live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

تو هیچوقت تنها نبودی و نیستی و یکی همیشه هواتو داره و اون فقط خداست

.

بنام اللّه مهربانم🫀

.

سلام به استاد عباس منش عزیزم و خانم شایسته مهربان و رفقای جان🫀

.

ردپای اول در گام اول

«توحید و فعال کردن قدرت خلق درونی»

.

این روزا خیلی قشنگ داره همه چیز کنار هم چیده میشه تا من رشد کنم و یکسری زنجیر ها رو از خودم رها کنم و همزمانی های قشنگی به واسطه فایل های استاد برام ایجاد میشه و در هر لحظه درس داره و ظرفمو بزرگتر میکنه و این فایل که دیگه جای هیچ گونه تعریف نیست و هر کسی در مدار شنیدن و درک کردنش باشه میدونه که این آگاهی بیخودی به دستش نرسیده اونم در این لحظه از زمان که خودش واقعا یه گنج نابه…

واقعا من در عجبم که این فایل کجا بود که من در این مدت اصلا ندیده بودمش و چقد آگاهی از قوانین در این فایل توسط خداوند گنجانده شده بود و از کلام استاد داشت جاری میشد و 3 ساعت فقط طول کشید نت برداری کنم

و موقع نت برداری فقط فکر میکردم به این آگاهیها و انگار برای بار اول هستش که دارم میشنوم تمام صحبت های استاد رو

خیلی عالی بود واقعا، خانم شایسته عزیز از شما سپاسگزارم بابت نشر این آگاهی ها…

.

.

.

اولین قدم برای حرکت در مسیر و مدار صراط مستقیم،

پذیرفتن این باوره که من مسئول 100٪ زندگیم هستم

یعنی تا وقتی اینو باور نکنی یا بهتر بگم به یاد نیاریم نمیتونیم قدم برداریم برای خوشبختی در این دنیا

و این آگاهی مهم ترین باوری هستش که باید در خودم ایجاد کنم چون واقعااا فراموش میکنم و گاهی پیش میاد انگشت اشارمو به سمت دیگران میگیرم و اونم بر حسب عادت قبلی و با اینکار به خودم ظلم میکنم و بعد میگم چرا فلان کار خوب پیش نرفت چون واقعا درد داره همه جا بپذیری که خودت هستی داری همه چی رو خلق میکنی،

ولی استاد یه جمله زیبایی در انتهای فایل گفت که:

این باور که من خودم خالق 100٪ زندگیم هستم رو آنقدر به خودم گفتم و تکرار کردم که دارم به این شکل زندگی میکنم و این حسِ به وجود اومده که داره این کارها رو انجام میده و این نوع جنس از فرکانس داره من رو راهنمایی و هدایت میکنه

پس این باور خالق بودن خود و اینکه من هستم دارم تمام اتفاقات و شرایط زندگیمو خلق میکنم رو باید بپذیرم بدون هیچ عذر و بهانه ای و نپذیرفتنش یعنی من شرک میورزم به خدا و دارم ظلم میکنم به خودم

و با شنیدن این آگاهی

تازه دارم درک میکنم که مهم ترین عامل شرک به خدا نپذیرفتن قدرت خلق کنندگی خودمونه که باعث میشه قدم برنداریم و بهونه بیاریم و از منبع دور باشیم

یعنی این اولین قدمه

و به قول خانم شایسته که در یکی از مقاله های سایت میگفت:

{شما یک موجود فرکانسی هستی. یعنی موجودیت تو از فرکانس و انرژی است. کار تو ساطع کردن فرکانس است. مثل خورشید که کارش تابیدن است و نمی تواند نتابد، ذات شما از فرکانس است. پس نمی توانی چیزی نباشی که ذاتا از او هستی. مثل ذات نور که روشنایی است.

شما یک موجود فرکانسی هستی و در جهانی پا گذاشته ای که به فرکانس ها پاسخ می دهد. شما ذاتا یک خالق آفریده شده ای و در هر لحظه با فرکانس هایت در حال خلق کردن هستی. تنها زمانی فرکانسی نداری که زنده نباشی و در این جهان نباشی.

