live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

با سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته ی زیبا و همه دوستان

روز اول خانه تکانی ذهن

این روزها قدرت زیادی درونم حس میکنم

و همه ی این قدرت رو مدیون الهامی هستم ک درجا عمل کردم

من برای برپایی باشگاه ،طبق تمام اگاهیی هام و خط قرمزهایی ک برای خودم مشخص کرده بودم و انصافا خیلی خوب هم متعهد بودم،از کسی پول نخواستم( یکسال پیش و روز شمار زندگی ک باعث این اتفاق بود)

برادرم خودش به خواست قلبیه خودش،بهم پول داد و موقعی ک باز هم از سر الهامی ک بهم شده بود تا به اندازه ای ک در توانم بود پولشو برگردونم،بهم گفت نمیخوام،کل پول برای خودت

خواهرم هم همینطور،خودش به خواست خودش پول داد و خدا هم کمک کرد و خیلی زود پولشون پرداخت شد

پدرم خیلی بیشتر پول داده بود و نکته ی قابل توجه این بود من هیچ درخواستی نکرده بودم،به اصرار خودشون این نعمت و ثروت وارد زندگیم شده بود و بارها گفته بودم ک من نمیدونم کی برگردونم،و اونها با رضایت میگفتن ما عجله نداریم

ولی صادقانه اعتراف کنم اصلا حسم خوب نبود

بحث،بحث احساس لیاقت نیست،بسیار خودمو لایقه ثروت و نعمتو فراوانی میدونم ،ولی این پول به هر طریقی،یه باره اضافه بود

ذهن و توجیحاش خیلی منو گول میزد

میگفت ،مگه تو گفتی پول بدن؟مگه بابات خودش نخواست بده؟چرا هی خودتو اذیت میکنی؟برو حال کن برو مسافرت برو لباس بخر،حست خوب باشه پول اونم جور میشه! خودتو لایق بدون…!اگاهی هارو داشت چپکی بهم تزریق میکرد

ولی قلبم نه! قلبم حالش خوب نبود

قلبم میفهمید ک این ینی اشغالارو ریختی زیر مبل

هرچند ک طی همین یکسال تقریبا صد میلیون،برگردونده بودم

اما هر موقع میخواستم بازم پولو بدم بابام به سختی قبول میکرد

و من جزو معدود بدهکارهایی بودم ک برای دادن پول،اصرار میکرد ولی طرف قبول نمیکرد

ینی همیشه برای پرداخت پولم،از طرف بابام مقاوت میدیدم که اونم بخاطر بزرگیو معرفتش بود

ولی من نگاهم به خودم این بود ک دختر خوب ،تو این پولو باید دیر یا زود پرداخت کنی ،نگاه به رابطه ی پدر دختری نکن،همه چی سرجاش و این پول هم سرجاش

خلاصه من مقداری طلا داشتم و همین چند روز پیش،بعد از فایلی ک برای ابجی لیلا اماده شد،دوباره این نشونه اومد ک ندا طلاهاتو بده بابات!

شاید گفتنش باور پذیر نباشه،اما تقریبا یکساعت من داشتم التماس میکردم ک پدرم قبول کنه

ایشون و مادرم با توجه به باورهای خودشون،اینطور فکر میکردن ک من طی سال هم پس انداز کنم هم پولو یواش یواش بدم،و چی بهتر ازین برای کسی که در مسیر استاد عباسمنش نیس؟ چه بهتر ازین برای اکثریت جامعه؟

ی پول زیاد بگیری و عشقو حال کنی و ریز و ریز پرداخت کنی و پس اندازم کنی

اما این برای من خوب نبود

حس میکردم یه سنگ بزرگ گذاشتم جلوی رود پر از نعمتو ثروته زندگیم!

