live | قانون هدایت به سمت خواسته ها

درود بر استاد بزرگوارم جناب عباس‌منش گرامی و بانو شایسته‌ی عزیز که با حساسیت بسیار زیاد و دقت نظر بالا این فایل‌ها را آماده کرده‌اند و یکایک دست‌اندرکاران سایت الهی عباس‌منش و همه‌ی عزیزان همراه و هم‌فرکانسم

به نظر من، یه توهمی هست به نام مردم و وطن که چیزی نیست جز شرک که در همه‌ی ما ریشه داره و البته در بین کسانی که این فرکانس‌ها را ندارند بیشتر دیده میشه!

منم پیش از این همیشه به اینکه ایرانی هستم می‌بالیدم. من عضو هیئت علمی دانشگاه هستم و در بین همکارانم هستند کسانی که مثلا فردوسی شناس هستند و به ایران و ایرانی بودن خویش می‌بالند. برای نمونه یکی از ایشان همیشه وقتی مرا می‌بینه، به من میگه که به‌به چه نامی؛ فریبرز( نام فرزند ارشد کیکاووس پادشاه ایران به معنای خوش قد و قامت و باشکوه) و اونم کاوه، من( منظور ایشان است) چه( نام خودشان را با نام من مقایسه می‌کنند که ریشه‌ی عربی دارد)!

کار به جایی رسیده بود که پیش از این‌ها، من هم دچار این توهم شده بودم که، نه بابا مثل این‌که خیریه! و من از نیایی پاک هستم و باید به خودم ببالم! خدایا چه توهماتی؟! همین دیدگاه نادرست در من و از من کسی را ساخته بود که انگار پدر بزرگ مردم هستم. پیش از این‌ها هم یکی از دوستانم در زمان دوره‌ی کارشناسی به من می‌گفت: من( منظور ایشان است) ستارخان ایران و تو باقر خان ایران هستی( خنده‌دار)! خدایا منم بدجور این تو ذهنم نفوذ کرده بود و فکر می‌کردم که باید ثروتمند بشم که به آزادی ایران کمک کنم، مثل باقرخان! اوووووه کی بره این همه راه رو؟! چه بادی به قبقب می‌انداختم! تو توهماتم خدا را بنده نبودم( هر هر).

آره، بسیاری از این مردم هم تو همین جور توهمات هستند. حالا از همینا بپرس که برای خودتون چه کار کردین؟ میگن: این چه حرفیه؟ ما اگه بتونیم ایران را آزاد کنیم، همه چیز درست میشه! خدایا چی می‌شنوم؟ کسی که نمیتونه برای خودش کاری بکنه، ادعای تغییر وضعیت دیگران را داره، هی دل غافل! خدایا پروردگارا ما را ببخش که این همه مدت زندگیمون را برای هیچ و پوچ و توهمات شرک‌آلود به نابودی کشوندیم! خدایا من را برای این همه شرک ببخش!

منم اون فایل پنجاه و چند دقیقه‌ای را چند بار گوش دادم و بار اول پیش خودم گفتم که؛ این چه حرفایی هست که استاد میزنه ؟ یعنی که چی ما به مردم کاری نداشته باشیم؟ پس وطن چی میشه؟ پس این شعر سعدی:

چو عضوی به درد آورد روزگار

دگر عضوها را نماند قرار

تو کز محنت دیگران بی غمی

نشاید که نامت نهند آدمی

ولی بعد از چند بار که به همون فایل گوش دادم و خدای یگانه مرا هدایت کرد که چندبار گوش بدم و خوب به حرفای استاد بزرگوارمان توجه کنم، متوجه شدم که تا چه اندازه در توهم بودم و خودم خبر نداشتم!

حالا دیگه بر اثر تغییر دیدگاهم، بسیار کم آن همکار عزیز و امثال ایشان را می‌بینم و خدا خدا میکنم که دیگه ایشان و امثال ایشان را برای همیشه نبینم! خدایا پروردگارا شکرت که مرا در این مسیر زیبای آگاهی و شناخت و هدایت گذاشتی و خورشیدهای هدایت را بر سر راهم نهادی تا راه گم نکنم!

