live | دلیل دلسردی در مسیر و حلّ ریشه این مسئله

جانا سلام

قبلا آدم کمال گرایی بودم ، آدم سختگیری بودم ، آدمی بودم پر از وسواس فکری ، پر از این حس که کارها باید طبق منطق ذهن من انجام شوند ، انگار که آخر منطق بودم ، آخر عقل ….

این خصلت توی کامنت نوشتن هام هم بود ، باید فرصت فراهم میشد ، باید آماده میشدم ، باید باید باید …. من خیلی بایدی بودم ، خیلی سختگیر نسبت به خودم و جهان اطرافم … اما از استاد یاد گرفتم که ساز و کار جهان اینطور نیست ، اصلا اینطور نیست ، جهان بر مبنای آسانی شکل گرفته و آفریده شده اما اینهمه سادگی را کسی باور نمی کنه ، من برای ریز ترین کارها که غالبا کارهای مورد علاقه م بودند باید فرصت مناسب بدست می آوردم ولی کارهایی که دوست نداشتم را باید حتما انجام میدادم حتی اگر به زعم خودم فرصت مناسب هم برای اونها وجود نداشت ، در واقع زندگی من پر شده بود با کارهای اجباری و من لذتی از زندگی نمی بردم اما برای خودم این تمرین را طراحی کردم که لذت ببرم و من الان تمام کارها را رها کردم و اومدم بنویسم و لذت ببرم … استاد من از تو خیلی یاد گرفتم ، من هنوز توی درک تو مات و مبهوت هستم … امروز به همسرم گفتم اگر بخوام استاد را فقط با یک صفت وصف کنم میگم این آدم خیلی پُر ه … خیلی پُر … خیلی پُر یعنی خیییییلی پُر …

گفتم ببین چقدر قشنگ یادمون داد زندگی کنیم ، ما چند ساله که هیچ گونه فرو رفتن یا سقوطی نداشتیم … استاد ما را از بلاها مصون کرد ، ما با حرف هاش مدار خودمون را ساختیم و هرروز بهتر می سازیم …

بهمون فرمول داد ، گفت اگه درصد زیادی از آدم هایی که باهاشون برخورد میکنی داغون هستند به این معنیه که خودت داغونی و برعکس … این یعنی فرمولی که باهاش خودت را در تمام جهات بشناسی ….

یادمون داد که آدم ها و موقعیت ها را انتخاب نکنیم و انرژی خودمون را برای این کار هدر ندیم و چقدر خوب این بار سنگین انتخاب های بی فایده را از دوش ما برداشت ، چقدر خوب ما را از تقلای پیدا کردن های بی دلیل نجات داد ، چقدر خوب ما را از تبلیغات و بازاریابی ها و کارت ویزیت زدن های بی حاصل و از خواستگاری رفتن ها و بنگاه رفتن ها و هزار تا رفتن و سپردن برای فلان چیز نجات داد …. استاد تو یادمون دادی که چیزی وجود نداره که تو بخوای پیداش کنی ، هر چی هست خودش میاد ، خودش پیدا میشه ، نه اینکه من بنشینم تا از آسمون بیفته ، من باید روی خودم کار کنم تا اون چیز ، اون خواسته ، اون هدف در مسیرم قرار بگیره و به من برخورد کنه ….. استاد این حرف تو که یک هفته س دارم روش کار میکنم ( چون من لایو را بصورت زنده دیدم ) چنان آسوده و راحتم کرده که حتی دیگه نمیتونم بلند حرف بزنم ، نمی تونم داد بزنم و تمام عملکرد هام را در چهارچوب این حرف تو قرار میدم که گفتید ما در مسیر درست اگر باشیم به مشتری ، به رابطه عاطفی ، به موقعیت دلخواه ، به آرزو برخورد میکنیم …. این حرف تو یک چای داغ میخواهد و یک تکه کیک گردو که در کنارش کاری که عاشقش هستی را انجام بدی … چقدر خوبه که بقیه کارها را جهان انجام میده برات ….

وقتی تمرکز من روی خودم باشه ، تمرکز جهان هم روی منه و هر چقدر من جدی تر روی خودم تمرکز کنم و مهارت کسب کنم و خلاق باشم و از درون خودم مثل خداوند ، جلوه های جدیدی خلق کنم ، جهان هم به اینهمه تمرکز و دقت که در پی کشف استعداد های خودشه ، با شکوه و خلوص پاسخ میده … از ماست که برماست …. جهان پاسخ میده … و من امروز با این صحبت شما استاد فهمیدم که پاسخ فرکانس تمرکز ، تمرکز بیشتره … جهان روی کسی که روی خودش کار میکنه متمرکز میشه یعنی کارهای اون آدم را براش انجام میده …

