live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

بنامِ خالق یکتا

و درود بر استاد و مریم عزیز

و تمام دوستان هم فرکانسی ام

راستش من دیروز پریروز این فایل ک گوش دادم بیشتر رو مبحث مسولیت پذیری تمرکز کردم

امروز برای چندمین بار فایل رو گوش دادم و یسری پرده ها از جلوی ذهن و چشم و گوش و قلبم کنار رفت

خیلی دلم خواست ک مجدد مکتوب کنم تا هم برای خودم آگاهی ها مرور بشه هم برای اونهایی ک تو مدار و فرکانس کامنت های من هستن مفید باشه….

خداوند یه انرژیه و دارای احساسات نیست که دلش برای ما بسوزه، ما هرمسیری که تجسم کنیم و فرکانس بفرستیم خداوند مارو در اون مسیر هدایت میکنه چه مسیر مثبت چه مسیر منفی.

هیچکس تو دنیا نمیتونه شرایط منو تغییر بده و به من کمک کنه مسولیت زندگی منو بپذیره بلکه فقط فقط مسولیت زندگیم چه خوب چه بد بر عهده ی خودمه و باید زندگیم رو خودم بسازم و خلق کنم.

باید بهونه هارو بزارم کنار و هیچ چیز و هیچ کس رو مسول زندگیم و اتفاقاتش ندونم.

دنبال مردم نباش، مردم رو برای خودت نگه ندار که بیان به به چه چه کنند، ازت تعریف کنند. نه از تعریفاشون خوشحال شو نه از بی توجهی هاشون ناراحت چون مردم هیچ تاثیری تو زندگیت ندارند و فقط خودتی که مسول زندگیتی.

هیچ عاملی در بیرون نیاز به تغییر نداره که حالت بهتر شه یا زندگیت تغییر کنه و درست بشه هیچ عامل بیرونی حتی ذره ای در حال خوب یا بد ما تاثیر نداره تا خودمون نخوایم و قدرت ندیم و بهش توجه نکنیم و به مردم قدرت ندیم چون ما خودمون خالق شرایط و اتفاقات و زندگیمون هستیم و با افکار و باورها و کانون توجهمون و تجسم باعث خلق چیزی میشیم.

افکار و باورهات و کانون توجهت رو درست کن زندگیت دگرگون میشه اصلا به دیگران کاری نداشته باش و توجهه نکن تو فقط رو خودت کار کن هرچی که در بیرونه اوکی میشه درست میشه به بهترین حالت و شیوه ی ممکن.

دنبال این نباش یه جایی بری حالت خوب شه با یکی حرف بزنی افکارت تغییر کنه، خودت هر لحظه افکار و کانون توجهت رو رصد کن وقتی خودت از درون احساست خوب بشه و باشه همه جنبه های زندگیت تغییر میکنه.

روی هیچ آدمی جز خدا و خودت حساب باز نکن حتی بنظرم گاهی اوقات رو خدا هم نباید حساب باز کنیم چون خداوند تمام ابزار لازم رو برای تغییر درون و زندگیمون بهمون داده و به محضی که رو خودمون کار کنیم هدایتمون میکنه و مسیر رو برامون هموار میکنه چون قانون اینه و یجورایی وظیفه خداوند و جهان اینه و قانون هیچوقت تغییر نمیکنه.

ازدیگران توقع و انتظار نداشته باش این تفکر سم که فلانی وظیفشه بنداز دور، فلانی وظیفشه عذرخواهی کنه، فلانی وظیفشه اینجوری رفتار کنه، فلانی وظیفشه مهمانی بگیره، فلانی وظیفشه پول بده، فلانی وظیفشه ادب رو رعایت کنه، فلانی وظیفشه کمک کنه، فلانی وظیفشه توجهه کنه، فلانی وظیفشه مسئولیتش رو درست انجام بده، فلانی وظیفشه برای من وقت و انرژی بزاره و… این افکار سم رو رها کن توقع و انتظارت رو به صفر برسون اصلا روی ادم ها حساب باز نکن، اصلا آدم هارو نبین فقط تمرکز روی خودت باشه، منتظر نباش یه ارثی بهت برسه، یه وامی برات درست شه، یکی بیاد یه پولی بهت برسونه، انقد رو آدم ها حساب باز نکن،، آدم ها عادت دارن با یه بشکن ببرنت بالا با ی بشکنم بیارنت پایین، فقط روی قدرت خداوند و کمک های خداوند و روزی هایی که از سمت اون میرسه حساب باز کن..

