live | قانون کبوتر با کبوتر، باز با باز

به نام رب العالمین

گام هجدهم

سلام بر استاد عزیز

سلام بر خانم شایسته عزیز و دوستان عزیزم

کبوتر با کبوتر باز با باز

من فکر میکنم اگه دور و برمون چیزی میبینیم و حس میکنیم که داره اذیتمون میکنه نشونه است برای ما.

من برای خودم میگم تا این نشونه و تضاد را درک کنم و برم جلوی آینه و به خودم بگم چه پیامی برات داره.

این داره چه چیزی از درونت را نشون میده که تو متوجه اش نشده بودی و با این فرد برات پیام اومد.

سعی میکنم و تلاش میکنم‌ناراحت نشم. اولش همیشه آدم ناراحت میشه .

اما تازگی ها با دانستن قانون که جهان مثل آینه عمل میکنه سریعا به خودم هشدار میدم هر آنچه از این فرد داره ناراحتت میکنه پیامی از درون توست.

و اون شخص خودت را داره نشون میده پس درسش را بگیر.

یه مقداری سخته چون ما همیشه دیگران را قضاوت میکنیم و از رفتار اون فرد ایراد میگیریم اما در اصل اون فرد خود ماییم در غالب اون فرد داریم درس پس میدیم.

خیلی اوقات متوجه نمیشم ولی جدیدا بیشتر متوجه میشم چون بیشتر روی خودم کار میکنم.

وظیفه من روی خودم کار کردن است و توجه به آنچه از نظر من زیبایی است توجه به آنچه احساس منو خوب میکنه و این توجه کردن ها و این احساس خوب در من آرامشی ایجاد میکنه که احساس میکنم یه قدم به سمت نور برداشته ام.

و وقتی نزدیک تر و نزدیک تر میشیم نور به ما بیشتر تابیده میشه و ما نورانی تر میشیم بدون اینکه متوجه بشیم چون تدریجی است.

اما یه عده آدمی که اطرافمون بودن حالا نور ما اذیتشون میکنه و چشمهاشون را میزنه و باعث میشه از ما دورتر بشن.

و دیگه از این موضوع ناراحت نیستم چون برای خودم این تفسیر را گذاشتم که گرم گرمی را کشد و سرد سرد.

پس اگه یه عده آدم دیگه دور و برم نیستند حتی میتونه یه دوست چندین ساله باشه حتی از اقوام نزدیک فرقی نداره این نور من ، اونو اذیت میکنه.

اگه من احساس آرامش میکنم اگه رها هستم و به چیزی نچسبیدم به یه رابطه نچسبیدم به یه کار نچسبیدم و ….. و حالم خوبه پس اصلا مهم نیست چه کسی کنارم هست. اونی که باید باشه حتما هست.

و اونایی که باید برن میرن.

ما باید به اصل هر چیزی بچسبیم ما باید ظرف وجودی خودمون را درست کنیم بقیه اش کار جهانه.

من اگه خوب باشم من اگه به سمت نور حرکت کنم اگه دیگران را تحسین کنم و خوبیهاشون را ببینم و برای خودم بگم، جهان و کیهان خودش آدم های مربوط به حال امروزم را کنارم میذاره و قرار نیست من کاری بکنم.

همونطور که قبلا کاری نمیکردم. قبلا دوست داشتم مثلا غیبت کنم خوب آدم هایی که دوست دارن غیبت کنند اطرافم بوده . قبلا دوست داشتم هر کاری بکنم جهان برای من چیزهایی میزاشته که دوست داشتم برای جهان فرقی نمیکنه. به توجه من شرایط را جور میکرده.

اما بعضی اوقات هم آدم های اطرافمون نشانه ای و تضادی برای ما دارند تا متوجه رفتارمون بشیم اون مشکل را درونمون حل کنیم . اگه مشکل را درونمون حل نکنیم با افراد متفاوت تکرار میشن تا ما درسمون را بگیریم.

خدایا شکرت

سپاسگزارم