استاد این قسمتی که گفتید بعضی ها دنبال اینند که اون جوری که خودشون دوست دارند فکر کنند و فقط میخواند حرفهای من ، تأییدی برای باورهای خودشون باشه و هرجور شده حرفهای من را به افکار خودشون ربط میدند ، خواستم بگم استاد این خیلی نکته مهمیه و من هم اینطور بودم و اعتراف می کنم که مدام میخواستم آگاهی های ناب و الماس گونه و روحانی ثروت یک را با منطق های خودم هماهنگ کنم و طبیعیه که هیچوقت این هماهنگی بوجود نمیاد و من ناامید میشدم ولی استاد من چند روزه ثروت یک را از جلسه اول شروع کردم و بصورت تمرکزی می نویسم ، به جرأت میگم که همون نوشته های قبلی خودم را فرداش یک جور بهتر و کامل تری میفهمم طوریکه بلند میشم و راه میرم ، بغض میکنم ، میگم خدایا استاد چی میگه یعنی اینقدر ذهن من تو این مورد با روحم فاصله داشت …. مثلا استاد پاشنه آشیل من و خیلی ها موضوع شغل هست و شما توی همون جلسه اول میگید « شما اگر روی خودتون کار کنید وارد مداری میشید که ثروت داخلش هست ، شما هدایت میشید ، پس نگید چه کاری توش پول هست ، بگید من به چه کاری علاقه دارم چون بحث یک شغل خاص نیست ، بحث باور های خاص از عموم مردمه » استاد یعنی این جملات شما مثل آبی عمل میکنند که با هربار شنیدن ، بیشتر به زمین تشنه وجود من فرو میروند یعنی من هرروز اینا را به خودم میگم که اندیشه نه دنبال شغل بگرد نه نگران مشتری باش ، تو فقط فایل های استاد را قورت بده …. استاد بخدا باید تو را قورت داد …

من از صمیم قلبم از شما و خانم شایسته که لطافت ازش می باره سپاسگزارم …

سلام عزیزم

ممنون از اینکه همیشه کامنت های منو می خونی و امتیاز میدی ، یقینا بازتاب این موج مثبت تمرکزی که روی زیبایی ها می گذاری در زندگی خودت گسترش پیدا میکنه ، بهترین ها را برات آرزو می کنم و از اینکه نمیتونم همیشه پاسخگوی لطف و تحسین تو دوست نازنین باشم عذر خواهی می کنم ولی همیشه از پاسخ ها و توجهت انرژی میگیرم ، موفق باشی در پناه الله یکتا

سلام آیلین عزیز

من بارها فایل ها را گوش کردم ولی نکته اینه که حتی اگر فایل ها را حفظ باشید کما اینکه من خیلی ها را حفظم ، اصلا دلیل بر این نیست که آگاهی های اونها را هم تونستم توی زندگیم پیاده کنم ولی این لطف را داره که وقتی به مسأله ای برخورد می کنم اون تیکه ای که لازم حل مسأله س تو ذهنم میاد و اونجاست که خیلی خوشحال میشم که مدتها از صبح تا شب فقط کارم گوش کردن فایلها بود

ولی کاری که در حال حاضر انجام میدم و خیلی برام خوبه و آگاهیم را نسبت به قانون خیلی بالاتر میبره ، تحقیق در مورد عملکرد مغزه چون من همیشه دوست داشتم بفهمم که در روند تغییر باورها و دریافت الهامات واقعا چه اتفاق فیزیکی در مغز و در تمام بدن میفته یعنی دوست داشتم بفهمم شکرگزاری و یا مراقبه یا هر توجه مثبتی باعث چه تغییری در بدن ما میشه و وقتی مطالعه و تحقیق کردم و فیلم های خوب و موثقی در این رابطه دیدم انگار که ایمانم نسبت به قانون هزار برابر شد چون من آدم دیر باوری هستم یعنی خیلی تقلا میکنم تا باور کنم و انگار میترسم که باور کنم ولی وقتی دیدم تغییر باورها چطور در پیوندهای عصبی نورون ها تغییر ایجاد میکنه و وقتی دیدم چطور یک بدن میتونه انقدر به استرس و ترس عادت کنه که معتاد بشه به استرس یا معتاد به هر حس بد دیگری و برای زنده نگه داشتن اون حس بد ، مدام در حال ایجاد شرایطی برای ایجاد و تجربه اون حس بد باشه ، دیگه هر لحظه برام مسلم میشه که همه ما ناخودآگاه خواستار شرایط بد هستیم یعنی برام منطقی شد که چرا ما بیشتر وقتها در احساس بد و تجربه اتفاقات ناخواسته هستیم چون بدن ما سالها با خشم ، ترس ، نفرت ، نگرانی و … تغذیه شده و ما در چرخه ای از ناخواسته ها قرار گرفتیم و شخصیت ما شکل خاصی گرفته طوریکه حتی من نمی تونستم باور کنم که شادی یک چیز دائمی میتونه باشه و همیشه بعد از تمرینات یا فایل ها من دوباره به شخصیت قبلی برمی گشتم

البته اتفاقی که برای من افتاد این بود که ترس عجیبی توی وجودم افتاد که خیلی درگیرش بودم ولی حالا حس میکنم خیلی محکم تر و باایمان تر شدم یعنی ایمان را بعد از غلبه به ترس هام توی خودم حس میکنم و از بین بردن ترس ها واقعا کار میبره اما نتیجه ش عالیه . الان من می‌فهمم که چقدر باورهای جدیدم محکم هستند و چقدر خودم آروم تر هستم . فهمیدن این موضوع که زندگی دنیوی یعنی اتصال بدن به روح و این دو باهم هستند و هر تغییری در روح و روان و باورهای من میتونه شبکه های عصبی ذهنم را تغییر بده خیلی آروم میشم انگار که به یک‌معادله جدید دست پیدا کردم . درک کردم که من اگر هر لحظه بتونم فکرم را کنترل کنم و این کار را ادامه بدم و در واقع از شبکه های عصبی اشتباهی که قبلا تشکیل شدند استفاده نکنم آرام آرام شبکه های جدیدی در مغزم تشکیل میشه که تصمیمات و اتفاقات آینده من بر پایه اونها شکل میگیره