شرک های مخفیت رو شناسایی کن چون افرادی که متفاوت تر از سطح جامعه فکر وعمل می‌کنند تعدادشون کمه،، چون همه دنبال یک منجی هستن که یروزی یجایی یه کسی یه نیرویی بیاد ک مسائل مارو حل کنه

صلح بیاره،،، آرامش بیاره،،، پول بیاره،، عدالت بیاره و…. منجی در کار نیست منجی خود ما هستیم یعنی چه ک هرچی شرایط گند تر میشه افتضاح تر میشه نا مطلوب تر میشه منجی در حال نزدیک تر شدنه…

یعنی در این عمر محدود و سفری که شروع کردیم قراره هرروز در سختی باشیم و زندگی کنیم و در کصافط دست و پا بزنیم؟ تا روزی که منجی بیاد؟ بلفرض روزی هم منجی و نیرویی اومد اگ اون روز ما زنده نبودیم چی؟ چه لذتی از زندگی بردیم؟ جز اینکه سالها در انتظار کمک و یاری از سمت یه عامل بیرونی بودیم. با این طرز فکر باختیم بدم باختیم…

منتظر نباش ک یکی از بیرون بیاد توقع نداشته باش که خب فلانی زنگ بزنه،،، فلانی پیام بده،،، فلانی هدیه بخره،،، فلانی فقط منو ببینه،، اون موقعست ک من حالم خوبه و خوب میشه احساس خوشبختی میکنم در صورتی که نمیدونیم و نمی‌فهمیم داریم تو منجلاب فرو میریم روز ب روز غرق عوامل بیرونی برای خوشبختی و خوشحالی میشیم

و هیچوقتم حالمون خوب نمیشه مگر به صورت کوتاه مدت و مقطعی

چون به محضی که یکی انتظارات و توقع من رو برآورده نکنه ناراحت میشم حساس میشم خودم رو سرزنش میکنم به زمین و زمان فحش میدم زود رنج میشم و در پست ترین فرکانس قرار میگیرم پر از تشویش و نگرانی و ترس و نجواهای شیطانی و روز ب روز شرایط بدتر میشه…

کاری به دیگران نداشته باش، کاری به بهانه هات نداشته باش حتی کاری به بهانه های دیگران هم نداشته باش فقَط روی خودت کار کن مسولیت زندگیت رو بپذیر، نگو من فلانم، شوهرم فلانه، خانوادم فلانه، جامعه اینه، وضع اقتصاد اینه، اگر تو ایران نبودم، اگر فلان شغل رو می‌داشتم، اگر بچه می‌داشتم یا نمیذاشتم، اگر و اگر و اگر… تمام این قضیه ها و بهانه هارو بریز دور اگه میخای با همین فرمون پیش بری که بسم الله کاری نداره، راحت باش و خوش بگذرون تو این شرایط نامطلوب….

اما اگ میخای یجور دیگ زندگی کنی،، خالق زندگیت باشی،،، یجور دیگ فکر و عمل کنی،،، دست از توقعات و انتظارات و بهونه هات بردار وگرن تو یه انسان بدبخت هستی با این افکار منفی و سمی و کانون توجهت…..

اگر در خانوادم مشکل دارم،،، اگر با فرزندم مشکل دارم،،، اگر در محل کارم مشکل دارم،،، اگر با دوستام مشکل دارم،،،، همه و همه تقصیر خودمه،،، خودم باعث خلق این شرایط شدم نه خدا و نه دیگران فقط فقط خودم مسولم، گردن خدا ننداز کسی که بنده ی خوبی باشه بندگی کنه خداوند براش همه کار میکنه…..

