live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

سلام به استادعزیز و خانم شایسته ی بزرگوار

از وقتی که دیدم دوباره یه پروژه ی جدید توی سایت راه افتاده و یه انسجام دوباره به موضوعات فایل ها داده شده خیلی خوشحال شدم و دوباره ترغیب شدم که شروع کنم به کار کردن روی خودم، و وقتی فایل استاد در مورد کامنت لیلای عزیز رو دیدم و کامنتها رو خوندم خودم رو موظف کردم به انجام تمرینات

فایل گام اول رو چندین بار گوش دادم و امروز که داشتم نکته برداریهام رو مرور میکردم نکاتی به ذهنم اومد که دیدم بهترین جا برای ثبتشون همین جاست به عنوان رد پا

جمله ای ازصحبت های استاد رو که نوشته بودم این بود: خدایی که کل جهان رو خلق کرده و داره هدایتش میکنه، اگر من بندگیش رو بکنم ، نمیتونه به من کمک کنه و کارای منو انجام بده ؟؟؟ نمیتونه منو هدایت کنه؟؟؟

یادم اومد به چند ماه پیش که توی یه خونه ی 47 متری توی منطقه 10 تهران توی یه محله ی شلوغ و تنگ و باریک که همیشه برای جای پارک هم خودمون و هم مهمونهامون مشکل و مسئله داشتیم زندگی میکردیم و هر بار که قرار بود از شهرستان مهمون بیاد به خاطر کوچیکی خونه هم یه جورایی مورد ترحم قرار میگرفتیم و هم خجالت و هم اذیت میشدیم

4 سال بود که توی اون خونه بودیم و داشتیم به پایان قرارداد نزدیک میشدیم.صاحب خونه با موندن ما اوکی بود.منم سالهای اول شاکر داشتنش بودم محله رو هم دوست داشتم از بس همه چیز در دسترس بود. ولی این آخری ها من دیگه نمیخواستم بمونم. انگار دیوارا دیگه بهم فشار می آورد

شروع کردم توی دیوار دنبال خونه گشتن . ولی با بودجه ی ما محله های بهتر و خونه های بزرگتر عملا امکان پذیر نبود حتی یه بار یه املاکی وقتی بودجه مون رو شنید پوزخند زد و گفت با این بودجه این محله چیزی پیدا نمیکنین

ولی من گفتم به قول رُزا اینا کی ان؟ صاحب همه چیز خداست

حتی یه بار قران رو که باز کردم یه آیه ای اومد که انگار توی این همه سال تا حالا چنین آیه ای رو ندیده بودم

آیه ی 9و 10 سوره ی انفال بود: و آنگاه که از پروردگارتان یارى خواستید و خدا بپذیرفت که من با هزار فرشته که از پى یکدیگر مى‌آیند یاریتان مى‌کنم

و آن کار را خدا جز براى شادمانى شما نکرد و تا دلهایتان بدان آرام گیرد. و یارى تنها ازسوى خداست که او پیروزمند و حکیم است

و وقتی این آیه رو خوندم دیگه اشکم بند نمی اومد

به همسرم زنگ زدم و با گریه براش آیه رو خوندم و گفتم من مطمئنم خدا برامون بهترین رو کنار گذاشته

خلاصه ش کنم که یه روز صبح انگار خدا بهم گفت توی محله ی مرزداران رو بگرد و من هم که هنوز توی رختخواب بودم سرچ کردم و دیدم چند ساعت پیش یه آگهی گذاشته شده که زیاد هم قیمتش بالا نبود و شرایطش خوب بود از توی عکسها

به همسرم نشون دادم و زنگ زدم وبرای عصر قرار بازدید گذاشتم

وقتی دیدمش گفتم خودشه به همسرم زنگ زدم و گفتم خودت هم باید بیای ببینی

شب باهم رفتیم و خونه رو دیدیم

اسم کوچه ش مهر بود.اسم پسر ما رادمهر:)

بهش گفتم اینم یه نشونه واسه اینکه خونه ی رادمهر توی کوچه ی مهر هست

حدود 2 ساعت با موتور توی محله و خیابون های اطراف چرخیدیم و چیزی جز زیبایی ندیدیم

.

.

.

الان 2 ماهه که توی یه خونه ای هستیم 95 متری توی بلوارمرزدارن . کوچه ی باز و بزرگ و پر از جای پارک

محله و ساختمون آروم و قشنگ. و یه حیاط بزرررگ که یه جورایی اختصاصیه برای خودمون و هر روز رادمهر میره دوچرخه سواری.

2 تا اتاق خواب بزرگ و کمدهای دیواری جادارداره

و یه حیاط خلوت بزرگ که شده مدرسان شریف:)))

همه چیز به راحتی و زیبا ترین شکل داخل حیاط خلوته و گاهی فکر میکنم من قبلا این کارهایی که اینجا انجام میدم رو کجا و چطوری انجام میدادم؟

انقدر نور و ویو خونه عالیه که هر روز صبح پرده ها رو کنار میزنم و درختای روی حیاط رو میبینم و میگم خدایا شکرت

صدای پرنده ها روی درختها که تمام روز میاد و منو به وجد میاره

هرچی بگم از زیبایی و انرژی خوب خونه ی جدید کم گفتم

و هربار مهمون میاد انگار یه اطمینان خاطری توی دلمون هست

و کسی جز خدا. جز خدای قادر و توانای من نمیتونست با این بودجه چنین بهشتی رو برای من به ارمغان بیاره

خدایی که با هزار فرشته منو یاری کرد و جز برای اطمینان و آرامش من نبود

و خدایی که چنین کار بزرگی رو (از نظر ذهن من) انجام داد. میتونه هررررکار دیگه ای رو برای من انجاام بده

به شرطی که من هم فقط برم سراغ خودش

ولی من پر هستم از شرک

به امید خدا و با استفاده از این گام ها شرک ها م رو کم کنم و بازم بیام از خدای خوبم بگم