live | دلیل دلسردی در مسیر و حلّ ریشه این مسئله - صفحه 22

بسم الله الرحمن الرحیم

سپاس و ستایش مخصوص توست ای رب دانا و مهربان

بسیار شکرگزار خدا هستم که گام هایم را استوار نمود و به روز بیست و یکم رساند

در نهایت تعجب الآن وقتی که به صفحه یادداشتی که در گوشی ام دارم و اتفاقات زیبا و نکات مثبت را در آن می نویسم سر زدم، دیدم که دقیقا همزمان است با تاریخی که این پروژه خانه تکانی ذهن را شروع نمودم و چه اتفاقات شگفتی افتاد و بنده بارها و بارها آنها را مرور کردم و به یاد خود آوردم که چقدرررررررررررررر خدا رحیمه

اتفاقا در گام هفدهم بود که این سوال پرسیده شد که چطور از مسیر کار کردن بر روی خود و باورها خارج نشویم؟ و پاسخ استاد این بود که این برمی گردد که ما چقدر باور داریم که این کار کردن و این نوع نگرش نتایج بهتری را برایمان خلق می کند.

چیزی که واقعا برایم عجیب است؛ فراموش کاری ذهنم است و اینکه نتایج را بعد از چند روز عادی و بدیهی و کم اهمیت می شمرد، همان نتایجی که در لحظه وقوع موج بزرگی از شادی و سپاسگزاری و ایمان را برایم آورد اما عجیب که اینهمه اعجاز را به راحتی فراموش می کنم، به راستی انسان کفور است.

پناه می برم به الله رحیم از اینهمه ناسپاسی و فراموشکاری

به عینه نتایج و علائم شگرف کنترل ذهن را می بینم اما باز هم در مورد خاص دیگر فراموش می کنم.

قربون خدای خوبم برم که اینقدر صبور بردبار و بخشنده هست، اینقدر توبه پذیر و غفوره

آخه مگه داریم اینهمه لطف و رحمت

هیهات

تو چه خدایی بزرگواری هستی و بنده …

الهی شکرت

خدای من این قرآنت چقدر فوق العاده هست، گویی هر بار چشمانم بیناتر به اعجاب و اعجازش می شود

چه دقیق و به جا و منطقی است وقتی که از کج بینی و کج فهمی دست می کشی، وقتی که قلبت را پاک می کنی و در پیشگاهش زانوی ادب می زنی، چه ها که نشانت نمی دهد

سبحان الله

قرآن تذکر است، یادآوری کننده است، یعنی اینکه ما همه اینها را می دانستیم

ما می دانستیم که خالق هستیم و از روح خداییم

ما می دانستیم که همیشه و بی واسطه به منیع الهام و قدرت و هدایت هستی وصل هستیم،

ما می دانستیم که در جهانی مملو از فراوانی ها هستیم،

ما می دانستیم که برای به دست آوردن و داشتن هیچ چیزی نباید نگران بود و یا زجر کشید

ما می دانستیم که جهان هستی از بزرگترین تا کوچکترین رخداد آن بر اساس مشیت هایی محکم و بی نقص اداره می شود ، حتی افتادن یک برگ از درخت

ما می دانستیم که برای تجربه عشق و لذت به این جهان آمده ایم

…

تبارک الله احسن الخالقین

فکرش را بکنید که چرا خداوند به خودش آفرین می گوید؟

جدای از اعجاب هایی که در روند خلقت جهان و اجزایش هست، اختصاصاً در خلق انسان موضوعی وجود دارد که واقعا تعجب بر انگیز است و فقط از دست خود خدا بر می آید.

می دانیم که در ابتدا هیچ نبود جز ذات حضرت احدیت

در مورد ذات خدا هیچ کس هیچ چیزی نمی داند، حتی پیامبران

چیزی که در قرآن با کلمه هو از آن یاد می شود

حال این ذات کامل می خواهد تمامیت خودش را از درک به تجربه درآورد، یعنی از بالقوه به بالفعل برسد

مثلا آیا درون یک هسته خرما درخت خرمای بسیار کوچکی هست که تبدیل به درخت بزرگ خرما می شود؟؟؟

مطمئنا خیر، فقط بافتی است که بسته به شرایط مناسب استعداد و قابلیت تبدیل شدن به چیزی شبیه به درخت خرما را دارد، همین و بس

حال خدا یا هو، اراده اش بر این شد که تمامی وجود بی نهایتش که نه در زمان است و نه در مکان و نه در هیچ بُعدی را به تجربه بنشاند و بوووووومبببببببب

کن فیکون

نمی خواهم همه داستان را بگویم

جای شگفت قضیه بعد از میلیاردها سال(البته به حساب زمین و ماده) این است که موجودی در زمین با تکامل خلق می شود که روح خود خدا در اوست، به زبان امروزی؛ یک خدای ام پی تری

