سرفصل آگاهی هایی که در این فایل توضیح داده شده است:
- قدم اول برای خلق شرایط دلخواه: مسئولیت 100% زندگی ات را بپذیر؛
- تفاوت ذهن فقیر و ذهن مولد؛
- توانایی تشخیص اصل از فرع؛
- فردی که مسئولیت حل مسائل زندگی اش را نمی پذیرد، به راحتی توانایی درونی اش برای حل مسائل را بلا استفاده می گذارد؛
- توقع از دیگران، نمود بزرگی از شرک است؛
- هر زمان از دیگران توقع داری، یعنی در مسیر شرک حرکت می کنی؛
- هز زمان خودت را مسئول خوشبختی خود می دانی، یعنی در مسیر توحید هستی و بر خداوند توکل کرده ای؛
- تمام بهانه ها و توجیهات فرد برای نتوانستن یا امکان پذیر نبودن، از شرک نشات گرفته است؛
- واضح ترین نمود توحید عملی این است که: مسئولیت زندگی ات را بپذیری؛
- وقتی روی بهبود افکار درونی ات کار می کنی، دنیای بیرونی خودش درست می شود؛
- “توحید”، تنها مسیر برای تجربه خوشبختی است؛
- مفهوم عملی ایاک نعبد و ایاک نستعین؛
- تمرکز بر آنچه می توانم بهبود ببخشم؛
- خاصیت ایده های الهامی؛
منابع کاملتر درباره درک این آگاهی ها:
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی195MB42 دقیقه
- فایل صوتی live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی39MB42 دقیقه
سلام به خانم شایسته ی عزیز،استاد عباسمنش و چشمای نازت که داره این کامنت رو میخونه .
یه عرض ادب جانانه و خسته نباشید هم خدمت خانم فرهادی و ابراهیم جان مدیر فنی سایت اسناد عباسمنش.
یکی از مهمترین تجربه هایی که بدست آوردم در گوش دادن و یا دیدنه فایلهای استاد این موضوع بود که مثلا من با دوستم مشکل دارم،بعد استاد یه فایل میزاره در مورد ارزش ابزار و یا هدایت میشم به همچین فایلی.
در ظاهر هییییچ ربطی اون فایل به مشکل و تضاد من نداده اما قلبم میگه تو گوش کن،او چکار داری و حین دیدنه اون فایل مشکلی که داشتم ددددقیییقا جوابش رو میگیرم.
چند روزی هست که در محل کارم به چالش شدیدی برمیخورم و در بعضی جاها بشدت عصبانی میشم از دست همکارانم جوری که با لحن خیییلی تند با بعضی هاشون حرف میزنم.
من شغلم جوریه که با یک اشتباه یا یک مشکل ممکنه چند نفر فوت کنن شمو تصور کن یک جسم با ظرفیت چندین مواد مذاب،با دمای 1500 درجه از ارتفاع 40 متری باید عبور بدی،بع. کلللی آدم زیر پات هستن که تردد میکنن و من با آژیر کشیدن به هما اعلام میکنم که از مسیرم برید کنار،خیییلی وقتا میشه که دیگران نسبت به این موضوع بیخیال هستن و اصلا اهمیتی نمیدن به شرایط کار.
و بقدری این موضوع در شرایط کاری کا استرس زا هست که انگار تماااامه وزن اون بار روی دوش خودمه که دارم حملش میکنم که خدا نکرده نکنه باز سقوط کنه یا بکسل پاره بشه یا هرچیز دیگه، چون بعضی وقتا پیش اومده اینجوری.
من چندین روزه که تو بیسیم و حضوری با چند نفر بحث کردم که چرا وقتی آژیر میکشم نفر نمیره کنار!!!
همین 4،3 روز پیش نزدیک بود 1 نفر رو بخاطر همین بی احتیاطی و سقوط بار بکشم که خدا بهش رحم کرد!
اما با دیدنه این فایل جواب رو گرفتم و راهکار مشکل رو فهمیدم.اولا اینکه من با هرچیزی که بجنگم و بحث کنم اون موضوع تو زندگیم بیشتر میشه
دوما من که نمیتونم 200 ،300 نفر نیرو رو مجاب کنم که درک و فهمتون رو ببرید بالا و رعایت کنید
ثانیا ممکنه یکی واااقعا متوجه نباشه و اون هم مثل من که بعضی وقتا اشتباه میکنم،اونم اشتباه کنه پس راه کار چیه!؟
من مسئول هستم!
