live | قانون کبوتر با کبوتر، باز با باز

بسم الله الرحمن الرحیم

الهی به امید هدایت تو

إِنَّ ٱللَّهَ مَعَ ٱلَّذِینَ ٱتَّقَواْ وَّٱلَّذِینَ هُم مُّحۡسِنُونَ نحل 128

خدا با کسانى است که تقوى پیشه کردند و کسانى که نیکوکار باشند_

این آیه نشانه امروزم بود که به نظرم برای بنده جای تعقل و تعمق در آن را دارد

همیشه در آیات اینچنینی خداوند اینگونه بیان می کند که خداوند در معیت با نیکوکاران، صابران، شاکران، مومنان و … است، چرا نمی گوید که خداوند همراه بدکاران، کافران، مشرکان و … هست؟ با اینکه می دانیم که همه چیز مخلوق خداست یا بهتر بگویم هر چیزی که می بینیم و نمی بینیم تجلی اوست، چیزی غیر او که نمی تواند وجود داشته باشد!

اگر مستقیم به سراغ جواب برویم باید گفت که موضوع اینجاست که هر چیزی با ضد خود به شناخت در می آید به قول مولانا

پس نهانی ها به ضد پیدا شود

چونکه حق را نیست ضد پنهان بود

چون که ذات احدیت پروردگار یگانه و یکتاست پس نمی شود ضدیتی در آن یافت، در حالی که در صفات او اینچنین نیست، از این رو صفات پروردگار را در تجلیات و مخلوقاتش می شود دید و درک کرد.

اینکه پرورگار خودش را همرا فرد باتقوایی که نیکوکار است معرفی می کند به این دلیل است که شخص چون قدرت اختیار انسانی و قوه تشخیص را دارد می تواند انتخاب کند که به چه مسیری برود، می تواند نیکو عمل کند و یا بد کردار شود

اینکه اجازه بدهد که صفات نیک او بروز کند و یا صفات بد کاملا مختار است و چون قانون هستی بر اساس ضدیت است و قوه تشخیص درونی را هم داراست دیگر تصمیم با اوست که اجازه بدهد که صفات الهی در او رشد کند و ظاهر شود و یا غیر الهی

به قول استاد این قلب انسان است که همیشه در حال گفتن راه و چاه است، حال این به شخص بستگی دارد که به آن عمل کند یا خیر

این آیه می فرماید که خداوند در معیتی وجودی با فرد باتقوایی است که نیکو کردار هست، یعنی این فرد تصمیمش را گرفته که ظهور صفات الهی باشد و نه غیر الهی، به نوعی هم شاخصی را بیان می کند که مسیر خدایی در آن واضح و آشکار است.

به تعبیری دیگر نتیجه تقوا نیز در کردار نیک فرد هویداست لذا این خود خداست که در فرد تجلی یافته، چون فرد اجازه داده که خداوند هدایتش کند فرد از منیت ها و دوگانگی دست کشید و تسلیم حق شد و حق در او جاری شد به شکل صفات نیک و کردار نیک ( مثل باران که تجلی صفات رحمانیت و حی خداست)

به خودم می گویم که ایمان و تقوایی که به عمل درست منتهی نمی شود بازیچه ای بیش نیست

لذا می بایست که در هر قدم تصمیمات عملیاتی گرفت و عمل نمود تا نتیجه حاصل شود، چون رفتارها و اعمال ما نشان از ریشه های فکری شان می دهند و اینهاست که نتایج را به بار می آورند

لذا باید به ایده ها و الهامات قلبی عمل کرد و درست رفتار شد.

این همان مسیر درستی هست که استاد می گوید، اینکه کنترل ذهن داشت و به نیکی ها و دانایی ها و زیبایی ها توجه کرد و به الهامات قلبی عمل نمود.

این جمله خیلی ظریف و اصلی بود که اگر خدا را بشناسی می دانی برای اینکه کاری برای تو انجام دهد هیچ زجر و سختی نمی کشد، اتفاقا کارهایش فقط با اراده اش کن فیکون می شود.

فکرش را بکن !!!!!!!

چقدر راحت می تواند خدا هدایتت کند و خوشبختی و موفقیت و رزق را را وارد زندگی ات کند.

فقط باور کردن این موضوع چه گشایشها که در زندگی ایجاد نمی کند

خدایا شکرت

وقتی این را باور می کنی دیگر فقط عمل خواهی کرد و ایمان و یقین داری که او به راحتی هدایت می کند و جواب ها را به تو می گوید و خواسته هایت را کن فیکون می کند

اتفاقا وجه تمایز ذهن فقیر و ذهن ثروتمند همینجاست که ذهن فقیر توهم می زند و فقط رویاپردازی می کند و منتظر یک کیسه پول از آسمان است، اما ذهن ثروتمند قدم برمی دارد و اجازه می دهد که خداوند در وجودش و اعمالش جاری و متجلی شود، خدا را در قدم هایش تجربه می کند و اجازه می دهد که خداوند هدایتش کند.

بارخدایا بنده را از تاریکی های ذهنم و توهمات مصون بدار و اعمالم را در جهت رضای خودت یکتا گردان الهی آمین

الهی شکرت که اینگونه زیبا هدایت می کنی

الهی شکرت

الهی شکرت

الهی شکرت