live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

سلام استاد جان

هنور کامنت اولم تایید نشده من این کامنت دوم مینویسم براتون

1 ساعت بعد از کامنت اولم سوار ماشین شدم و رفتم سمت امیدیه، که با شهر ما فاصله داره و من دفعه اول که اومدم سر تمرین این تیم و بازیشون دیدم دیگه نرفتم چون برای خیلی از موضوعات مثل رفت و امدم محل اسکان و هزینه ها و کلی سوال های بی پاسخ بود توی فایل فقط روی خدا حساب کن نوشتم فهمیدم وقتی از تمرین برگشتم که خدا باید روی تو حساب کنم نه پدرم..

برگشتم شهرم بعد از چند هفته دوباره امروز رفتم سر تمرین این تیم

استاد اول بگم الان توی ماشین نشستم و روبروم یه غروب زیبای خورشیده و ابرهای کنارش و داریم برمیگردیم

استاد نمیدونم چجوری بگم از کجا بگم

اول اینکه دیشب بهم الهام شد به مربی این تیم پیام بده که میخوای بازیکن لیگ برتر بشی و هرجا رفتی گفتن رزومتو بده ولی حتی حاضر نبودن بازی و دویدنم حتی ببینن وقتی اینو بهش گفتم گفت فردا شما ساعت دو سالن باش

منم گفتم چشم به پدرم زنگ زدم گفتم بابا میتونی منو ببری گفت نه فردا سرکارم بهش گفتم خب خیلی مهمه مرخصی بگیر

قشنگ اون لحظه میدیدم شوق و ذوقم که بند نبودم بعدش بابام گفتم توکه یکم مریض هستی اینا مرخصی بگیر استراحت هم هست

گفت باشه خداروشکر با مرخصی موافقت شد

استاد نمیدونم چجوری بگم توی مسیر تا قبل از رسیدن به سالن خدا جواب یه سری سوالاتم که حتی اصلا ربطی به فوتسال و ارزوهام داد در ظاهر بی اهمیت بود اون سوالام خیلی مهم نبودن ولی قشنگ دیدم منو هدایت کرد گفتم خدایا جواب اینا داری میدی خودت جوابی خودت جواب شو برام

خیلی استرس داشتم چون این توی ذهنم میومد الان مسئول اونجا بپرسم بگه کارت بیمه و ثبت نام و اینا نکردی و چون من باید برای ثبت گفته بودن صبح باید بیای و من عملا اصلاااااااا شرایطش نداشتم بتونم صبح بیام این شهر و همش میگفتم رسیدم اونجا جواب چی بدم چی بگم اینا بعد رسیدم استاد اصلا چیزی نگفت عادی عادی سلام و علیک کردم باهاشون و بعدش اومدم پیش مربی، منو مربی و اون خانم مسئول ثبت نام، بعد یه حسی گفت قبل اینکه اینا برسن تو لباساتو در بیار و کفشای سالنت بپوش منم این کار انجام دادم و اونا اومدن و یه لحطه گفتن کارت عضویت؟ تا من شروع کردم توصیح دادن خانم مسئول گفت که اشکال نداره فقط باید کارت بیمه ورزشی داشته باشی الان میخوای بری چون برای سلامتیت منم گفتم باشه الان اینترنتی میگیرم سریع رفتم توی دفتر این کار انجام دادم و رفتم سر تمرین

استاااااااد دلم میخواد با جزییات براتون بگم این نجواگر لعنتییی اگر بذارهه :))))

استاد اول بگم

مربی زود اسم منو بلد شده منو به اسم خودم صدا میزد

استاد اونجا چندبار میپرسیدن از کجا اومدی یه جورایی سیم جین منم یه خورده نه واقعا بدبین شده بودم بعد موقع پوشیدن لباسام و توی رختکن استاد یه خانم باز پرسید اینو که چجوری میای سختت نیست این هزینه این داستانا منم گفتم نه مشکلی ندارم

بعدش گفت من رانندم مسافر میبرم از ماهشهر و سربندر به امیدیه گفتم عهه

چون من پدرم شیفت و اینجوری نیست که بتونی هر ساعتی مرخصی بگیره و عملا هم هزینش با اسنپ رفت و برگشت خیلی زیاد میشه هم پدرم نمیتونه منو ببره و بیاره همیشه بعدش گفتم باشه شمارت بده شمارش گرفتم میخوام باهاش هماهنگ کنم و اینو نشونه ای میبینم که رفت و امدم اسون میشه

