live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

برگ ۷۴ و برگ آخر سفرنامه من.

به نام خدایی که هو الاول و هو‌ الآخر.

سلام به استاد عباسمنش عزیز و مریم شایسته نازنین و قشنگم.

سلام به هم‌فرکانسی‌های خوبم و همه اعضای عزیز سایت.

خدا رو شکر. به برگ آخر رسیدم. چه ردپایی از خودم جا گذاشتم در این سفر…

در این سفر خیلی چیزها یاد گرفتم استاد عزیز.

خدا رو مقصر ندونم.

از کسی انتظار نداشته باشم.

خودم مسئولیت زندگیم رو به عهده بگیرم.

نخوام که کسی دیگه بیاد من رو نجات بده و کمک کنه.

اتفاقات و حوادث طبیعی مثل سیل و طوفان همه جا رخ می‌ده. باید نگاهمون رو عوض کنیم. اینها منحصر به ایران نیست و نباید مسئولان رو مقصر این حوادث بدونیم.

به قول استاد، این اتفاقات به‌خودی‌خود بد نیستند. ممکنه برای بعضیا خوب باشن.

در هر حال ما رو قوی‌تر می‌کنن.‌ و کسی مقصر و مسئول نیست.

در ضمن اینم بگم که یادمه استاد در یه جای دیگه گفته بود که اگه ما تمرکزمون رو نکات مثبت باشه و روی خودمون کار کنیم اصلاً در لوکیشن غذاب قرار نمی‌گیریم.

استاد چقدر جالب بود که من امشب در آخرین برگ سفرم به این فایل رسیدم که به‌نوعی همه‌چیز رو در خودش داره. جالبه که شما در این روز از سفر من درباره خیلی چیزها حرف زدید. برعکس خیلی از روزهای دیگه که موضوع صحبت‌تون یک چیز بود، امروز کلی موضوع مطرح کردید. و یه جورایی جمع‌بندی روزهای گذشته بود برای من.

یه نکته عجیب و جالب دیگه اینکه دقیقاً همین امروز که من این برگ سفرنلمه رو باز کردم و این فایل لایو شماره یک رو دیدم، در خوزستان ایران مشکلاتی هست که همه رو ناراحت کرده و نگاه‌ها رو برده سمت خودش. و…

و حرف‌های شما چقدر در این زمینه روشنگر و عالی بود. چه همزمانی عجیبی.

عاشق‌تونم استاد. شما چقدر باورهای قوی و درستی دارید. چقدر شما روی خودتون کار کردید آخه! احسنت به شما.

خیلی تحسین‌تون می‌کنم استاد قدرتمند و نازنین.

نکته‌ای هم که درباره مستقل شدن بچه‌ها گفتید و اینکه میکاییل عزیز خودش همه کارهاش رو انجام می‌ده خیلی جالب بود. واقعاً تحسین‌برانگیزه. همچین پدری باید هم چنان پسری تربیت کنه.

شما شرایطی دارید که به راحتی می‌تونید چندتا خدمتکار بگیرید. کسی یا کسانی که ۲۴ساعته در خدمت‌تون باشن و به شما و مریم جان و میکاییل عزیز سرویس بدن.

اما این کار رو نمی‌کنید. خودتون کارهاتون رو با انرژی و انگیزه انجام می‌دید. و میکاییل رو هم اینطوری تربیت می‌کنید. چقدر عالیه. چقدر لذت می‌برم از این نگاه و نوع زندگی و این همه زیبایی و خوبی و عشق و همه چی. ❤️

وای چه خونه خوشگلی دارید استاد. 😍 خیلی لذت بردم از دیدنش. واقعاً تحسین‌تون می‌کنم. شما لایق این‌همه هستید. چقدر بزرگه، چندتا اتاق داره خدا جون… چه فضای وسیعی، چند تا فرش خوشگل. چه مبل‌های راحت و زیبایی، چه موتورهایی استاد. چقدر خفن هستن.‌

وقتی در خونه رو باز کردید من مدهوش شدم از دیدن اون همه زیبایی.

