سرفصل آگاهی های این فایل:
- تغییر زندگی را از تصحیح کانون توجه ات شروع کن؛
- به هر آنچه توجه کنی، به تجربیاتی از همان جنس از توجه، هدایت می شوی؛
- اگر آزادی می خواهی اما تمام تمرکز شما بر ناخواسته هایی است که آزادی شما را محدود کرده است، این جنس از تمرکز، شما را در مدار محدودیت های بیشتر قرار می دهد؛
- چه نوع تفکر و رفتاری، فرد را آسان می کند برای سختی ها و چه جنس از تفکر و رفتاری فرد را آسان می کند برای آسانی ها؛
- معنی هر جنسی از احساس بد این است که: شما در ذهن خود در حال توجه به چیزی هستی که نمی خواهی و با آن جنس از توجه، فرکانسی را فعال کرده ای که در حال جذب ناخواسته های بیشتر به زندگی ات است؛
- شما در دنیایی زندگی می کنید که دسترسی یکسانی دارید به ثروت یا فقر؛ به سلامتی یا بیماری؛ به عشق یا نفرت… اما اینکه کدام را انتخاب می کنید بستگی کاملی دارد به کانون توجه شما؛
- اگر هدف را “ماندن در احساس خوب” بگذارید و با این اولویت، کانون توجه خود را مدیریت کنید، فارغ از قوانین آدمها و حکومت ها، فارغ از تجربه اکثریت جامعه، به سمت تجربه هایی هدایت می شوید که شما را به احساس خوب بیشتری می رساند؛
- وقتی در مسیر هماهنگ با خواسته هایت حرکت کنی، درها به صورت خود به خود باز می شوند؛
- پیام قرآن درباره تغییر؛
- کسی که بر نازیبایی ها تمرکز دارد، به نازیبایی های بیشتر هدایت می شود؛
- با هر ناخواسته ای بجنگی، آن ناخواسته را در زندگی ات ماندگارتر می کنی؛
- مفهوم شرک و ارتباط آن با “باور به تاثیر عوامل بیرونی”
- در مورد چیزهایی که دوست نداری صحبت نکن و مراقب باش که به این شکل به آنها انرژی ندهی؛
- با انرژی ای همکاری کن که هم جنس با خواسته هایت است؛
- از همان لحظه ای که کانون توجه خود را به سمت خواسته هایت جهت دهی می کنی، به سمت تجربه های بهتر هدایت می شوی؛
منابع بیشتر درباره محتوای این فایل:
منتظر نظرات زیبا و تأثیرگزارتان هستیم.
سایر قسمت های live با استاد عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | قانون هدایت به سمت خواسته ها472MB76 دقیقه
- فایل صوتی live | قانون هدایت به سمت خواسته ها73MB76 دقیقه
این پیام از طرف پدرم هستش که بعد از قانون سلامتی به تازگی دوره 12 قدم را با من شروع کردند.
ممنون می شوم پاسخ ایشان را بدهید چون مشتاقانه دوست دارند که خود شما مطلب را بخوانید و پاسخ بدهید. پیشاپیش سپاسگزارم
سلام جناب عباس منش عزیز
در آغاز می خواستم از دوره قانون سلامتی بسیار تشکر کنم که عمل من به آن باعث درمان دیابت من شد و از خداوند مهربان سپاسگزارم که من را در شروع بیماری با دوره شما آشنا و درمان کرد .
در فایل live با استاد عباس منش قسمت 35 مطالبی را فرمودید که چند نکته را لازم دانستم خدمتتان مطرح کنم .
اولا از نظریه توجه و تمرکز به زیبایی ها و پرهیز از توجه به نازیبایی ها به منظور موفقیت و کسب نعمتهای الهی بسیار لذت بردم و تصمیم دارم در ادامه زندگی در حد توان از آن بهره ببرم و از این بابت نیز از شما سپاسگزارم
ولی در همان فایل اشاره ای به حرکتهای مردمی در سالهای 88 و جنبش مهسا داشتید که لازم می دانم نکاتی را متذکر شوم .
در آن فایل در مورد سال 88 گفتید مردم معترض حاضر در خیابان می زدند و می شکستند و می ترکاندند و حتی به آنها نگاه هم نمی کردم و به جماعتی هم که به سمینار آمده بودند هم گفتم به اینها توجه نکنید .
اینگونه حرکتها فایده ای ندارد و بیشتر شما را به ورطه بدی ها سوق می دهد و شما فقط به زیبایی ها توجه کنید ..
همینطور همین دیدگاه را در مورد جنبش مردمی بعد از کشته شدن مظلومانه مهسا امینی مطرح کردید .
اولا حرکتی که در سال 88 انجام شد ،در آغاز حرکت ، یعنی دو روز بعد از تقلب بی سابقه در شمارش آرا و در واقع کودتای انتخاباتی سپاه تظاهرات چند میلیون نفری مردمی بود که برای “دفاع” از حق انسانی ، اجتماعی و قانونی و مدنی خود که همانا صیانت از رای شان بود به خیابانها آمده بودند و تظاهرات سکوت (طبق همین قانون اساسی ناقص ) را به اجرا در آورده بودند .