من اپراتور اون سیستم هستم
به هییییچ عنوان، اگر حتی 1٪احتمال حادثه هست کار نکنم و کار رو متوقف کنم!
هررررررکاری که نیازه انجام بدم تا نهایت ایمنی در شغلم ایجاد بشه
1/بدونه عجله و شتاب و بدونه در نظر گرفتنه شرایط کار،مهمترین اولیت انجام کارم ،در نطر گرفتن ایمنی باشه
2/تحت هرر شرایطی خونسردی و آرامش خودمرو حفظ کنم و با عصبانیت و تندی حرف نزنم و کار نکنم
3/حالا که دیگران بی‌احتیاطی میکنن من مسئول سهم خودم هستم و من باید سهم خودم رو انجام بدم و نهایت ایمنی رو در کارم ایجاد کنم
این مهمترین برداشت من بود برای اینکه مسئولیت وار خودمو بپذیرم.
خداروشکر میکنم بابت این آگاهی
اماااا برسیم به شاه راه مسئولیت پذیری در رفتار دیگران با من
من در تمامه دوران زندگیم میدیدم که با توجه به ایییین همه خوبی وخصوصیات بی‌نظیر شخصیتی که دارم،دیگران اصلا اونجور که دوست دارم احترامم رو حفظ نمیکنن، اهمیت نمیدن براشون مهم نیستم،تو زندگیم و تصمیماتم دخالت میکنن و…
این قضیه در دوران دانشگاه، سربازی،محل کار بین فامیل و…در همه ی رده های سنی تکرار شد و همیشه دیگران رو مقصر دونستم.
اما بعد از استفاده از آموزش های استاد فهمیدم که اوکی!
خانواده ات در تصمیماتم دخالت میکنن!
چرا من بقدری شخصیت ضعیفی از خودم نشون بدم که به خودشون اجازه همچین کاری بدن!؟
دیگران من رو مسخره میکنن یا تیکه میپرونن!؟
چرا من شخصیتم رو بقدری قوی نکنم که به هیچ کس اجازه ندم هرجور که دوست داره باهام رفتار کنه!؟
بقیه انظار دارن تا میرم تو جمعشون شوخی و مسخره بازی کنم!؟
چرا من بقدری با رفتارهام و عدم احساس لیاقت و عزت نفسم باعث بشم که دیگران همچین فکری در موردم کنن!؟
و این مسئولیت پذیری از مهمترین تغییراتی بود که در شخصیت من ایجاد شد.
من بقدری در زندگی مشترکم با همسر سابقم مشکل داشتم که وقتی رفتم پیش مشاور ،ایشون گفت تو چرا اومدی!؟.برو اونو بیار باید با اون صحبت کنم نه با تو!!!
بقدری ایشون خلاف جهت زندگی با من حرکت کرد که از روزی که حرف از طلاق شد حتی 1 نفر زنگ نزد که بگه تو مقصری حتی 1٪
اما با تماااامه اینها !
من معتقدم که من مسئول این مسئله هستم
اگر بتونم که از این فضا با رشد بیام بیرون که این یعنی موفقیت اما اگه غیر از این باشه این یعنی احمق بودن که تو زندگی نکنی،خوشبخت نباشی و بگی بخاطر زنم نتونستم خوشبخت بشم.
جمله ی بالا تنها از دهن یک آدمه بی خاصیت بی عرضه،و بی لیاقت میاد بیرون.
من تا قبل از اینکه اقدام کنم برای طلاق از همسر سابقم اگر میمردم خیییییلی از دست خودم دلخور میشدم چون به خودم میگفتم تو عرضه ی این رو نداشتی که پا روی ترست بزاری و یک زندگی مشکل دار رو تموم کنی اما الان اگه عزرائیل بگه بریم میگم من کارمو انجام دادم بسم الله
در مورد تضادها باید بگم که تضادهای زندگی من،بزرگترین نعمت های زندگیم بود.اگر من در زندگی مالی ام به تضاد نمی‌خوردم الان در شرایط ایده آل مالی نبودم
اگر تضادهایی که در زندگی مشترکم داشتم رو تجربه نمیکردم به هیچ عنوان به آن فکر نمیکردم که من میخوام با چه همسری با چه خصوصیات شخصیتی زندگی کنم اما الان بشدت راضی هستم از تضادهایی که باعث شد قوی تر بشم و خودمو بهتر بشناسم.
تضادها درسته مارو تحت فشار میزارن اما اگر همون تضادها رو بتونیم مسئولیتشون رو به عهده بگیریم و بخوایم ازشون درس بگیریم نعمت هستن.