یادمه چند ماه پیش از این بود و من در میهمانی ماهانه‌ی خانوادگی بودم. همین حرفا( که اکثرا نُقل همه‌ی مجالس هست) به میان اومد و‌ من که دیگه به راه راست هدایت شده بودم، به همسر برادرم که خیلی سنگ مردم را به سینه میزد گفتم که مردم راه اشتباهی را پیش گرفتند و مسئله اصلا مردم نیست و اصلا مردم برای من مهم نیستن! اوووه کلی بهم اعتراض شد که تو وطن فروشی، پس این همه مردم و بچه‌های مردم کشته شدن پس چی؟ و از این جور دری وری‌ها! منم دیگه سکوت کردم. البته اون موقع هنوز نمی‌دونستم که اصلا نباید حرف بزنم و نه بگم آره و نه بگویم نه! به خودم تمرکز کنم و حواسم را پرت کنم به چیزایی که بهم احساس خوب میده! گور بابای کسانی که می‌خوان برن برای مردم کشته بشن! خدایا تو همیشه ماها رو هدایت می‌کنی درست مثل همه‌ی ذرات هستی( از حرفای استاد بزرگوارمان) ولی این من هستم که حرفای تو را نمی‌فهمم و شرک می‌ورزم.

آفرین، به خدا که آفرین استاد بزرگوارم، خدا دهانت را پر طلا و جواهر کنه که اینجوری با این همه صداقت حرفت را میزنی! اگر تو هم مثل بسیاری از این سلبریتی‌ها دنبال بیزینس کثیف بودی که مثل اونا حرف می‌زدی و از آب گل آلود ماهی می‌گرفتی! خدا می‌دونه که یکی از این سلبریتی ها در فکر مردم نیستن و تنها دارن برای خودشون سار جمع میکنن و برای آینده ثروت کثیفشون را بیشتر می‌کنن. غافل از این که همه‌ی ثروت‌ها پیش خداست! همه‌ی گنج‌ها پیش خداست! هنوزم بخشی از ذهن من درگیر این مسئله هست و باید بیشتر روی خودم کار کنم تا به توحید بیشتری برسم! خدایا من را به راه راست هدایت کن. درسته! ما هریک روحی مجرد هستیم که برای تجربه به این دنیا آمده‌ایم تا به توحیدی بیشتر و بالاتر برسیم و در این مسیر از همه جدا هستیم و در آن دنیا هم جداگانه به حساب ما رسیدگی میشود! درسته و کاملا درسته که مردم هیچگاه نتونستن راه را از چاه تشخیص بدن! اگر اینجور بود که باید وضع برعکس می‌بود. یعنی که بیشتر مردم ثروتمند و یه عده‌ی کمی هم فقیر بودند! آخه باور اکثر مردم بر اثر دیده‌ها و شنیده‌های خودشون اینه که به این دنیا اومدن تا زجر بکشند و دنیا جای آسونی و راحتی نیست و از اسمش پیداست، دنیا به معنای دونه! و از این‌جور مزخرفات!

درسته که خدا هم در قرآن گفته؛ تا مردم خود را تغییر ندهند، من نیز وضع آنها را تغییر نخواهم داد! ولی، باید به دو نکته توجه کرد:

1. بله وقتی مسئله جامعه‌ی بشری است، خدا هم از جمع حرف می‌زند چرا؟ چون خدا از طریق و به وسیله‌ی مردم به هر یک از ما به شکل فردی کمک و خدمت‌رسانی می‌کنه. ولی این به این منظور نیست که خدا امور ما را وابسته به یکدیگر واگذاشته باشه!‌ شاعر میگه:

من اگر نیکم وگر بد تو برو خود را باش

هر کسی آن درود عاقبت کار که کِشت

یعنی که من به تنهایی مسؤل کار خویشتن هستم نه دیگران. پیش از این‌ها فکر می‌کردم که من باید از نیروی جمع استفاده کنم( همان عبارت دست خدا همراه جمع است) و به اهدافم برسم و در این راه دیگران هم منتفع شوند( همان معنای مردم و کشور و وطن و …). ولی میدانم که دیگر اینها یک مشت دروغ و باطل هستند و بس! بابا، خدا ما را وسیله‌ی کمک به هم برای رسیدن به اهداف فردی قرار داده!

2. دوم اینکه؛ وقتی خوب نگاه می‌کنیم می‌بینیم که هر جمعی متشکل از افراد جداگانه است که مثل اجزای یک بدن هستند( بنی آدم اعضای یک پیکرند). وقتی هر عضوی بطور جداگانه درست عمل نکند، مگر که وضع کل( جامعه) درست می‌شود و بدن( جامعه) به درستی و صلاح می‌رسد؟! مسلما نه!