اصلاً وقتی گفتید بارون باریده و هوا لطیفه، من کلی کِیف کردم.

با تمام وجودم اون لطافت و هوای نمناک و بوی خاک و برگ رو حس کردم. 🤗 چشم‌هام با دیدن اون همه زیبایی و روشنی و سبزی، با دیدن اون استخر آبی که مثل الماس می‌درخشید، باز شد. 💎

چه استخر باحال و قشنگی دارید استاد.

آخ که چه کیفی می‌ده شنا توی اون استخر. استخری که مال خودته و هیچ نگران نیستی سئانس شنا کردنت تموم بشه و مسئول استخر بیاد بگه فقط ده دقیقه دیگه مونده!

اینو در یه فایل دیگه گفته بودید استاد. اتفاقاً اون رو هم همین امروز شنیدم. داشتید راجع به فرصت زندگی و لذت بردن حرف می‌زدید. اینکه فرصت‌ها رو از دست می‌دیم مثل اون یک ساعت و نیم سئانس شنا. بعد که می‌گن فقط ده دقیقه مونده دیگه همه‌جوره شنا می‌کنیم و توی آب هِی این ور و اون ور می‌ریم.

چه جکوزی خوبی. چه کیفی می‌ده بعد از تنیس در اون جکوزی پریدن. ریلکس کردن، لذت بردن و در یک کلام زندگی کردن.

استاد عزیزم، به قول بچه‌ها، حالش رو ببرید! نوش جون‌تون این همه زیبایی و امکانات و همه چی. گوارای وجود باارزش‌ و عزیزتون.

خداروشکر. خداروشکر برای این همه نعمت و ثروت و زیبایی.

خدا رو شکر که به دیدن این زیبایی‌ها هدایت شدم.

استاد راستی گاراژتون چه خوب بود. موتورها، جت‌اسکی، ماشین‌هاتون… من عاشق اون قرمزه شدم. نوش جون‌تون باشه این‌همه.‌ خدا رو شکر.

وای، وقتی در خونه رو باز کردید و اومدید بیرون، من فکر کردم اومدید توی حیاط. نگو که اومدید توی خیابون.

انقدر قشنگ بود همه جا و حالتِ امن و محصور داشت که من فکر کردم حیاطه.

اینجا هم واسه خودش یه پارادیس دیگه است استاد. خیلی زیباست. مبارک‌تون باشه استاد خوبم. شما لایق خیلی بیش از اینها هستید.

خدا رو بی‌نهایت شکر.

شما از هیچ به اینجا رسیدید. با ایمان و باور درست. با درک قوانین و عمل به اون قوانین. و این فوق‌العاده است. عدالت یعنی این. شما خواستید، حرکت کردید و زندگی‌تون رو بر اساس باورهاتون ساختید.

منم دلم می‌خواد آرزوهام رو بسازم استاد. دلم می‌خواد با آرامش یه همچین جای خوشگل و سرسبزی زندگی کنم.‌ شما تونستید، یعنی من هم می‌تونم. باید باور کنم و بخوام.

استاد خوبم، استاد مهربونم، استاد بزرگوار و عزیزم خیلی دوست‌تون دارم. عاشق‌تون هستم. ازتون سپاسگزارم. بی‌نهایت سپاسگزارم.

براتون از خداوند آرامش و عشق و سلامت و سعادت و ثروت خیلی بیش از اینها رو طلب می‌کنم.

تا همیشه مدیون و ممنون شما هستم که این‌همه به من آموختید و چشم‌هام رو باز کردید.

حالا بعد از این سفری که شروع کردم باید قدم‌های قوی‌تر و مداوم‌تری بردارم. خدایا شکرت که استاد رو برای من دستی از دستان قدرتمند خودت قرار دادی. به امید تو خدا جون. ♥️