من طلاهارو گذاشتم خونه و اومدم باشگاه

خودم میدونستم چیکار کردم

خودم میدونستم چه دری به روی زندگیم باز کردم

میدونستم چه انرژیی به زندگی وارد کردم

از نظر خودم،درست نبود ک طلا داشته باشم که البته پول حساب میشه،ولی بدهکار باشم

اما پدرو مادرم بر خلاف همه،اصرار داشتن من ب خودم فشار نیارم و پولو نم نم بدم

که باز هم این رفتارمهربونو بخشندگیشونو میزنم به اعتبار باور مسئولیت پذیریه خودم

من هیچ وقت توی این یکسال نبوده ک به فکر برگردوندنه پولشون نباشم،به قول استاد ک فرمودن کفش نمیخریدن تا بدهیشونو پرداخت کنن،من هم هروقت چیزی میخواستم بخرم،بخورم،بگردم،یه شعله ای توی وجودم روشن بودو منو میسوزوند

بخاطر همین ،این باور رو توی خودم ساختم که هیچ وقته هیچ وقت،حتی به خواست خود ادمها،پولی نگیرم

چون من با شناخت خودم،خیلیییی خودمو درگیر میکنم

و از زمانی ک این اقدامو انجام دادم،حسم جوره دیگ شده

قشنگ با عمق وجودم،حس میکنم که فراوانی به سمت من در حرکته

جوری که ب ابجی لیلا گفتم از طرف من برای بابام بنویسه،ک من سال بعد این موقع،چندین برابره هر انچه ک تقدیمش کردم،میسازم

اصلا ناراحت نباشه که من این طلاهارو برای بدهیم دادم(پدرم دوس نداشت من اینکارو کنم و پولو یجا برگردونم،به زعم خودش من خودمو به سختی انداختم،اما خودم فقط میدونم ک چقدر قوت قلب گرفتم ،چقدر بیشتر به خدا وصل شدم ،چقدر با تمام وجودم حس قدرت دارم)

این همه ،از جمله ی نابه استاده: ک مسئول خودت،فقطو فقط خودتی

هیچ چیزو نباید قاطیه این باور کنی

همسرمه،خواهرمه،پدرمه،برادرمه…

همه چیز خودتی و اینجوریه که حس قدرت داری

یکی دیگ از اگاهی هایی ک دریافت کردم و برام یاداوری شد

من تقریبا یکساله هیچ فعالیتی در فضای مجازی ندارم

اینم به لطف باورهای خوبه توحیدیه

که تو رو خودت تمرکز کن،فرکانسات تورو اعتبار میدن

تو نیازی به نشون دادنه خودتو معرفی کردنه شغلو باشگاهت نداری

اون اوایل سخت بود واسم

میگفتم خب چجوری ادمها بفهمن من باشگاه دارم یا بیان پیشم؟کاره ذهنه و انصافا خوب بلده خودشو مقابله قلب بزاره

اما جهادکردم!گفتم نه قلبم برنده شد و پیجو بستم

تمرکز کردم روی خودم

روی فایلا،تمرین خودم

و همین تمرکز روی خودم و کارو تمرین خودشناسی،فرکانسی میفرسته ک خودش کارو انجام میده

و چقدر به قلبم نشست وقتی استاد توی فایل کامنت ابجی لیلا،انقدر قشنگ این باوره منو تایید کرد ک ماهاست نمیان فایل بزارن،ولی مگه نگران فراموش شدن یا بی رونق شدنه کسبو کارشونن؟؟

چون بحث،بحثه فعالیت فیزیکیو هروز توی چشم بودن نیس،بحث اینه چقدر توی کارت غرقیو عشق بازی میکنی باهاش؟ فرکانسا خودش اون کارو میکنه

و نشونش اینکه هر دفه،میشنوم شاگردایی ک چندین سال قبل،بامن کار میکردن،منو ب بقیه معرفی کردن! با اینک من سالهاست اصلا ندیدمشون

این روزها،حسو حال عجیبی دارم

اگاهیی ها،برام عمق پیدا کردن

قبلا فقط انگار هی گوش میدادم ک بفهمم جوره دیگه ام هست

اما الان با تمام وجودم،باور دارم که زندگی جوره دیگست

اقای عبادی سلام

خیلیییی ازتون ممنونم برای تبریک و احساس عالیتون که از دیدن پیامتون به من منتقل کردین