پس، اصل و اساس هر تغییری، تغییر در خود و خویشتن خویش ماست! تا من نتوانم به کسی تبدیل شوم که بتواند وضع خودش را تغییر دهد، آیا می‌توانم در تغییر وضع مردم مؤثر باشم؟ وقتی خودم هنوز ثروتمند نیستم، جمع اینجور من‌ها می‌شود یک جامعه‌ی متشکل از فقیرها که همان جامعه‌ی فقراست! یعنی همان جامعه‌ای که کمونیستها به دنبالش بودن و نشد و هرگز نخواهد شد زیرا که با قانون آفرینش هم راستا نیست!

دقیقا زدی به خال استاد بزرگوارم! اگر راهی را مردم میروند درست باشه که خوب قانون جهان اینه که هر کار درست نتیجه‌ی درست در بر داره! دقیقا همینه! مثل موقعی که ما آب را روی شعله میگذاریم و گرما می‌دیم خوب چی میشه؟ آب به جوش میاد! و چیزی جز این هم نمیشه و هر چند بار هم که تکرار کنیم همین میشه و بس! یا وقتی با یک دستگاه فوق پیشرفته مثل اچ‌پی‌ال‌سی( یک دستگاه جداسازی و تشخیص مواد شیمیایی) درست کار کنیم، برای آزمایش هر ترکیبی، همیشه نتایج یکسان و درست بدست میاد! کدام انقلاب مردمی بوده که در طول تاریخ بشری تونسته باشه اهداف اون مردم را برآورده کرده باشه؟ همیشه مردمی که انقلاب کردند، بعدش مثل بلا نسبت شما، مثل خر پشیمان شده‌اند!!!پس، اگر نتایج نادرست به‌دست میاد، نشانه‌ی اینه که، راه نادرست است! درست مثل وقتی که یک دانشجوی تحصیلات تکمیلی در پایان‌نامه خودش نتایج نادرست به‌دست میاره و استادش بهش چی میگه؟ میگه یا آزمایش را دوباره انجام بده( که اگر دانشجو دچار همان اشتباهات بشه، همون نتایج نادرست به‌دست میاد) و یا اینکه، راهش را عوض کنه و یا در بدترین حالت اینکه، اصلا کلا راه را عوض کنه! خوب، پس درسته دیگه نه! وقتی تو طول تاریخ بشری، هیچ انقلابی نبوده که تونسته باشه به نتایج درستی برسه و مثلا باعث رفاه حال مردم بشه، پس اصلا انقلاب کردن و واگذاشتن حالمون به حال مردم و دیگران کاری عبث و بیهوده است اعتراف می‌کنم که هنوز هم ذهنم مقاومت داره و باید بارها و بارها این فایل را شاید برای سال‌ها ببینم تا کم‌کم اصلاح بشم!

استاد عرشیان‌فر دقیقا درست می‌گویید! اگر پیامبر اسلام که اینجور اهل صلح و آرامش بوده که یه همچین شخصیتی نمی‌تونه اهل جنگ باشه! مگر زمانی که به اونا تجاوز می‌شده و ناچار بودن که از خودشون دفاع کنند! اونم که شما می‌گویید؛ هیچ پیامبری در هیچ جنگی شمشیر به دست نگرفته و تنها در همان حال جنگ هم پی صلح و دوستی بوده چون به قول مولانا در همون داستان موسی و شبان که؛

تو برای وصل کردن آمدی

نی برای فصل کردن آمدی

خدایا من را ببخش که این همه سال در راه نادرست بودم و از دین و پیامبر و امامان یه همچین برداشت نادرستی داشتم!

خدایا پروردگارا بار دیگر و بارهای دیگر برای این‌که مرا در این نیمه‌ی شب بیدار کردی تا برای چندمین بار است فایل الهی را بشنوم از درگاه پر مهرت سپاسگزارم!

استاد بزرگوارم واقعا که دست‌تون طلا با این آگاهی‌هایی که به من و ما هدیه میدهید و دست و زبان خدا شده‌اید برای هدایت ما!

