live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

سلام سلام

گام اول، لایو اول

خدایا به امید تو

اهدنا الصراط المستقیم

-اتفاقات (یا بلایای) طبیعی که پیش میان طبیعی هستن… خدا ننشسته اونجا با ما لج کنه، یا برعکس، دل بسوزونه… خدا یه سیستمه

-همه ی این اتفاقات طبیعی، همیشه، بعدا باعث پیشرفت و بهبود شده

-من خودم زندگی خودم رو درست میکنم، خودم مسئول زندگی خودم، ساختن زندگیم، فراهم کردن وسائل زندگیم و اینا هستم نه هیچکس دیگه، نه پدر مادر، نه همسر یا فرزند، نه رئیس و مدیر و دولت و وزیر

اگر میخوایم زندگیمون عوض بشه، این نگاه توقع داشتن از دیگران و منتظر دیگران بودن و دیگران رو مسئول دونستن… این رو باید عوض کنیم

مسئولیت 100٪ زندگیمون و اتفاقات اون رو باید خودمون بپذیریم

تو یک اتفاق یکسان، شرایط یکسان، خیلیا بدبخت شدن، برای خیلیا باعث پیشرفت ها و موفقیت های بزرگی شده

با کار کردن رو این باورها، اول فکرمون و باورهامون، و بعد اتفاقات و نتایجمون عوض میشه، از این رو به اون رو میشه

دیدگاه منجی به هر شکلی که باشه اشتباهه

قرار نیست کسی بیاد مسائل ما رو حل کنه، خودمون باید حل کنیم

اگر بتونیم فکرمون رو کنترل کنیم، باورهای درست داشته باشیم، اونوقت به مسیرهای درست، ایده های درست (ایده های بهتر، با تکامل) هدایت میشیم

البته که نه یک شبه

و خیییلی مهمه که عمل کنیم به این دانسته ها

باید مواظب باشیم در رفتار، در عمل هم طوری نباشیم که درواقع منتظریم یکی مسائل ما رو حل کنه، هروقت تو ذهنمون گذشت که فلانی باید فلان کار رو برای من بکنه… این توقع داشتن ینی همون منتظر کسی بودن

(وقتی هی میگیم آره دیگه به خاطر اینکه فلان جا به دنیا اومدم اینجوریه، به خاطر اینکه زنم، مَردم، اینجوری بزرگ شدم فلان… این حرفا ینی یه کس دیگه ای باید یه جور دیگه ای باشه یه کار دیگه ای بکنه تا من خوشبخت باشم)

همه ی اینا بهانه ست… با هر گذشته ای، با هر تضادی، این منم که دارم زندگی خودم رو تعیین و خلق میکنم

وقتی بهانه نیاریم، تقصیر رو گردن دیگران نندازیم، خدا هدایتمون میکنه به مسیر درست، به صراط مستقیم

کسی که بنده ی خوبی باشه، بندگی خودش رو بکنه، خدا هم همه کار براش میکنه

وقتی خدا رو به عنوان «قدرتمندترین فرمانروا» «مالک یوم الدین» باور داشته باشیم، اونوقت از اون مواهب و امتیازاتِ این قدرت مطلق هم میتونیم بهره مند بشیم

ما بنده ی خوبی باشیم، خدا خداییش رو خوب بلده

ولی در عمل ما باورهامون توحیدی نیست، از همه توقع داریم درخواست میکنیم غیر از خود خدا

واقعا «ایاک نعبد و ایاک نستعین» عمل کنیم، خدا همه درا رو باز میکنه

ولی اگه داریم مثل بقیه فکر میکنیم، مثل بقیه عمل میکنیم، خب مثل بقیه هم نتیجه میگیریم

همه چی خداست، همه چی توحیده، همه چی توکله

-ما خودمون رو درست کنیم، خدا آدمای لازم رو هم میاره برامون، میاره تو مسیرمون

-خدا همه کار میکنه، ما رو درون خودمون کار کنیم، بیرون خودش درست میشه (خدا درست میکنه)

خدا رو مقصر ندونیم، اتفاقات رو گردن خدا نندازیم، منتظر نباشیم دیگران بیان چیزی رو برای ما درست کنن (وقتی خودمون رو فقط مسئول بدونیم، و فقط هم از خدا کمک و هدایت بخوایم، آدما و ابزار لازم هم میان تو مسیرمون، ولی ما نباید انتظار و توقع از کسی یا چیزی داشته باشیم)

مرسی استاد جان از این بیان شیوا و این آگاهی های ناب:)

این هم از مشق ظهر شنبه

خدایا من سه تا خواسته ی اصلی دارم تو این مرحله

1- بحث pr

2- کار خوب و پوزیشن کاری بالاتر و ورودی مالی بالاتر تو محیط حرفه ای و مثبت و شاد و زیبا و شرایط کاری فلکسیبل

3- رابطه ی عاشقانه ی خیلی خوب، متقابل، با افکار و انرژی مثبت، با عزت و احترام، با توجه متقابل به مثبتها و زیبایی‌ها، مچور و سالم و هلثی، با عشق و علاقه ی زیاد ولی بدون وابستگی

اینا رو به قول مریم جان تو این نقطه رها میکنم، و حل این مسائل و ادامه ی مسیر رو از خونه تکونی ذهنم شروع میکنم

اجازه میدم آگاهی های این لایو و لایوهای بعدی، برای من اصلاح مسیر کنه و من رو به سمت راهکار و قدم مناسب هدایت کنه

خدایا منتظر و تشنه و آماده ی دریافت هدایت های تو توی این مسیر هستم و فقط از تو کمک میخوام، آدم های لازم، اتفاقات لازم رو بیار تو مسیرم

خدایا عااااااششششقتم

شب و روز همگی به خیر