live | چگونه با قانون آفرینش، خواسته هایم را خلق کنم - صفحه 4

سلام استاد

استاد من یه شناختی به خودم در زمینه ی کسب و کارم رسیدم، که خداوند به طرز عجیبی هدایتم کرد. طوری که واقعا مبهوت شدم از کار خداوند.

یجورایی به مبحث تمرکزی که توی این لایو صحبت کردید مربوطه، اومدم الهام تازه رو باهاتون به اشتراک بزارم.

دوسال و چندماهی است که از برنامه های الهی شما استفاده می کنم، یک سال و نیمی است که شروع به کار در زمنیه ی مورد علاقه ی خودم کردم، سایت داری و تولید محتوای آموزشی زبان برای کودکان، و قرار دادن در سایتم، قبل از اون اصلا سایت نداشتم نمیدونستم وردپرس، دامنه، افزونه ها، طراحی سایت و … چی هستن و چطوریه داستان، و کلی کلی مساله حل کردم در این مسیر و رشد کردم و بی نهایت لذت بردم.

کلی ایده های عالی بهم الهام میشد و من بلافاصله اجرا می کردم. ولی کارم یه ایرادی داشت که منجر به موفقیت در اون نمی شدم. و من آگاه نبودم بهش که اون ایراد چیه! البته الان فهمیدم ایراد بوده، درحالیکه تا الان به عنوان نقطه ی قوت بوده نه ایراد! اصلا فکر نمی کردم چیزی که اینهمه ازش راضی ام و مایه افتخارمه، همون چیزیه که منو از موفقیت در زمینه ی کاری که شروع کردم باز میداره! و وقتی خداوند به ذهنم آورد که این الگو دوبار دیگه هم در زندگیم تکرار شده، واقعا هاج و واج مونده بودم، با خودم می گفتم: عه، راست میگه ها (منظورم خداوند بود) راست میگه من سری های پیش هم اینطوری عمل کردم و کاری که شروع کرده بودم به آخر نرسید هیچکدوم و سایتم هم سومین مورد بود.

و ایراد کار من، اجرای ایده ها بصورت همزمان بود. یا بهتره بگم وقتی که ایده ی قبلی به اندازه ی کافی رشد نکرده، من ایده های بعدی رو هم اجرا می کردم. سعی کردم به طرز کار خداوند در طبیعت بنگرم، دیدم توی کشاورزی و باغبانی، وقتی یک نهال رو می کارن، تا وقتی اون درخت جوان هستش، اون شاخه های اضافی که از تنه ی اونها رشد می کنه رو هرس می کنن تا ساقه ی اصلی درخت به اندازه ی کافی رشد کنه و قوی بشه. درحالیکه کاری که من قبلا انجام میدادم این بود که اجازه میدادم شاخه های اضافی هم از مواد مغذی تغذیه کنن و اینطوری اون درخت به شدت به شدت کند رشد می کرد، و من هرچقدر انرژی براش میزاشتم، تمرکز و وقت هم میزاشتم بازم اون درخت اونطوری که باید رشد نمی کرد. (وقتی به ایراد کارم پی بردم توی نت در مورد هرس درخت ها سرچ کردم و خوندم، جمله اش این بود: وقتی شاخه های اضافی رو هرس کنید، تنه ای اصلی درخت رشد به شدت سریعی خواهد داشت.)

این حرکت رو من دوبار دیگه هم انجام داده بودم، یادم میاد یبار پروژه ی کاردانی که برنامه نویسی کتابخانه با دوستم داوطلبانه قبول کرده بودیم و یکبار هم پروژه برنامه نویسی اندروید خودم برای خودم تعریف کرده بودم و شروع کرده بودم تا به عنوان نمونه کار بسازم. اتفاقی که افتاده بود این بود که اینقدر منو و آیتم، بخش هایم مختلف گزارش گیری و باید و نباید و ایده های دیگه به پروژه اضافه کرده بودم که این پروژه ها اینقدر بزرگ می شد که من تا نصف اون هم نمیرسیدم، با اینکه ساعت ها و ماه ها پای کار می موندم. زمان تحویل پروژه دانشگاه مجبور شدیم برنامه آماده از اینترنت دانلود کنیم و تحویل دادیم. پروژه اندروید برای نمونه کارم هم بعد از ماها پای کار بودن و البته فرکانس فرستادن (بدون نمونه کار داشتن) وارد یه گروه شدم و برنامه نویسی کار کردیم به فضل پروردگارم با این قوانین بی نظیرش.

در مورد سایتم هم هدف من ارائه ی کارتون های انگلیسی بود که به سبک خاصی بود و روی کودکان اطرافم، قبلا حتی بدون اینکه قصد آموزش داشته باشم اجرا کرده بودم و نتیجه گرفته بودم، وقتی سایت زدم، حدود 70 تا کارتون آماده کردم، بعدش ایده های مختلف می اومد، اونارو اجرا می کردم. البته همه ی اون ایده ها عالیه، مطمئنم و هم اینکه از هر کدوم از ایده هام یکی دوقسمت آماده کردم از مشتری هام (انگشت شمار هستند) بازخورد خیلی عالی گرفتم. ولی در کل سایت رونق نمی گرفت. و اصلا هم بحث درنظر گرفتن تکامل و عجله داشتنم نبود، خودم خوب حس می کنم! بحث اینجا بود که من از هر ایده یکم پیش رفته بودم، و الان نمیرسیدم همه رو باهم اجرا کنم، یجورایی سخت پیش میرفت. دست تنها هم هستم فعلا برای سایتم، از کدنویسی، طراحی و تولید محتوا و پشتیبانی و غیره، همه اش به عهده ی خودمه، درامدی خاصی نداشتم که بخوام سیستم بسازم فعلا.

