live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

به نام خالق زیبایی ها

سلام خدمت استاد عزیز خانم شایسته محترم و دوستان خوبم.

متاسفانه توی جامعه‌ای که زندگی می کنیم شنیده شده یا دیده شده که فلانی به خاطر پدرش یا معرف دیگری یا توسط دولت جای مشغول کار هست که این به نوعی ما رو از علایق ما دور می کنه و نهایتا دچار بی هدفی می کنه و سوء استفاده دیگران برای رسیدن به اهداف خودشان.

توی خانواده ما خواهرام بر این نظر اند که پدر و مادر باید تا آخر عمرشان همراه بچه هایشان باشند آن هم در تمام ابعاد اما من از همان بدو ت

که متوجه این امر شده ام یعنی اگر اشتباه نکنم 15_16سالگی مخالف این قضیه بودم و به خودم و آنها می گفتم اگر اگر عرضه داره خودش پیش بره و اصلا ببین از زندگی و دنیا چی خواد آدم بیخودی به دنیا نیامده که بی خودی هم از دنیا بره که مورد تمسخر اون ها و اطرافیان قرار می گرفتم.

درسته شاید در وهله اول من از نظر سنی پیشرفت خوبی نکرده باشم اونم به خاطر این بوده و هست که من آدم احساسی ام و دوست دارم هر جا که پیشرفت خوبی دارم دست خواهرام بگیرم و بیارم بالا اما بعد یه مدت متوجه شده ام تا موقعی که خوبی و کمک میکنی و حواست هست خوبی از دید اونها اما وقتی به دلایل مشکلات یا بیماری اتفاقی برات رخ میده هیچ کسی در کنارت نیست من مدام می خواستم از این کار ها و دلسوزی های نامناسب دست بردارم اما دوباره میرفتم دنبال این کارها و مدام با چک و لگد دوباره بر میگشتم به خونه اول خودم یعنی روح الله صفر یا زیر صفر و وقتی درون کاوی می کردم انگار یکی در درونم میگفت بست نیست دیگه از رو نمیری برو دنبال زندگی خودت.

اینکه از دیگران توقع داشته باشی اصلا مناسب نیست چون ما رو دچار وسواس فکری می کنه که چرا این این کارو کرد چرا این حرفو زد طرف نمک نشناسه و….

اولا از دید من نباید کارها رو از روی توقع داشتن انجام داد حالا خوبه طرف وضعیت خوبی نیستی حالتو بپرسه یا بهت زنگ بزنه اما اینکه دستت رو بگیره و بلندت کنه کاملا اشتباهه چون خواه نا خواه باید از خواسته هات و هدف هات دور بشی به خاطر اونها، که اگر این طوری بود خداوند همه رو جمعی می آفرید و جمعی هم از این دنیا می‌برد.

ما همه تنها به دنیا آمدیم، هدف های مشخص و خاص خودمون داریم با توجه به استعداد هامون و تنها هم از این دنیا میریم درسته هدف ما در گرو هدف جامعه است اما هدفی که مال خودمونه که همه با هم در کنار هم مثل چرخ دنده های یه ساعت جامعه رو به سوی هدف متعالی سوق میدیم.

آدم اگر توی هر جایی باشه اگر به خودش فکر کنه متوجه میشه کجا از خدا و جامعه کتک خورده کجا نخورده.

امیدوارم همه سالم و سرحال باشید و زندگی رو اون جوری دنبال کنید که دوست دارید و خدا از طریق استعداد نهفته درون شما قرار داده پیش ببرید.

در پناه حق