در مورد ثبت نامم اینا که باید صبح میبود بهشون توی دفتر گفتم من هیچکس اینجا ندارم و بعد گفتن بده بچها بیارن گفتم حتی بازیکنای اینجا نمیشناسم بعدش قرار شد تاییدیه دکتر برم پزشک و اون داستان ثبت نام برام فرمش بفرستن ، اینکه چجوری میره تایم اداری فرمم نمیدونم چون من نمیتونم صبح بیام اینجا و میدونم یه راهیی برای این پیدا میشه خداروشکر

استاد توی ارتباط اول با بچها خوب بودم واقعا احساس راحتی خوبی داشتم حتی شاید بگم بیشتر از اون چیزی که توی شهر خودم با اونایی که تمرین میکردم حس کردم

استاد یه دختره بود قدش کوتاه بود استاد مثل مسی یه پا دوپا ریبل میداد خدای من منم میخوام اینجوری بشم

من توی تیمش بودم مربی منو گذاشت توی تیمش و با این تیم کلا 4 تا تیم بودیم که تیم ما بعد برد تیم اول اومد توی فینال و مساوی کردیم

استاد یه پاس لایی دادما

یه جاهم توپ زدم

با یه تضاد شدیدی در بدنم مواجه شدم خیلیییی برام عجیب بود با خودم گفتم مریم تو توی این تابستون گرم بالا 100 کیلومتر دیدی چررررررررررررا اینقدر زود نفس کم میاری واقعا یه چالش شدیدی بود شاید اگر نمیومدم توی بازی و عمل اینجوری متوجهش نمیشدم و باید بشینم فکر کنم خدای من چقدرررر بازدهی بدنم میره بالا شاید الان نتونم تصور کنم ولی همین الان شده مانعم

استاد جان همین الان رسیذیم شهرمون غروب و ابرهای نارنجی

استاد چقدر رختکن سرویس بهداشتی

حتی جایی مخصوص موبایل برای امنیت

اههه اصلا رختکن خودش با کمداش چقدر منو خوشحال کرد

یادمه نشتسته بودم که یه نفر شروع کرد به سیم جین کردن که از کجا اومدی الان اومدی؟ دیر اومدی و از این حرفها منم بهش گفتم نمیتونم دیگه به سوالاتت جواب بدم خستم انرژی ندارم

استاد توی تمرین یه جا خوب عمل کردم بعد پاسم منجرب به گل هم تیمیم شد بعد هم تیمیم بهم گفت ممنون بابت پاس

خدایاشکرت

استاد دیشب تصمیم گرفتم تمرکزم بذارم روی هدفم و به هیج کس فکر نکنم تصمیم سختی بود ولی انجامش دادم میخوام با قدرت روی الهامی که بهم شد بمونم و به ارزوهام برسم

و به هیچ و هیچ کس فکر نکنم

اصلا حوصله این حواشی ندارم و نمیخوام انرژیم بذارم روی چیزهای بیهوده و حتی یک اپسیلن هم نمیخوام انرژیم باشه روی چیزی که نباید باشه بعدش استاد فهمیدم عزت نفس مهمه توی موفقیت توی روابط بعد اینکه تو بدونی کسی یا چیزی دوس داری ولی نخوای با تمام وجودت به سمتش قدم برداری که اسمش دوست داشتن نیست این یه انرژی بیهودع کذاف و دروغینه ،انرژی که میتونی بذاری روی خودت تا دیگری

عامل اصلی عزت نفسه عامل اصلی عزت نفسه باورهاته توی این مورد نه اون فرد خاص یا رابطه خاص اصلا اونا مهم نیست اصلا کشک دوغ ماست کرس ،خب چی من فهمیدم کسیو دوس دارم ولی باورهام چی میگن ؟

باورهام باهام حرف میزنن

من مثل تمام این دوسال که به هر شکلی که بلد بودم و میتونستم تمرکز میذاشتم روی اصل نه حواشی اینبار میخوام با اگاهی بیشتر تمرمزم بذارم روی اصل و اساس قوانین و خدا

هرچی که بود نوشتم امیدوارم اها یادم رفته بود باید از خدا تشکر کنم توی راه رفت اهنگای شجریان که مورد علاقه پدرم هست پخش میشد با خودم گفتم خدایا ببین این ادم رفت ولی صداش موند ساخت دنیاشو منم میخوام موندگار باشم برای 1000 سال بعد حتی

خدایا ممنونم ازت میخوام که بیشتر باورت کنم

میرم برای ادامه مسیر، من دیگه رسیدم خونه میخوام دوش بعد تمرین بگیرم

و به خدا فکر کنم..

در پناه خدا میسپارتمون

با ایمان مریم درویشی