live | قانون کبوتر با کبوتر، باز با باز

سلام دوست گرامی ام

چقدر عالی نوشتی. این جمله آخر که ” ما میخواهیم از آن لرزش پاهای شما در روزهای اول سخنرانی در کلاس های دانشگاه فرار کنیم” چقدر زیاد واقعیت داره. دقیقا همینه . آخه خود من صدها بار با خودم فکر کردم که آیا حاضر هستم کاری رو که استاد کرد و جلوی افرادی که هر آن ممکن بود مسخره ش کنن صحبت کرد من هم انجام بدم؟ و هر بار حتی از تصورش هم ترسیدم.

جالب اینجاست که منم از همون افرادی هستم که بارها میگفتم ای کاش من هم دوستان عباس منشی را می شناختم تا دور هم جمع می شدیم و راجع به قانون حرف می زدیم تا به درک بیشتر این آگاهی ها برسیم اما اصلا ذره ای هم به این فکر نمی کردم که این موضوع فرع هست و چه بسا من را از اصل هم دور می کند.

چقدر درست گفتی که ذهن من برای فرار از عملکرد داره به این طریق منحرفم می کنه. من اگر هنر دارم با خودم درباره قانون حرف می زنم . با خودم فکر می کنم و به جای قانع کردن دیگران خودم را قانع می کنم تا به درک درست برسم.

امروز که صحبت های استاد رو درباره بهانه دورهمی ها شنیدم تازه فهمیدم که مدتهاست تو درو دیوارم و تازه فکر هم می کردم که چقدر من بی عرضه هستم که نتونستم کسی رو پیدا کنم که بتونم باهاش درباره قوانین جهان صحبت کنم غافل از اینکه اگر خودم در مسیر درست بودم حتما در مسیر افراد درست هم قرار می گرفتم.

اولش خیلی شوکه شدم که اگر تنهام به دلیل عدم درک و عمل به قانون هست. من روی خودم درست کار نکردم. من اگر درونم تغییر کرده بود بیرونم لاجرم تغییر می کرد. ولی الان خوشحالم. خوشحالم که فهمیدم کجای کار هستم و با راهنمایی استاد هدفم را گذاشتم تمرکزی روی فایلهای ارزشمند “توانایی تشخیص اصل از فرع” تا با تغییر درونم بیرون دلخواهم را بسازم.

دوست عزیزم سپاسگزارم که نوشته های تأثیرگذارت من رو وادار به نوشتن کرد. خدایا شکرت