live | انتخاب شغل از زاویه "باور به فراوانی و احساس لیاقت"

به نام خدا

سلام به استاد عباسمنش عزیز و خانم شایسته عزیز

گام نوزدهم – انتخاب شغل از زاویه باور فراوانی و احساس لیاقت

مسیری که باید برم اینکه هر روز این حرفها رو به خودم بزنم و گوش کنم

هر روز تکرار کنم

باید بدونم اگر دارم به این حرفها گوش میدم ولی نتیجه نمبینم همه چیز سر جای اول خودش هست و تکون نخورده یعنی ذهن من تکون نخورده یعنی ذهن من هنوز متقاعد نشده هنوز مقاومت دارم میکنم بهتر بگم هنوز نپذیرفتم اون حرفی که شنیدم

استاد من اینقدر ذهنم معطوف بود به باورهای محدود که اصلا الانم نمیفهمم چی میگیدا برام مثل مه های زمستونی میمونه که اول صبح بلند میشی از خواب خورشید باید بتابه به شهر نشون بده ولی مه گرفته تا نزدیک زمین

الان یادم افتاد یکی از قشنگی های زمستون اینجا اینکه مه میاد صبحا میاد تا نزدیک زمین یعنی مثلا بخوای بری بیرون قشنگ حسش میکنی نهایتا چندمتر از تو بالا باشه

مخصوصا صبح های خیلی زود شهر مه پوشونده بعد سر چهار چراغ قرمز هیچ کس نیست عین فیلم های سینمایی میمونه

بگذرم،

بس که من تمام هم و غمم فعالیت فیزیکی بود و خدا میدونه ایده ای نبوده من به ذهنم بیاد انجامش ندم و البته اینم نبود با هر کسی و هرجایی رفت امد داشته باشم

کلا ارتباطاتم قطع کردم مخصوصا اون دوستان عباسمنشی که دیگه بودن باهاشون به من هیچ کمکی نمیکرد گفتم میرم سراغ علاقم چرا منتظر این جواب منو بدن

ولی از حد تعادل خارج شدم فکر میکردم خودمم نه خدایی نه حتی اینکه از کسی کمک بگیرم

مخصوصا میدیدم دارم توی شرایطی میدوم

میرم باشگاه که توان صد درصدی از خودم میذارم میگفتم اینا دیگه تمومه من تهشم و دیگه خدایی نیستو و..

دقیقا اشتباه از همین جاست

وقتی خدا نباشه کارها انجام نمیشه کارها سخت انجام میشه

کارها قطره ای انجام میشه

هیچ ارتباطی شکل نمیگیره

هیچ ارتباطی بین منو خواستم شکل نمیگیره

هیچ ارتباطی هیچ عشقی شکل نمیگیره

ذوق و شوق رنگ خودش میبازه

خدایا هدایتم کن

لذت نمیبری از کارت که علاقته

لذت نمیبری از مسیرش

از ادمهایی که توی مسیرت در مسیر هدفت حتی برای چند دقیقه وارد زندگیت میشن

از اماده شدنت برای تمرین

از حمام بعد تمرین

از خرید های حتی کوچیکت

از یه کلیپی که از هدفت میبینی لذت نمیبری

من اعتراف میکنم که لذت نمیبردم و این اولین اشتباه من بود در مسیر هدفم

باید همه چیز راحت و با لدت پیش بره چیزی غیر از این باشه خلاف مسیر درسته

یکی از باور هایی که من توی مسیر رسیدن به هدفم دارم اینکه وقتی یه دختری میبینم که توی هدفش به موفقیت رسیده

میگم حتما خیلی سختی کشیده

یا خدا میدونه چه سختی کشیده تو مسیر رسیدن به هدفش که همین داره نشون میده من چرا به نتیجه دلخواه نداشتم چون باورهای اشتباه داشتم چون باورهای درستی نداشتم در مورد هدفم بخاطر همین من توی جاده هدفم نبودم، مثلا من میخوام برم اهواز، ولی من اگر توی جاده اهواز قرار نگیرم هیج وقت اهواز نمیبینم حالا مهم نیست از سمت ماهشهر برم یا ابادان یا مسجد سلیمان و.. مهم نیست خدا از کدوم سمت منو میبره اهواز مهم اینکه من در مسیر اهواز قرار بگیرم

که من در مسیر اهواز نبودم

اگر من در مسیر اهواز بودم بعد به خدا میسپردم بعد خدا از یکی از این راها منو میرسوند اهواز به راحتی