پیش از اینها همیشه به اروپا و شکل حکومت‌های سوسیال دموکرات آنها افتخار می‌کردم و می‌گفتم: ببین که چه اندازه درست‌کار می‌کنند! مردم را در یک حد رفاه عمومی خوبی نگاه می‌دارند. اما وقتی خوب نگاه می‌کنیم می‌بینیم که؛ چرا در همین اروپا انسان‌های فقیر بسیارند؟ بسیارند کسانی که از همه چیز محروم هستند! و اما چرا آمریکا پیشرفته‌تر از هر کشور دیگر در جهان ماست؟! دقیقا به این دلیل که در آمریکا سختگیری های اقتصادی و مالیاتی مثل اروپا نیست! تازه می‌فهمیم که چرا در همین اروپا کشوری مثل سوییس بهترین وضعیت اقتصادی و رفاه عمومی را دارد؟! بله و دقیقا بله! آزادی اقتصادی سبب رشد شده!!! و همیشه همه چیز در آزادی است که رشد می‌کند و بس!

آفرین بر شما استاد بزرگوارم! چه خوب تعریف دوقطبی بودن این دنیا را بیان کردید. به یاد داستان قوم بنی‌اسرائیل افتادم که به همراه موسی از سرزمین مصر فرار کردند. آنان در برابر فرعون نایستادند که اگر این کار را می‌کردند، از همان جنس( ستم فرعونیان) بیشتر نصیبشان می‌شد! ولی آنان به همراه موسی راه درست را برگزیدند و به جای توجه به ستم فرعونیان، از مصر مهاجرت( بهتر است بگویم فرار) کردند و در سرزمین سینا( همین اسراییل کنونی) ساکن شدند و به خوبی زندگی کردند و اکنون نیز در آن به خوبی زندگی می‌کنند!

بنابراین، دنیا باید و باید دوقطبی باشد و منم که باید راه درست را فارغ از این که مردم و هر کس دیگر چه می‌گوید و چه می‌خواهد، راه درست را که در راستای اهدافم هست را پیگیری کنم و به نتایج درست برسم!

هرکسی آن درود عاقبت کار که کِشت

هرکسی تنها و تنها و تنها مسئول وضعیت و زندگی خودش هست و بس! بابا، خدا اون زمان که نوح داشته سرزمینش را با کشتی در توفان برپا شده ترک می‌کرد گفت؛ سرت را برگردان و حتا به پسرت که با تو همراه نشد و باهات مخالفت کرد و کافر شد برگردان! خدایا وقتی اینجوریه! پس من حتا مسئول خیر و شر فرزندم هم نیستم! چه رسد به مردم!

آره استاد بزرگوارم درسته! مردم تو اون شلوغی‌ها، همیشه به چیزای ناجالب توجه می‌کردند و چیزای ناجالب بیشتری وارد زندگیشان شد و الان همه‌ی اونایی که تو اون شلوغی‌ها بودن و یا بهش توجه می‌کردن، پشیمان و پشیمان هستند و میگن که ای کاش اوضاع بشه مثل قدیما چ، درست مثل این‌که همیشه حسرت زمان شاه را می‌خورند!

بنابراین، بر من است که از این پس حال خودم را باتوجه و تمرکز بر چیزهایی که حال مرا خوب می‌کند و سرانجام خوبی برایم دارد، به سوی چیزهایی مثبت‌تر و خوشایندتر هدایت شوم! خواه دیگران با من باشند و خواه نباشند! و نگران نباشم که پس مثلا اقتصاد زندگیم چی میشه؟! نگران نباش! خدا از همون آدمایی که تو ازشون دوری می‌کنی، بدون اینکه بهتر نزدیک بشن چنان اقتصادی را بسازه که فقط بیان و بهت پول بدن و خریدار محصولاتت باشن که نگو و نپرس! و تازه و تازه، خدا از این هم مهربان‌تر!!! او کاری می‌کنه که با همون تعداد کم آدمایی که حال خوبی دارن چنان اقتصاد بی‌نظیری بسازی که دهانت باز بمونه!!!

