live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

به نام ربّ یگانه هدایتگر جهان هستی

گام اول از پروژه “خانه تکانی ذهن، گام به گام”

~ایاک نعبدو و ایاک نستعین~

️ اولین و مهم‌ترین قدم برای سازمان دهی ذهن و به سکان گرفتن شرایط زندگی،

=> جسارت و شجاعت پذیرفتن تمام مسؤلیت ها در تمام جوانب زندگی مون و قبول کردن موقعیت فعلی و نتایج فعلی خودمونه که به نظرم یکی از شاه باورهای این فایل هست که قدرت درونی که خداوند با همه عدلش به ما هدیه داده رو تقویت میکنه تا من به یاد بیارم تا الان هرچی نتیجه گرفتم مطلقا بخاطر باورهای خودم بوده و نه بخاطر هر عامل بیرونی!

تا این قدرت رو یادآوری کنم از جایی که شرایط فعلیم رو خودم رقم زدم پس قدرت دست من و خدای منه، پس می‌توانم شرایط فعلی خودم رو هرچقدر عالی یا که نادلخواه هست به شیوه فوق‌العاده تر و دلخواه تغییر دهم..

اگر قراره یک چیز و فقط یک فاکتور تغییر کنه تا دنیای من گلستون بشه اون فاکتور طلایی چیزی نیست جز خودم و باورهای خودم

=️> خداوند با واگذار کردن 100درصد شرایط زندگیم به خودم، عدالتش رو بر من تمام کرده تا من هم بتونم طعم خالق بودن رو بچشم، تا من هم بتونم مسئولیت پذیر باشم، تا من هم بتونم قدرت هایی که خداوند با سخاوت تمام در من به ودیعه گذاشته رو بالفعل و ازشون استفاده کنم، تا سپاسگزارتر باشم تا متوکل تر و متصل به این نیرو بشم، تا به نقطه بندگی برسم. به نظرم با پذیرفتن قدرت خلق کنندگی که خداوند در تک تک ما قرار داده، تسلیم بودن مون رو در برابر خداوند نشون میدیم که این قدرت ها رو ببینیم بپذیریم و برای خلق کردن ازشون استفاده کنیم، این سپاسگزاری و توجه ما رو به توحید معطوف میکنه که اگر می‌خوام بنده بهتری برای این نیروی بی انتها باشم و متصل بشم به منشأ و اصل، باید به یاد بیارم و بپذیرم که من توانمند و قدرتمندم ونیاز به هیچ عاملی که اسمش رو قدرت بیرونی گذاشتم ندارم

=️> قدرت دادن به دیگران برای تغییر زندگی خودم نه تنها به اصلی ترین ریشه باورهای محدودکننده یعنی شرک میرسه بلکه بی مسئولیتی من نوعی رو به جهان نشون میده، و دروازه‌ای رو در ذهنم باز میکنه که به “احساس قربانی شدن” و “از زیر مسئولیت در رفتن” منتهی میشه که اگر چیزی باب میل پیش نرفت و مسئله ای ایجاد شد، زود بگم اینها همه تقصیر فلانی و فلانی بود چون ایده از اونها بود و.. و دنبال مقصر بگردم و همین‌جاست دقیقا که بحث انتظار پاش رو به ماجرا باز میکنه..

من اگر خیلی قوی باشم اجازه نمیدم کسی به جام تصمیم بگیره چون بیشتر انسانها از تقبل مسئولیت های زندگی خودشون هم فراری هستند، و با تمام قدرتم شروع میکنم به قوی کردن عضله تصمیم گیریم تمرین میکنم انقدر تا خطا هام کمتر بشن و از ترس اشتباه تصمیم گرفتن پشت تصمیم فرد دیگه ای قائم نمیشم، مسئولیتش رو قبول میکنم و اتفاقا یااد میگیرم چطور باید توکل کرد، چطور باید ایمان داشت و چطور باید با خدای خودم همکاری و کارهام رو تقسیم کنم تا هدایت هاش رو ببینم تا الهامات رو بشنوم تا عمل کنم

=️> درک سیستمی بودن خداوند و قوانینی که بر جهان تعبیه شده و دور شدن از سؤبرداشت دید انسانی و واکنش گرا نسبت به خداوند

=️> تفکر و تعمق نسبت به شرایط، سبک و سنگین کردن شون، پیدا کردن آبشخور باورهای پشت دیدگاه ما نسبت به اونها.. مثلا آیا این دیدگاه خشم خداوند و در نتیجه سیل، آتش سوزی، زلزله و هر بلای طبیعی و بالاتر از اون هر تضادی که در زندگی باهاش مواجه میشم از کجا اومده؟! از گذشتگان من؟! به سود منه و یا فقط محدودم میکنه؟! جلوی چه پیشرفت هایی رو از من می‌گیره؟ و باید با چه باور هماهنگ و بهتری در شرایط تضاد جایگزین شه؟! با خودم خلوت کنم ببینم الان دارم به چی فکر می‌کنم اگر باورهای محدودکننده پشت افکارمه بشناسم و شروع کنم جایگزین کردن با باورهای قدرتمند کننده و درست و آوردن منطق هایی برای ثبات شون در ذهنم

این از ضعف منه و عدم درک قوانینِ که شرایطم رو هرچقدر نادلخواه به خشم خدا نسبت بدم، از عدم درک قوانین خداوند و حتی قوانین طبیعت هست که حتی درخت ها هم با وجود آتش سوزی که در جنگل ها رخ میده این نیییاز اونهاست تا بذرهاشون جوونه بزنه و جنگلی انبوه تر با شکوه تر و زیباتر تشکیل بشه این قانون طبیعتِ ما چی کمتر از درختان داریم که نتونیم باورهای قبل مون که اتفاقا اغلب هم محدودکننده هستند رو بسوزونیم و اونها رو با بذرهای تازه و پر از امید جایگزین کنیم؟!