چقدر من خلاف جهت رفتم

چقدر استاد این باورهایی که به ما میگید با این چیزی که بیرون میبینم زمین تا اسمون اصلا وقتی بهش فکر میکنم میگم این چه باورهایی

این چه زندگیه

نکته دیگ. اینکه من باید خودم باشم من میفهمم وقتی یکی را میبینم که مشهوره و معروفه و همه دوستش دارند ناخوداگاه میخوام از فرعیاتش کپی برم

مثل اون باشم، همیشه وقتی با این قضیه مواجه میشم خداروشکر اول اینکه خدا منو مواجه میکنه خیلی موقع خیلی ها نمیفهمند

به خودم میگم ادا بقیه درنیار این کار نکن

خودت باش

مثل فلانی ننویس

نخون

نخور و….

موضوع بعدی اینکه من میبینم ادمهای اطرافم مدام دنبال این ایده های پولی هستن حتما من ارتباطی با اونا دارم پس لازمه که این اگاهی ها رو بارهااااا مرتب هر روز تکرار کنم تا مسیر ثروت و نعمت برای من واضح تر بشه من مثل اونا توی تله وام طلا و بورس و… نیوفتم

استاد من این راهی که شما گفتید را قبلاااااا رفتم ولی عجبب از این ذهن و زندگی که چنام فراموش کردم اون حرفا و شمارو انگار تاحالا نشنیده ام

من تمام این راه قبلا درمورد علاقم رفتم

تمام این ایمان و درحالی که پولی نبود ولی فراموش کردم

فراموش کردم

عجیب فراموش کردم

عجیب

با ایمان

مریم درویشی

سلام به محمد صادق عزیز

بسیار سپاسگزارم از کامنت خوبت

نوشتن این کامنت طولانی در نوع خودش شگفتی بود

اینم از مهارت شما در تایپ کردن هست حتما

من موقع خوندن کامنتتون وقتی رسیدم به کلمات مشتق و انتگرال.. دوباره این کلمه انتگرال برام پررنگ شد قبلا به فکر اومده بود که برم انتگرال را یاد بگیرم نمیدونم چجوری به ذهنم اومده بود اما فراموش کردم تا اینکه کامنت شما رو خوندم و به کلمه انتگرال رسیدم و یادم افتاد

داستان انتگرال برای من این جوریه هست که سال اخر دبیرستان من برای درس دیفرانسیل همه فصل ها خوندم ولی اون اواخر دیگه مدرسه نرفتم کلا با مدرسه دیگه همراه نشدم و چون سرکلاس حاضر نشدم انتگرال یاد نگرفتم و خودمم پلنی برای خوندنش نداشتم گذشت تا اینکه من امتحان دوم نهایی تصمیم گرفتم برم فوتسال و کلا بساط کتاب و دانشگاه جمع شد و هیچ وقت از اون موقع تا الان نشد که من با انتگرال و مشتق و.. برخورد کنم

بعد خوندن کلمه انتگرال من یادم افتاد که باید برم یادش بگیرم نمیدونم چرا با اینکه درمورد آینده هیچ پلنی ندارم یعنی دارم که مدتهاست برای فوتسال دارم تلاش میکنم اما اینکه برای چی خدا گفت باید انتگرال یاد بگیری نمیدونم ولی این تصمیم گرفتم و میخوام زمان بذارم و به ساده ترین و راحت ترین روش بفهمشش و یادش بگیرم و حل کنم مسائلش رو

وقتی با خودم فکر میکنم میبینم من توی مدرسه و تایمی که برای کار کردن روی ذهنم میذاشتم خیلی تمرکز میکردم روی مسائلی که حل کردم من خوره مسئله های فیزیک و شیمی و ریاضی بودم مثلا یادمه هر بار یه تست شیمی را حل میکردم کلی تحسین میکردم خودم رو و حتی میرفتم به معلم شیمی خودم توی دفتر میگفتم خانم این تست کنکور فلان سال حل کردم و درستم حلش کردم

یا روی مقوا بزرگ مشتق تمام توابع مینوشتم و کل مقوا را چسب میزدم با خودم توی خونه به خصوص حمام میبردم (واااااای خودمم خندم گرفته، این چه کاری بود دختر) موقع شستن و شو، توابع رو میخوندم و هی تکرار میکردم همرو تا حفظم بشه