ارادتمند شما

درود بر استاد بزرگوارم جناب عباس‌منش گرامی و بانو شایسته‌ی عزیز و یکایک دست‌اندرکاران سایت الهی عباس‌منش و همه‌ی عزیزان همراه و هم فرکانس من

امروز تونستم با فیلم گرفتن از یه درختی که نامش را نمی‌دانم و پشت دانشکده فنی ما هست بگم. این درخت که از دسته درختان همیشه سبز نیست، ولی در آبان ماه تازه گل میده و چه گل‌های زیبا و خوشگلی! گل‌های این درخت در اول کار کرم رنگ هستند و کم‌کم به رنگ صورتی درمیان و کار به جایی می‌رسد که کاملا صورتی و پر رنگ میشن. من خیلی از تماشای این درخت لذت می‌برم و همیشه با دیدنش به خودم میگم که، ببین این درخت تویی! تویی که برخلاف دیگران، در پاییز گل می‌دی و وقتی همه دارن زرد و پژمرده میشن تازه تو گل می‌دی و کلی کیف می‌کنی!

ولی، به خودم گفتم که خدا تو قرآن گفته: ما شما را بالا و پایین می‌بریم پس، من باید همیشه در حال کار کردن روی خودم باشم و همیشه تو شرایط دشوار گل داشته باشم و امیدواری کاملم به خدای یگانه و تنها فرمانروای جهانیان را از دست ندم و اگر هم خطا کردم، زودی خدا که بهم گوشزد کرد، بفهمم و به راه درست و راست بازگردم. یه همچین خدایی هیچ وقت من رو کنار نمی‌گذاره و فراموشی دون ذات مقدسشه.

با این وجود، امروز پس از خرید بلیط هواپیما از آژانس مسافرتی آشنا، وقتی یک ساعت گذشت و پیام اطلاعات پرواز برای من نیامد، آشفته شدم و نگران به دفتر آژانس زنگ زدم و پرس و جو کردم و متوجه شدم که مسئول فروش بلیط، کارش را درست انجام داده و من بیخود نگران بودم! خدایا هنوز خیلی ضعیفم و باید روی خودم بیشتر و بیشتر کار کنم تا در هر حال مسیر بمانم و ایمانم را از دست ندم. البته تلاش کردم که به موضوعات مثبت توجه کنم ولی، نجواهای شیطان دست از سرم بر نمی‌داشت. خدایا من را به راه راست هدایت کن.

تازه دارم می‌فهمم که این‌همه سال من چه اندازه مشرک بودم و همین الان هم چه اندازه دچارش هستم. واقعا ما قرار نیست که کار آنچنانی انجام بدیم و تنها کاری که باید بکنیم اینه که، ایمان‌مان را در هر وضعیتی که تنها حامی ماست را محکم نگاه داریم و پیوسته کانون توجه‌مان را به مثبت‌ها نگاه داریم و از منفی‌بافی دوری کنیم. من امروز این کار را درباره‌ی نرفتن به اتاق اساتید خوب انجام دادم. البته تا دم در اتاق رفتم ولی تو نرفتم. نرفتم چون اونجا پر است از فرکانس‌های منفی و باورهای محدود کننده اونم از کسانی که خودشون را فرهیخته و دانا می‌دانند. برای همین هم با این کار به کائنات پیام دادم که عزمم در این مورد جزمه! همچنین، در مورد نگرانی برای خانواده‌ام، امر پشتیبانی و نگرانی برای اونا را به خدا سپردم و شب گذشته در این مورد یعنی کاستن میزان وابستگی به ایشان، موفق‌تر از گذشته بودم. البته این به معنای رفع مسئولیت نیست، بلکه انجام مسئولیتی که با نگرانی و خود خوری همراه نیست. به خودم یادآوری می‌کردم که با نگرانی تو و توجه به نامطلوب‌ها، بیشتر و بیشتر از این دست موارد در زندگیت میاد. پس به خودم گوشزد کردم که، تو تلاشت را بکن و همه چیز را به خدای یگانه بسپار!

دیگه امروز از شر فکر کردم به مردم خلاص بودم و برای خودم هم دل‌سوزی نکردم چه رسد به دیگران.

وقتی من تلاشی برای تغییر وضعیت دیگران نمی‌کنم، انرژیم ذخیره میشه تا به نزدیک‌ترین فرد زندگیم یعنی خودم خدمت کنم. از امروز تصمیم گرفته‌ام که دیگر اول خودم مهم باشم و سپس دیگران.