بر کلمه” دفاع” تاکید می کنم چون می دانم شما نیز به دفاع از حق معتقدید .
چند میلیون مردمی که 23 خرداد بصورت یکپارچه و در آرامش کامل و شجاعانه در تهران دست به تظاهرا ت زدند، نه به قول شما کسی برای فالوور جمع کردن آمده بود و نه سلفی گرفتن .
کسی که با زن و بچه و پدر و مادر به خیابان می آید و در مقابل کودتاچیانِ تا بن دندان مسلح دست به اعتراض می زند مشخص است که برای تفریح و خودنمایی چنین کاری نمی کند و برعکس ، این حرکت نشان از یک آگاهی مدنی بزرگ و یک شجاعت مثال زدنی دارد .
در قسمت دیگری از فایل فرمودید مردم اگر ناراضی هستند چرا مقابله می کنند بذارن برن !
می خواهم بدانم در یک شهر ده میلیونی که سه میلیون به خیابان آمده اند و یقینا بیش از همین تعداد با این جماعت هم دل بوده اند ولی جرات بیرون آمدن نداشته اند کجا بروند !؟ به کجا مهاجرت کنند !؟
فرض کنیم تمامی این مردم و سایر مردم در شهرهای دیگر همه سخنان استاد عباس منش را پذیرفته بودند و به آن اعتقاد داشتند و در مقابل ظالمین حاکم بجای مقابله تصمیم به رفتن می گرفتند خب شصت هفتاد میلیون آدم کجا بروند !؟
اصلا کجای دنیا چنین جمعیتی را می پذیرد !؟
فرمودید در صدر اسلام به حبشه مهاجرت کردند.
اولا همه مسلمانان که نرفتند فقط در دو نوبت آنهم تعدادی که صد نفر هم نمی شدند به حبشه آنزمان که برای خودش امپراطوری در منطقه حساب می شد رفتند .
حالا اگر این صد نفر صد هزار نفر می شد آیا فکر می کنید نجاشی به آنها اجازه ورود می داد !؟
آیا نمی گفت ما خودمان نان نداریم بخوریم با شما جماعت چه کنیم ؟
آخر این چه نسخه نسنجیده ایست که می پیچید ؟
و اساسا بجای این چنین پیشنهاداتی آیا عاقلانه تر نیست که بگوییم باید کاری کنیم که آن اقلیتِ ظالمِ حاکم بساطشان را جمع کنند بروند ؟
همچنین فرمودید هر موقع هر حرکتی شده وضع بدتر از قبل شده و مردم بعدا آرزوی همان شرایط قبلی را کرده اند .
این ادعا نیز عمومیت ندارد .
مگر انقلاب مردم فرانسه در قرن هجدهم علیه خاندان لویی نهایتا به ثمر ننشست ؟
مگر نام انقلاب کبیر فرانسه نگرفت ؟
مگر زمینه ساز تغییر نظامهای دیکتاتوری به نظامهای دموکراتیک در اروپا نگردید ؟
حتی در ایران خودمان آیا فکر نمی کنید جنبش مشروطه خواهی و تشکیل مجلس و جانفشانی مردم باعث تضعیف نظام فاسد قجرهای مفتخورِ آخوند زده که جز مرگ و فقر و گرسنگی برای ایران نداشتند را موجب نگردید ؟
یک مطلب هم در مورد استناد به قرآن که فرمودید ملائکه به مستضعفین اعتراض می کنند چرا مهاجرت نکردید
اولا در پارگراف های بالا توضیح دادم که برای یک ملت چنین چیزی اساسا معنا ندارد و امکان پذیر نیست .
ثانیا هر استضعافی از سر ذلت نیست .
در ماجرای به کوه طور رفتن موسی و بازگشت او با ده فرمان و مشاهده گوساله پرست شدن بنی اسرائیل به هارون اعتراض می کند که چرا گذاشتی این بساط را به راه اندازند ؟
هارون در جواب موسی گفت (در سوره اعراف آیه 150 ) : ان القوم استضعفونی ….
یعنی من تلاشم را کردم و با انحرافشان مقابله کردم و مسئولیت اجتماعیم را انجام دادم ولی زورم به آنهانرسید و نزدیک بود من را بکشند یعنی تا پای جان انجام وظیفه کرده بود .
اگر قرار بود حرف شما در اینجا مصداق داشته باشد موسی باید می گفت : خب برادر نازنیم چرا خودت رو به خطر انداختی؟
مستضعف شدی ؟
ول می کردی می رفتی اروپا
مهاجرت می کردی !!
ولی داستان این نبود عصبانیت موسی بخاطر این بود که انتظار انجام وظیفه از جانب برادرش در مقابل قومش را داشت .
مَخلص کلام اینکه :
در قضاوت کردن و نتیجه گیری تمام جوانب عقلانی و اجتماعی را مد نظر داشته باشیم و به گونه ای باشد که جانب انصاف را رعایت کرده و ارزش آنچه را که با ارزش است نکاهیم .
همانطور که شما همیشه در پایان فایلها می فرمائید :
دوستتان دارم
و سعادت و آسایش دنیا و اخرت را برای شما و خانواده محترم و همکاران پرتلاشتان را از پروردگار جهانیان خواستارم .