خدایی که عالم و دانا و آگاه مطلق است و در هر ظرفی حضوری آگاهانه دارد

تُسَبِّحُ لَهُ السَّمَاوَاتُ السَّبْعُ وَالْأَرْضُ وَمَنْ فِیهِنَّ ۚ وَإِنْ مِنْ شَیْءٍ إِلَّا یُسَبِّحُ بِحَمْدِهِ وَلَٰکِنْ لَا تَفْقَهُونَ تَسْبِیحَهُمْ ۗ إِنَّهُ کَانَ حَلِیمًا غَفُورًا

هفت آسمان و زمین و هر چه در آنهاست تسبیحش مى‌کنند و هیچ موجودى نیست جز آنکه او را به پاکى مى‌ستاید، ولى شما ذکر تسبیحشان را نمى‌فهمید. او بردبار و آمرزنده است. اسرا 44

بنده وقتی به معنای ملموس تر تسبیح فکر و مطالعه کردم به کلمه گویا رسیدم

به قول شیخ شبستری

جهان جمله فروغ روی حق دان

حق اندر وی ز پیداییست پنهان

یا به قول حافظ

یار بی پرده از در و دیوار

در تجلی است یا اولی البصار

کل جهان خود اوست و به قول قرآن گویای اوست

به قول مولانا

چند حرفی نقش کردی از رقوم

سنگ‌ها از عشق آن شد هم‌چو موم

نون ابرو صاد چشم و جیم گوش

بر نوشتی فتنهٔ صد عقل و هوش

همه اینها دستخط خود اوست، یعنی خود خود اوست

حال این هوکه در هرچیز و هر مرتبه حضوری آگاهانه دارد وقتی در مرتبه انسانی می رسد خودش را فراموش می کند!!!!!!!!!!!!!!!!!

آقااااااااااااااااااااااا نمی دونم چقدر این اعجاز و این اعجاب هستی رو درک می کنید

خالقی که یادش رفته خالقه

عالمی که یادش رفته عالمه

قادری که یادش رفته قادره و …

به زبان امروزی خدا به خودش گفت: ایول عجب کاری کردی هاااا

فراموشی رو هم تجربه کردی :))

یادت رفته که کی هستی :))

یعنی خدا در آنِ واحد در مرتبه خدای دانا و آگاه هم هست، در مرتبه فراموش کردن خودش هم هست

این دلیل همین تبریک خدا به خودشه، فقط همین یک بار هم نیستا، چندین بار در قرآن خدا قربون صدقه خودش رفته

قربونت برم خداجون

برای عقل خود بنده درک همین موضوع زمان برد چه رسد که تا اصل ماجرا رو بفهمم تا بعد به اعجابش برسم

یه لطیفه ای یادم اومد اینجا که در این حالت خودم صدق می کرد

میگن رفته بودن باغ وحش، دیدن همه حیوانات دارند میخندند، پرسیدن داستان چیه؟ گفتن میمون یک جوک تعریف کرده همه دارن می خندن

فرداش رفتن باغ وحش دیدن فقط گاو داره میخنده، پرسیدن امروز داستان چیه؟

گفتن: گاو تازه داستان جوک دیروز میمون رو فهمیده :))))))))))))

حالا این که دارم می نویسم برای خودم خیلی بیشتر از اون زمانی که این موضوع رو شنیدم قابل درک تره، البته این هم به خاطره قانون تکامله که در همه چیز صدق می کنه

فکرش را بکنید ما هر کداممان خدایی بالقوه هستیم که بی نهایت قدرت دارد ولی فراموشش کرده

اینجاست که موضوع درک و اجرای قوانین اینقدر اهمیت پیدا می کند

قربون دهنت استاد

باور کنید که اینها را فقط برای خودم می نویسم و این سایت انگیزه ای است تا ادراکات و افکاری که یک بار و خفیف به درون ذهنم دویدند را دوباره به مسلخ بکشانم و تجزیه و تحلیل کنم، بعضی از جاها دقیقا حس می کنم که کس دیگری است که دارد می گوید،

کافی است که خویش را لایق بدانیم در هر زمینه ای

کافی است که او را باور کنیم

کافی است که بشویم ایاک نعبد و ایاک نستعین

خیلی برای ذهن ماده زده و افکار ماده آلود درک این حرف سخت است. اینکه تکیه کند بر چیزی که نمی بیند و لمس نمی کند، اعتماد کند به کسی که به ظاهر نیست،

آه خدای من چرا این ذهن دارد جان می کند و کلمات زجرم می دهند

چرا اینقدر گفتن از او در سطور و کلمات سخت است؟

چرا اینقدر توضیح دادنش مشکل است؟

بدیهی است، چطور می خواهی بحر را در کوزه بریزی؟!!!!

برق و جریان الکترسیته جمسیت ندارد و اگر می خواهی که او را لمس کنی و با او یکی شوی لاجرم باید جانت را حراج کنی!!

اصلا نمی دانستم که چه می خواهم بنویسم، فقط برای انجام تعهد روزانه پشت لبتاب نشتم

آمده بودم که از جرقه هایی که این فایل در ذهنم به وجود آورد را بنویسم، ظاهرا سوختم :)

خدایا چجوری بگم شکرت که شایسته تو باشه

الهی شکرت

الهی شکرت

الهی شکرت