این که هیچ‌گاه پیامبران الهی دست به شمشیر نبرده‌اند، نشانه‌ی این است که چه اندازه ایشان با خود و با کائنات در صلح بوده‌اند. با این حال، کسانی که پیرامون ایشان بوده‌اند، مانند ایشان نبودند. مگر کسی مثل حضرت علی که حتا در زمان دست یافتن به دشمن هم، ابتدا درنگ می‌نمود و پس از فرونشستن خشمش با ایشان می‌جنگید آنهم بری دفاع.

از بچگی بهمون آموزش دادن که می‌خوای بزرگ شدی چه کنی؟ بیشتر بچه‌ها در تبعیت از دیگران و به‌دست آوردن تائید اونا،‌ میگن می‌خوام به کشورم خدمت کنم. کسی نمیگه که می‌خوام به خودم که مهم‌ترین کس زندگی خودم هست، خدمت کنم! همه می‌خواهند قیافه‌ی آدم‌های مهم و دلسوز را درارند و به همین خاطر هم یه جوری صحبت می‌کنن و انشاء می‌نویسن که مهم جلوه کنن! اینه که از همین جا بچه‌ها یاد می‌گیرند که خودشون را در درجه اهمیت دوم و یا سوم و یا پایین‌تر بگذارند. اصلا وطن یعنی چه؟ یک تیکه خاکه که ما توش توسط زن و مردی به نام مادر و پدر که البته بهشون علاقه داریم و دستشون داریم به دنیا اومدیم. به گفته‌ی شما استاد بزرگوارم، خانواده پر درجه اهمیت دومه چه رسد به وطن. به گفته‌ی سهراب سپهری:

نصبم شاید به زن فاحشه‌ای در شهر بخارا برسد.

سهراب این‌جا می‌خواد بگه که اصلا این جور چیزها اهمیتی ندارد که مثلا به ایرانی بودنشان افتخار می‌کنند. به استقلالی بودنشان( خود من هم از طرفداران استقلال بودم که دارم با دانستن این موضوعات، کم‌کم دیگه تعصب را روی این تیم و اصلا تعصب را فراموش می‌کنم) افتخار می‌کنند و غیره و چه مسائلی سر همین تعصبات بیهوده بوجود نمیاد!

دارم کم‌کم مثل یه درخت که توی پاییز هست، برگ‌هایی را نباید نگاهشون دارم را از شاخه‌های خودم می‌ریزم و سبک میشم و چه لذتی داره این سبک شدن!

بنابراین، من تنها مسئول زندگی خودم هستم و برای همینه که در روز رستاخیز، تنها از خودم پرسش میشه و نه از دیگران در مورد من. به گفته‌ی شما استاد بزرگوارم، حتا ظلم هم در قرآن به این شکل آمده اصلا خبری از مسئله‌ی حق‌الناس چیزی گفته نشده و خدا در قرآن میگه که اونا( کسانی که شرک ورزیدند و کافر شدند) به خود ظلم کردند و به همین دلیل زیان‌کار هستند. یعنی اگر کاری کنیم که به رشد خود آسیب برسانیم، ما می‌شویم ستم‌کار و اصلا دیگری مهم نیست!‌و‌هیچ پرسشی در مورد حق دیگران از ما نخواهد شد! بلکه از ما در این مورد می‌پرسند که چرا زندگیت را به هدر دادی؟ چرا از لطف خدا ناامید شدی؟ چرا با این‌همه گستردگی جهان، مهاجرت نکردی؟ چرا کاری را از آن آزار می‌دیدی، ترک نکردی؟ و غیره و همه‌ی پرسش‌ها در مورد حق خودمان خواهد بود و بس! زیرا که ما نمی‌توانیم بر زندگی دیگران کوچک‌ترین اثری بگذاریم و اصلا هم نیازی به دلسوزی ما نیست! که این یعنی شرک.

خدایا شکر که هر بار که این لایو را تماشا می‌کنم درس‌های آموزنده‌‌ی جدیدی می‌گیرم. خدایا پروردگارا حالا که داری این‌جوری مرا هدایت می‌کنی و به من لطف داری، پس خودت هم کمکم کن تا مسیر را پیوسته و بدون توقف طی کنم. آمین یا رب العالمین.

خدایا پروردگارا سپاس بیکران از این‌که مرا در این مسیر زیبای آگاهی و شناخت و هدایت گذاشتی و خورشیدهای هدایت را بر سر راهم نهادی تا راه گم نکنم.

ارادتمند شما