یا تمام اتاقم و میزم پر بود از این جمله که من مسائل را به راحتی آب خوردن حل میکنم این جمله به هزار شکل و جمله بندی مینوشتم میچسبوندم و تکرار میکردم (اخرش مادرم وقتی دید میخوام برم فوتسال همرو کند از عمد با خودم اینجوری فکر میکنم حتما خدا ایمان منو آماده دیده بود و گفته دیگه مریم به این که این جملات همه جای اتاقت باشه احتیاج نداری داری میری مرحله بالاتر البته این به معنی این نیست که تکرار نکنیم مقصودم اینکه راهکارهای مناسب برای ساختن باور توی هر مرحله ممکن متفاوت باشه)

دیگه نگم که این عبارت های تاکیدی و جملات و باورها من کجا که نمیچسبوندم

خلاصه هر مسئله ای حل میکردم سریع خوشحال میشدم میگفتم مریم ببین تو تونستی این مسئله حلش کنی و کلی تاییدو…

اینقدر تمرکز کردم که وقتی رسیدم به اون نقطه که بهم الهام شد باید دانشگاه رو بیخیال بشی و اصلا استاد گفته 100 درصد تمرکز باید باشه نه 99 درصد حتی اگر میخوای به بالاترین ها برسی، اینو مدیون آگاهی های جلسه 4 راهنمای عملی هستم که استاد گفت تمام وجودت تمااااام وجودت بذار و به هیچ چیز دیگه ای ام فکر نکن اونوقت ببین به کجاها که نمیرسی

و من از همون لحظه بیخیال شدم و همه چیز جمع کردم و این درحالی که هیچ مهارتی توی فوتسال نداشتم ولی احساس میکردم که این همون چیزی عاشقش هستم چون همزمان که درس میخوندم از راهنمایی تا به بالاتر این فوتبال مثل سایه باهام میومد اما من تمرکزم روی درس بود و یه جای خیلی کوچیک توی ذهنم داشت اما هیچ وقت فرررررصت اینو پیدا نمی‌کرد که ببینمش یا خودش نشون بده و من تنها دل خوشیم بعد از درس این بود که آخر شب بیام برنامه عادل فردوسی پور ببینم این درحالی که بارها توی دفتر خاطراتم نوشته بودم میخوام ورزشکار بشم و فوتسالیست.

با اعتماد به نفسی که از اون تایم توی مدرسه گرفتم تونستم باور کنم که میتونم فوتسال یاد بگیرم و موفق بشم و با این باور شروع کردم به یادگرفتن مهارت جدید یا یادگرفتن چیزی که همیشه احساس میکردم دوسش دارم ولی فرصت و فضایی نداشت

و جالبه همون روند توی فوتسال هم بکار بردم یعنی هر روز هر روز که از تمرین برمیگشتم تک تک رشد هایی که داشتم مینوشتم و تایید میکردم و تحسین میکردم که ببین تونستی

اگر تونسته بودم توی اون روز فقط یه کار انجام بدم و اون زدن یا تکل زدن توپ حریف روبروم بود میگفتم آفرین همین خوبه من تونستم انجامش بدم

و در ادامه درمورد پیشرفت های دیگه ام همین بودم

کار هر روزم بعد از تمرین بلافاصله نوشتن تک تک اتفاقات و رشدهای مثبتم بود. و این باعث شد تا اون تایمی که این تمرکز و تعهد داشتم کم کم رشد کنم و بازی کنم.

داشتم با خودم فکر میکردم چرا میخوام انتگرال یاد بگیرم و این چه دلیلی میتونه داشته که شروع کردم با خودم صحبت کردن و تکرار و این موضوعات به ذهنم اومد که همینطور که من تونستم اون مسائل فیزیک و شیمی و ریاضی حتی هندسه و گسسته با این میونه خوبی زیاد باهاشون نداشتم اما حل کنم پس انتگرال میتونم یاد بگیرم و حل کنم و پس فوتسال میتونم یاد بگیرم مهارت هایی که لازمه و تسلطی که نیاز دارم هر مهارت یا تکنیک یا تاکتیکی و نیاز به تمرین داره

و این فرمولش اره با این تمرکز و توجه مدام و تعهد مهم تر از همه، شور و شوق برای انجام دادن اون کاری که میخوام انجامش بدم به وجود میاد فقط باید ادامه بدم و متعهد باشم.

موفق و پیروز باشی در ادامه مسیر