که هر روز یک قدم به سمت پیشرفت مالی بردارم. در حال حاضر درآمدم ماهی حدودا یک میلیون و هشتصد هزار تومان است. من تعهد میدهم این درآمد را تا سال آینده سه برابر کنم و به ماهی 5 میلیون و چهارصد هزار تومان برسانم.

تعهد دوم:

اینجانب یاسمن ایزانلو تعهد میدهم تا سال آینده روزی یک کامنت بر روی وبسایت عباسمنش دات کام بگذارم و روند تکاملی رشد کسب و کار و رشد مالی خودم را گزارش دهم.

تعهد سوم:

اینجانب یاسمن ایزانلو تعهد میدهم هر روز از زندگی ام لذت ببرم و در هر کامنت، سپاسگزاری های روزمره ام را بنویسم. همچنین متعهد میشوم که آموزش فایل ها و دوره ها را با میل و رغبت ببینم و نه از روی اجبار و برای رفع تکلیف.

انجام دادن این تعهدات برای من خیلی سخته

اما پول نداشتن از این کار خیلی سخت تره

میخوام زندگی کنم

میخوام لذت ببرم

میخوام خرج کنم

میخوام خوش تیپ باشم

میخوام هرچی دلم میخواد بخورم و بیاشامم

میخوام دوره ی دوازده قدم و قانون سلامتی رو بخرم

میخوام هر کاری که حسرتش به دلم مونده رو انجام بدم

اولین کامنتم رو از اولین فایل باورهای ثروت ساز شروع میکنم و کامنت های بعدی رو روی فایل های بعدی همین دسته میذارم

امیدوارم خدای مهربونم کمکم کنه

میخوام ادامه بدم

یخچال خالی رو نمیشه خورد

باید در برابر نفسم بایستم

خدایا به امید تو

از من حرکت

از تو برکت

سپاسگزارم…