مردم کی هستند؟ مردم چه قدرتی دارند اخه که بخان باعث خوشبختی یا بدبختی کسی بشن؟ باعث شادی یا ناراحتی کسی بشن؟ باعث تغییر اوضاع مالی بشن؟ وقتی خدارو باور کنی به عنوان قدرتمند ترین فرمانروای جهان به عنوان قدرتِ کل دنیاها اونوقته که خدا برات کاری انجام میده تو بندگی کن رسم بندگی رو درست بجا بیار اونوقت میفهمی فرمانروا کیه،،، قدرت چیه،،، هدایت چجوریه،،، زندگی عالی به چه شکله،،،، رزق و روزی و برکت چیه،،،، ما رو همه حساب باز میکنیم از همه کمک میخوایم الا خدای بزرگ و مهربان و بخشنده….

اگر داری مث بقیه فکر میکنی مث بقیه عمل میکنی زندگیت هم مث بقیه خاهد بود و حق هیچ گله ای نباید داشته باشی….

تو به دنیای بیرون کار نداشته باش،،، به شرایط بیرون کار نداشته باش،،، به اجتماع و اتفاقاتش کار نداشته باش،،، به سیل و زلزله و گرونی کار نداشته باش،،،، به این حزب و اون جناح و جنگ و جبهه کاری نداشته باش،،، باور کن کل دنیا درون خودته باید فقط رو دنیای درونت کار کنی باید کل توجهه و تمرکزت رو بزاری روی خودت و دنیای درونت….

هرجا برای جلب توجهه مردم کاری کردی بدون باختی،،، نوع لباس پوشیدن بخاطر رضایت مردم،،، نوع حرف زدن بخاطر خوشامد مردم،،، شغل و تحصیلات و رشته بخاطر علایق مردم،،، خرید خانه و زمین و ماشین و طلا و سرمایه گذاری بخاطر کم نیاوردن از بقیه و چشم و هم چشمی،،،، تربیت فرزند طبق نظر مردم،،،، آخه این مردم کی هستند؟ چرا این مردم انقد مهم شدن؟؟ تمرکزت بزار رو مسیر خودت به دیگران چکار داری اخه؟؟ عمم چ کرد خالم چه گفت،،، فلان کشور چکار کرد،،، فلان خاننده کجا رفت،،، فلان بازیگر با کی ازدواج کرد،،،، اون بلاگر چنتا بچه آورد،،،، فلانی چه شغلی زد،،، برادرم چقد درآمد داره،،،، مادرم فلان رفتار کرد،، پدرم فلان حرفو زد،،، دوستم فلان نظرو داد،،،، بابا بیخیال مردم اگه یدرصد اون توجهی ک رو مردم و زندگیشون داریم رو روی خودم میزاشتیم الان زندگیمون بهشت بود،،، فقط خدا و خودتون نه هیچکس دیگ رو خودتون کار کنید ببینید خدا چجوری می‌سازه همه چی درست میشه هر اتفاقی افتاد بگو خودم کردم خودم باعثشم خودم خلقش کردم حالام خودم درستش میکنم یکاری میکنم همه چی به نفع من پیش بره،،،، حتی تو بدترین شرایط و سخت ترین شرایط جوری ذهنمو کنترل میکنم جوری قلبمو آرام میکنم که اون اتفاقات و شرایط برام سرشار از عنایت و خیر و برکت و حس خوب باشه….

وای ک چقد باور مخرب رو ازین فایل تشخیص دادم تو زندگیم مردم مهم تر از خدا و خودم بوده،،، همیشه هم آسیب دیدم از همین مردم

ولی کم کم قراره رو این باور کار کنم

و قطعا میام از نتایجم میگم براتون

مرسی از توجهه همگیتون

سلام دردانه یِ خدا، مریم عزیزم خوشحالم برات ک در این مسیر زیبا با ما خانواده ی عباسمنشی هم گام و هم مسیر شدی و در صدد بر اومدی تا کم و کاستی ها و باگ های خودت رو شناسایی کنی بقول معروف همون ترمز ها باورها و شرک های مخفی….