طبق آموزه های شما من متوجه شدم که نباید از این شاخه به اون شاخه بپرم که رعایت می کردم.

و بارها شنیده بودم که ایده های الهامی را اجرا کنید، و من اجرا می کردم و ذره ای هم فکر نمی کردم اشکال کار من در شروع کسب و کار اینه. حالا بخاطر مداری که توش هستم، نه توی کامنت ها به چنین موردی برخوردم که آگاه بشم و نه توی فایل هاتون شنیده بودم که ایده هارو همه رو باهم اجرا نکنید، شایدم در محصولات کامل و با جزئیات توضیح داده باشید ولی من چون محصولی ندارم فعلا، نمی دونم.

ولی وقتی از خداوند با آرامش (نه عجله یا حس بد) فقط راهنمایی خواستم که من باید چه کار کنم که کسب و کارم رونق بگیره، خدایی که به درون و بیرون من آگاهه، خدایی که پاشنه های آشیل رو میدونه، حتی اونایی که ذهن منطقی ما زیبا جلوه اش میکنه، خدایی که از توانایی های من آگاهه، از احساس من، خدایی که میدونه من واقعا در این مدت تمرکز گذاشتم، انرژی گذاشتم و از همه مهمتر حالم خوب بوده، بخاطر اینکه در مسیر مورد علاقه ام حرکت کردم، و رشد کردم و کلی مبحث یاد گرفتم و کلی مسئله حل کردم. آره، همون خدای عالم، منو در یک لحظه هشیار کرد و به قلبم الهام کرد. و خیلی شیرین بود، اینطوری شروع کرد که تو اصلا وقتی تصمیم گرفتی سایت بزنی هدف اصلی و اولیه ات چی بود؟ اصلا من برای چی سایت زدم؟ سایت زدم که چی کنم؟ و برای جوابش موندم و سکوت کردم، که چقدر برای خودم شاخه و برگ درست کردم که از اون هدف اصلی و موضوع اصلی سایت باز موندم، یعنی هدف که تهیه اون کارتون ها بود، همون 70 تا یا نهایتا 100 تا شد، درحالیکه هدف من، خیلی خیلی بیشتر از اینها بود. در اصل من اون هدف رو ادامه ندادم.

البته وقتی مقاله ی خانم شایسته رو درمورد کمالگرایی بود رو خوندم، دیدم دقیقا یکی از مشکلات و زنجیرهای پای من کمالگرایی هستش، و سعی کردم رفعش کنم، برای مثال اگه قبل عباس منشی شدنم بود، حتما تمام آموزش هارو در زمینه ی سایت و وردپرس و طراحی و … یاد میگرفتم، حتما محتوایی که میخوام رو آماده می کردم، بعد اقدام میکردم برای راه اندازی و خرید سایت، ولی الان، قدم در راه نهادم و در مسیر آموختم و تجربه کردم و پیش رفتم. و این مسئله ام هم فکر می کنم یجورایی به کمالگرایی مربوطه، ولی کمی متفاوته، ( اجرای ایده ها همزمان، قبل از اینکه ایده ی قبلی به اندازه ی کافی رشد کنه ) نمی دونم دقیقا اسمش رو چی میشه گذاشت.

خلاصه اینکه، بخاطر به جای گذاشتن رد پا و بخاطر اینکه قلبم می گفت اینهارو بنویسم، اومدم هم با استاد الهی که اینقدر درس زندگی بهم داد، استادی که بهم یاد داد چطور با خدایی که همه چیزرو می دونه ارتباط بگیرم، چطوری سوال هامو بپرسم، چطوری جواب بگیرم، چطوری در مسیر علایقم حرکت کنم. استادی که با زندگی در بهشت و سفربه دور امریکا و بقیه ی فایل های ارزشمند بهم انگیزه داد، امید داد، واقعیت های بهشت رو نشون داد، و من حرکت کردم و دست از کارمندی و کار کردن برای دیگران برداشتم و شروع به کسب و کار خودم کردم. یک دنیا سپاس استاد بزرگوار. اومدم اینارو هم باشما به اشتراک بزارم و هم با دوستان عزیز دیگه، شاید این تجربه براشون مفید باشه.

وقتی به درک هایی می رسم، تا نیام و انتقال ندم قلبم آروم نمیشینه، انگار توی ذهنم یه پرونده بازه، انگار یه کار انجام نشده دارم، شایدم اینطوری با کامنت نوشتنم ذره ای ذره ای واقعا جبران کنم و بهای استفاده از دریای بی نهایت فایل های رایگان رو پرداخت کرده باشم. شاید اینطوری بتونم آگاهی هارو جاری کنم، سود (آگاهی) برسونم به استاد و دیگران، همانطور که خودم مدام دارم از فایل های استاد و کامنت های دوستان سود (آگاهی) دریافت می کنم. به هر دلیلی که هست، فقط میدونم وقتی چنین احساسی دارم، باید بیام و جاری کنم.