بنابرابن شما همیشه در حال خلق کردن هستی چون همواره در حال ارسال فرکانس ها هستی. خواه در حال خلق خواسته ها خواه خلق ناخواسته ها.

اصلا مهم نیست خالق بودنت را باور می کنی یا نه، اصلا مهم نیست که باور کنی زندگی تو با فرکانس های خودت خلق می شود یا توسط شرایط بیرونی کنترل می شود. زیرا این یک قانون است که شما یک موجود فرکانسی هستی که خالق فرکانس است و در جهانی زندگی می کنی که کارش پاسخ دادن به فرکانس و تبدیل آنها به ماده، جسم، اتفاق و شرایط است.

بنابراین شما اصلا نمی توانی فرکانس ارسال نکنی. هر نفسی که می کشی یک فرکانس است. اما وقتی باورت این باشد که زندگی من در دست خودم نیست بلکه همه شرایط من تحت تأثیر عواملی بیرون از من است و شرایط بیرونی در حال کنترل و ساختن اتفاقات زندگی من است، این باور به معنای نقض قانون فرکانس نیست. یعنی این باور هرگز سبب نمی شود که قانون فرکانس عملکرد خود را برای شما متوقف سازد و به این دلیل که شما این قانون را باور نداری، دیگر به فرکانس های شما پاسخ ندهد و سپس زندگی تو را با فرکانس های شرایطی بیرون از خودت خلق کند!!

خواه شما این قانون را باو رکنی یا خیر، نمی توانی مسئولیت ارسال فرکانس هایی که زندگی ات را خلق می کند را به عهده شرایط بیرون از خود بگذاری. بلکه با باور نکردن این قانون، فرکانس های متفاوتی را ارسال می کنی. یعنی فرکانس هایی که نتیجه اش مورد دلخواه تو نیست. به عبارت ساده تر، فرکانس ناخواسته هایت را ارسال می کنی که قانون فرکانس، به آن باورهای متفاوت شما پاسخ می دهد و شرایط نادلخواه وارد زندگی ات می شود زیرا شما یک خالقی هستی که ناخواسته خلق می کند.

خواه شما قانون فرکانس را باور کنی خواه نه، این قانون قطعاً کار خودش را انجام می دهد. اما وقتی باور می کنی که نمی توانی زندگی ات را در کنترل آگاهانه خودت داشته باشی و شرایط دلخواهت را خلق نمایی، خالق اتفاقات ناخواسته ای می شوی که مرتباً به شما ثابت می کند قادر به خلق شرایط دلخواهت نیستی و تا زمانی به این شیوه نگرش و باور ادامه می دهی، فارغ از اینکه چقدر تلاش فیزیکی می کنی، فارغ از اینکه انجام چه کارهای سخت و طاقت فرسایی را به جان می خری، در هر صورت موفق به تغییر شرایط ات نخواهی شد زیرا شما در مسیری بر عکس مسیر خواسته هایت حرکت می کنی. زیرا شما در حال استفاده از توانایی هایت بر علیه خودت هستی. زیرا شما در حال تلاش برای ارسال فرکانس ناخواسته ها و خلق ناخواسته ها هستی.

دلیل اینکه افراد زیادی در این مرحله می مانند این است که نتوانسته اند قانون اصلی را درک کنند و موجودیت واقعی خود را بشناسند.

یعنی با اینکه یک مدت تصمیم می گیرند این موضوع که خودشان خالق زندگی شان هستند را امتحان کنند و تصمیم می گیرند تا باورهای خود را تغییر و ورودی های ذهن شان را کنترل نمایند تا شرایط دلخواه خود را خلق کنند. اما خیلی زود دوباره به سبک و سیاق قبلی خود و نگرش قبلی خود باز می گردند و به این نتیجه می رسند که زورشان به عوامل بیرونی نمی رسد و نمی توانند فارغ از اینکه شرایط بیرونی چیست، زندگی دلخواه خود را خلق کنند.