خدا هیچ وقت دیر نمیکنه

بله دقیقا همینطوره

همون انرژیی که همیشه بوده ،هست،خواهد بود

فقط منتظره ببینه ما کی میخوایم از تقلاهای الکی و اما و اگرهای مسخرمون،دست بکشیم و لحظه ای برگردیمو با احساس خوب نگاش کنیم تا ببخشه بهمون از هر انچه که میخواستیمو میخواهیمو خواهیم خواست

براتون احساس عالی ارزو‌ میکنم که این همه چیزه

سلام خدمت سارای عزیزم

اسمتون چقدر بمن حس خوب میده

شکری

امیدوار

عکس پروفایلتون

با بغض دارم مینویسم

با اشک خوشحالی

با چشمایی ک یه نگاه میندارم به باشگاه قشنگم ی نگاه ب صفحه ی گوشیم تا براتون از احساسم بگم

من تقریبا 6ماهه در این مکان مقدس،دارم با خدای خودم عشق بازی میکنم

هروز دارم باهاش حرف میزنم

کامنت شما یکی از بزرگترین نشونه های زندگیه منه

خدا داره باهام حرف میزنه

در راستای حرفهایی ک دیشب بین منو ابجی لیلا(لیلا بشارتی) ردو بدل شد،صبح زیر دوش گفتم خدایا بزار بیشتر درکت کنم،گفتم خداجون من میخوام بیشتر ببینمت

چندبار امروز سایتو رفرش کرده بودم،مرا به سوی نشانه ام هدایت کن رو دیده بودم

داشتم توی نوشته ها و کامنتا دنبال رسالته امروزم میگشتم،در لحظه ینی چندثانیه یهو دیدم یه نقطه ی ابی اومد بالای صفحه،اونقدر ذوق زده شدم ک میدونم ک درک میکنین از چه نوعی حسی حرف میزنم

اومدم ببینم خدا از زبونه شما چی بهم میگه،

ساعت کامنتتون 11:11 بود

24/402

«« بسیار خوشحال شدم از موفقیتتون و اینکه بله قانون و توکل کردن و حساب کردن فقط روی خدا همیشه جواب میده»»

««حساب کردن فقط روی خدا»»

کلی اشک ریختم از خوشحالی

من این روزها زندگیم پره از نشونست،که مسیره درستم

که خدا قادره مطلقه

که ذهنه ناقصه من،فقیره به این قدرت

از فایل توحیدیه 10 و مرور زندگیم در این یکسال ک من پارسال این موقع کجا و درگیره چه مسائلی بودم و حالا الان چه معجزه هایی فرا تر از حله اون دغدغه ها هم ساخته شد

خدا با من چه کرد در این یکسال

و حالا همین چندروز،با چه معجزه هایی در زندگیه خودم و اطرافیانم داره باهام حرف میزنه و برای من از شدنها‌میگه

همین حین ک دارم تایپ میکنم،پیام واریز اومد

اینم ی نشونه

من از خدا ممنونم ک با نشونه های امروزش ،به سوالات دیشب من،جواب داد

ک ندا جانم،تو فقط بخواهو لذت ببر

دنبال چگونگیه اومدنه اینا و عملکرده من نباش

دنبال اینک از کجا و از چه زمانی،نباش

همین اشکات ،همین ذوقت،کم کم به جوابا میرسونه تورو

تو همه چیو میدونی

فقط فراموش کردی

تو از وقتی به این زمین فرستاده شدی،همه چیو میدونستی

فقط فراموش کردیو به زودی با همین توکلو ایمان دوباره بیاد میاری ک من کجامو از کجا اومدم

اروم باش و فقط بشین رو شونه هامو لذت ببر

سارای عزیزم،این فقط یه کامنت نبود ک برام نوشتی

تو زبونه خدا شدی برام

تو شدی مهر تایید مسیرم