بله قطعا درسته ک تمام زندگیت و شرایطتت رو خودت داری خلق میکنی حتی نوع رفتار و گفتار و کردار همسرت رو…. مریم ذهن ما آدما میتونه مثل دکمه تلوزیون آف و آن داشته باشه اما موردی ک هست اینه ذهن ما همیشه روشن و فعاله، و عمده ی فعالیتش روی نقاط منفیه تا مثبت، ببین مثلا وقتی ما تلوزیون رو روشن کردیم و در حال تماشای یک فیلم هستیم یهو یه صحنه ی ترسناک یا نامناسب وسط فیلم ظاهر میشه سریع یا رومون رو بر میگردونیم و اعراض میکنیم و میزنیم خودمونو کوچه علی چپ یا دکمه ی آف تی وی میزنیم و خاموش میشه و اون صحنه محو میشه….

وقتی شروع میکنی به مسئولیت پذیری در زندگیت در مواجهه با سختی ها نگرانی ها استرس ها یا رفتار و گفتار ناپسند و نامطلوب دیگران

مسولیت پذیری مثل دکمه ی اف تی وی عمل میکنه وقتی میپذیری و قبول میکنی ک خب اوکی همسرم قبلا خیلی باحال و کول و مهربون بوده بهم توجهه میکرده اما الان اینجوری نیست کاملا میپذیرم مسولیتش رو به عهده میگیرم ذهن نجوا گرمو خاموش میکنم میگردم دنبال اون چیزی ک باعث شده در صفحه ی تلوزیون زندگیم نا زیبایی ببینم

حالا ک فعلا تلوزیون خاموشه اما باید دنبال ریشه و علت و دلیل و ترمز مخفی بگردم تا دفعه بعد تی وی زندگیم یا ذهنم روشن شد دیگ منو نگران نکنه یا بهم تصاویر و شرایط نادلخواه و نازیبا نشون نده…..

وقتی یه تایمی همه چی گل و بلبله مثل اوایل ازدواج ولی بعد یمدت همه چی عادی و روتین یا گاهی خسته کننده و ناامید کننده میشه بخاطر عدم کنترل ذهنمونه اوایل ازدواج مدام تمرکز و توجهه ما دنبال عشق و حال و تفریح و مسافرت و گشت گذار و دور دور قربون صدقه و….. واسه همین حس و حال دو طرف مثبته و ذهن اروم و مطلوب ولی کافیه یبار ی رفتاری از طرف مقابل ببینیم یا ی حرف زشتی بزنه یا یه انتظار بیجایی داشته باشیم یا بیش از حد وابسته بشیم دمار از روزگارت در میاره این ذهن انقد نجوا میکنه انقد یه چیزیو تو ذهن بزرگ و وسواس گونه پیش میبره کلا حس و حال خوبو ازت میگیره یادت باشه نم نم رو ذهنت کار کنی و افسار ذهنت رو بدست بگیری وقتی دیدی داره اذیتت میکنه و پچ پچ میکنه و اضافه گویی سریع مسولیت بپذیر و خاموشش کن و بشین ب این فکن ک چیشد الان ب این مرحله رسیدی یا این حرفو تجربه کردی یا تو این موقعیت قرار گرفتی کم کم باورای مخفیت میاد بالا و کم کم میتونی با باورای مناسب جایگزین کنی و ذهنتو ببری سمت خوبی ها و نکات مثبت و ذهن رو روی شبکه ی دلخاه خودت تنظیم کنی تا خعلی کمتر شاهد صحنه های ترسناک و نا مناسب باشی و بشی

بسم الله بگو خداوند هدایتت میکنه️