live | قانون کبوتر با کبوتر، باز با باز

سلام عزیزای دلم.

این روزا در حال و هواییی از زندگی هستم که شدیدا باید اولویت بندی کنم و اصل و فرع وتشخیص بدم تا بتونم خوب سپری کنم.

اول از همه به این نتیجه رسیدم که برای یه خواسته یا یه تغییر نباید دست و پا بزنم نباید زور بزنم. باید قدم های کوچیکم و ببینم و تحسین کنم. اگر هم در مسیر خطایی کردم و دوباره به خونه اول برگشتم اشکال نداره نباید خودم و سرزنش کنم نباید از خودم نا امید بشم. خودم ومیبخشم و میگم اشکال نداره تازه اول راهی ازت توقع ندارم سریع تغییر کنی.

امروز صبح ساعت 5 و نیم از خواب بیدار شدم فقط برای اینکه رو خودم کار کنم.

تا اومدم شروع کنم ذهنم رفت سراغ ناخواسته ها و سرزنشم کرد که تو با خیلی نتونستی خوب ذهنت و کنترل کنی.

اما یه حسی بهم گفت عزیزززم آروم باش.همینکه صبح زود بیدار شدی که فقط روی شخصیتت و بهبودت کار کنی یعنی رشد.خودت و تحسین کن.

و به خودم گفتم درسته که دلت میخواد خیلی سریع به خواستت برسی . اما ناله کردن راه درستش نیست.

به قول استاد باید در مسیر درست قرار بگیری تا هدایت بشی.

باید ذهنت و کنترل کنی.

راجع به خواسته هات حرف بزنی

از ناخواسته هات اعراض کنی

سعی کنی تا جایی که میتونی احساس سپاس گزاری داشته باشی( لازم نیست حتما شکرگزاری رو بنویسی تا اثر کنه. همینکه احساسش کنی کافیه)

خدای عزیزم. به من قدرت و توانایی بده تا بتونم در جمع دوستانم و در کل روز ذهنم و کنترل کنم،راجع به خواسته هام حرف بزنم و از ناخواسته هام اعراض کنم.

بزن بریم برای شروع یه روز بی نظیر.