زیرا آنها نتوانسته اند بپذیرند که ساختار وجودی آنها، یک موجود فرکانسی است و در جهانی زندگی می کنند که قانون و ساختارش، واکنش به فرکانس هاست و به همین دلیل آنها همیشه با فرکانس های شان در حال خلق وقایع و شرایط زندگی شان هستند.}

این نوشته ها حس کردم مناسب این جا باشه چون تمام عدم نتیجه گیری ها که نتایج ادامه دار نیست فقط به همین دلیل که مسئولیت 100٪ زندگی در تموم جنبه ها رو نپذیرفتیم و انگشت اشاره به سمت خیلی چیزا میبریم همیشه، با اینکه این آگاهی ها رو میدونیم ولی سر بزنگاه ها کم میاریم و همین عامل باعث میشه که به خودمون ظلم کنیم که خود خداوند هم در سوره روم آیه 36 خیلی زیبا میگه تو قرآن،

وَ إِذا أَذَقْنَا النَّاسَ رَحْمَهً فَرِحُوا بِها وَ إِنْ تُصِبْهُمْ سَیِّئَهٌ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیهِمْ إِذا هُمْ یَقْنَطُونَ

هنگامى که رحمتى به مردم بچشانیم به آن شاد مى‏شوند و اگر به خاطر آنچه از پیش فرستاده اند(فرکانس های خودشان) مصیبتى به آنها برسد ناگاه مأیوس مى‏شوند

واین آیه خیلی قشنگ نشون میده که ما به خودمون ظلم میکنیم و در مدار گمراهی قرار میگیریم و خیلی مواقع فکر میکنیم که داریم در مسیر حرکت میکنیم ولی مسئولیت پذیر نیستیم

و این اصل و اساس زندگی موفق و شاد و ثروتمند هستش

و من باید نوشته هایی که از این فایل استخراج کردم رو بار ها بخونم و به خودم بگم که من مسئول هستم چون خیلی وقتا در دام شیطان قرار میگیرم

و به جاده خاکی میزنم

ولی خدا اونقدر مهربانه که دستمو میگیره و میگه بیا در این مسیر و بیا باهم بسازیم و تو باور کن و بپذیر که خودت خالقیا خودت داری خلق میکنیااااا

و باید از اول بسازیم و گرد گیری کنیم تمام این آگاهی ها رو و بارها بشنویم چون خیلی زود درگیر روزمرگی و افراد و جامعه میشیم و خیلی زود خواهیم نشویم رسوا میخوایم همرنگ جماعت بشیم

و

اگر با خودمون صادق باشیم و یه حساب سرانگشتی بکنیم خیلی وقتا ما صرفا فکر میکنیم که در مسیر هستیم ولی داریم فقط بازی بازی میکنیم با قانو…. و اصل و اساسش رو درست درک نکردیم با اینکه استاد بارها توضیح داده انصافا، ولی،

انگار یه شکی هست فقط هم به این دلیل که ما قدرت دیدن فرکانس هامون رو نداریم و همیشه از طرف نجوای ذهن به ما گفته میشه که اینها همش دروغه و الکیه ولی راه درمانش همونی که استاد میگه و اونم فقط شنیدن همون آگاهی خالص و ناب و تکرار کردنش هستش که باعث میشه اون آگاهی همیشه بالا باشه و پذیریم که تمام اتفاقات زندگی ما به واسطه افکار و باور های ما داره ایجاد میشه نه دیگران و این آگاهی مهم ترین عامله چون درب ورود به مدار دریافت نعمت ها پذیرفتن خالق بودن خودمون هستش

و من یکبار دیگه متعهد میشم که بپذیرم و به یاد بیارم این باور توحیدی رو که من خالق اتفاقات زندگیم هستم و مسئولیت زندگیم به عهده منه نه هیچکسی و من منجی زندگیمم فقط

خدایا هر بار اگه فراموش کردم این تعهد رو تو گوشمو محکم تر بپیچون تا اینو از یاد نبرم و همیشه یادم باشه تا در مدار گمراهان نیفتم و بهترین ها رو خلق کنم

.

.

.

عاشقتونم رفقای جان🫀

إِیَّاکَ نَعْبُدُ وَإِیَّاکَ نَسْتَعِینُ

[پروردگارا!] تنها تو را می پرستیم وتنها از تو کمک می خواهیم