=️> اهمیت داشتن دیدگاه الخیر فی ما وقعه در شرایطی که شرایط به ظاهر نادلخواه هست، مسائل به ظاهر حل نشدنی هست، کنترل ذهن در واکنش به موقعیت سخت هست.. اینجاست که صبر و توکل پشت باور “الخیر فی ما وقعه” نقشش پر رنگ تر میشه که فارغ از اینکه الان من با چه موقعیتی روبرو هستم اما چون از قوانین آگاهم برای به کنترل گرفتن کانون توجه ذهنم و تغییر دادن شرایط به نفع خودم صبرر و استقامت می‌ورزم و از تضاد برای پله کردنش برای رشد بیشترم استفاده می‌کنم و می‌دونم آخرش همه چیز به نفع من پیش میره چون من در مسیر درست هستم و کسی که در مسیر درست قرار داره براش فرقی نداره اون بیرون داره چه اتفاقی میفته! بلکه مسیر درست خودش رو ادامه میده و دنبال رشد و پیشرفت و سکو کردن اتفاقات به نفع خودشه.

=️> قرار گرفتن در مسیر درست، نتایج درست در زمان درست رو به همراه داره اگر موقعیتی هم دلخواه من پیش نرفت باید انقدر وسعت دیدم بزرگ باشه که بدونم این شرایط همون بهترین شرایطی هست که برای الان من لازمه و نیاز دارم بهش تا شخصیتم و باورهام رو قوی تر و بهتر کنم

=️> از ترس مواجه نشدن و حل نکردن مسائل، نخوام کس دیگه‌ای برام اونها رو حل کنه برم راهش رو پیدا کنم قدم هایی که فکر می‌کنم درسته و باید رو بردارم و قدرت رو به هیچ عامل بیرونی برای خوشبخت کردنم یا گذروندن این مسئله ندم که بعد انقدر برای ذهنم بزرگ شه که در مسائل بعدیم هم منتظر بقیه و هر عامل خارج از خودم باشم و اینطوری اعتماد به نفسم، عضله تصمیم گیری، خلاقیت ذهنم، قدرت هایی که خداوند درونم برای حل مسئله گذاشته و همکاری خودم با نیروی منبع برای روبرویی با مسائل تضعیف کنم و بجاش ترس از روبرویی با مسائل و وابستگی به دیگران رو در خودم پر رنگ کنم!! چون با هر بار فرار از هر مسئله و پاس دادنش به هر عامل بیرون از خودم برای حل کردنش فقط فرصت رشد رو از خودم می‌گیرم! فرصت قوی شدن و جسارت رو از خودم می‌گیرم! فرصت شکوفا شدن توانایی هام رو از خودم می‌گیرم! فرصت هدایت خواستن و متوکل بودنم به خداوند رو از خودم می‌گیرم! و جدای از اینها، اندازم رو برای مسائل بعدیم هم کوچک نگه می‌دارم!!

=️> بندگی خداوند کلید قرار گرفتن در مسیر درست و صراط مستقیم، هدایت شدن و هماهنگ شدن با درون و اصل هست؛

این اصل اساسی رو هر روز با خودم تکرار کنم که “توحید” رمز رسیدن به هر آنچه که می‌خوام هست، باور کردن و اعتماد کردن تنها و فقط تنها به یک نیرو، یک قدرت و یک ربّ برای نه تنها الان بلکه تا آخر عمرم و برای رسیدن به هر خواسته و آرزویی که می‌خوام تجربش کنم برام کفایت می‌کنه و نیاز نیست برای اینکه زودتر یا سریعتر به خواسته هام برسم به بنده خدا و هر چیزی که فکر میکنم میتونه بهم کمک کنه و ذهنم بهش قدرت میده متوصل بشم و تازه منت دار هم بشم و از کلی ثروت و نعمت و برکت که قرار بود در زمان مناسبش بهم داده بشه رو بگیرم!!

اگر قراره نیازمند باشم، نیازمند خدایی باشم که بی منت بهم می‌بخشه و به اندازه‌ای که به درگاهش خودم رو ناتوان می‌بینم جلوی بنده هاش سرم بالاست، زندگیم زیباست و همه چیز سرجای خودش قرار می‌گیره و در زمان مناسبش به بهترین شکل به خواسته هام هم من رو می‌رسونه، بهترین و درست ترین زمانی که بیشترین لذت رو از تجربه کردن شون می‌برم و هیچ کسی نمی‌تونه انقدر دقیق و برنامه ریزی شده رقم بزنه.

=️> نتیجه حال خوب و تنظیم شدن و ثبات فرکانسی من با اصل خودم، ورود جریان ثروت به زندگیمه و منظور از ثروت فقط جنبه مالی نیست! بلکه تجربه ثروت روابط دلخواه با اطرافیانمه، ثروت آرامش ذهنی و جسمی و سلامتی منه، ثروت ورود نعمت ها و شرایط جدید در زندگی منه، ثروت دیدن زیبایی های بیشتر و تحسین کردن و تایید کردن شونه، ثروت یک رابطه رویایی با خالق و خداوندمه و..

چون بحث ثروت یک بحث ذهنیه و یادم باشه که یک ذهن ثروتمند بازتاب باورهای خودش رو در تمام جنبه ها نشون میده پس سعی کنم در هرر شرایطی کنترل ذهنم رو به دست بگیرم و احساسم رو کمی بهتر از قبل کنم

خداروشکر بخاطر فرصتی که دارم تا ذهنم رو با بهترین و قدرتمندترین ورودی ها تغذیه کنم، درس هام رو بگیرم و در این جریان عالی شخصیت بهتری بسازم^^