live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

به نام خداوند جهان آفرین

جهان آفرین را هزار آفرین

سلامی گرم و صمیمی خدمت استاد عزیزم،بانو شایسته جان و همه همسفران عزیزم در سفر روز شمار تحول زندگی من

روز هفتاد و چهارم از سفرم به درون

فایل: لایو با استاد،قسمت 1

————————————————–

چه لایوی بود ،چه فایلی بود،چقدر کامل و عااالی،،البته من هر فایلی از شما می بینم همینو میگم،، واقعا خدارو شکر که هستید استاد عزیزم

در مورد موضوعی که ما باید مسئولیت زندگیمون رو بپذیریم و امید به کسی نبندیم که بیاد و زندگی ما رو درست کنه میخواستم بگم که الان که ایران در جریان انتخابات رئیس جمهوری است ،دیشب از سر کار که میومدم تو مسیرم، دختر خانمی که دانشجوی دانشگاه خوبی هم بودند گفتن که میخوام با شما صحبت کنم،منم پذیرفتم،تبلیغ یکی از کاندید ها رو انجام میداد و میگفت اگر به فلانی رای ندیم ،خودشون شخصی که میخوان رو میگذارن سر کار و ما این دو درصد امیدی هم که داریم برای اینکه از این وضع نجات پیدا کنیم رو از دست میدیم..

بهش گفتم من که رای نمیدم اما برای شما در همه ی مراحل زندگیتون بهترینها رو آرزو میکنم و از هم جدا شدیم..

تو مسیر یادم به خودم افتاد که منم ی زمانی چقدر درگیر بودم به چه کسی رای بدیم که مملکت بهتر بشه،اگه فلانی رییس جمهور بشه،زندگی اونوقت دیگه گل و بلبل میشه و…ساعتها می رفتیم تو صف رای می ایستادیم که رای بدیم که مبادا خودشون( همون قدرتهایی که تو ذهن ما ساخته بودن) شخصی که میخوان رو بیارن بالا و….‌

چقدر نگرانی،چقدر استرس،چقدر شرک،چقدر امید بستن و حتما ناامید شدن و چقدر توجه به ناخواسته و بحث و جدل و….

همه اش به این دلیل بود که من زندگی ام را دست خودم نمیدانستم،همه اش به این دلیل بود که همه تو ذهن من قدرت داشتن جز قدرت اصلی( خدا) و اون شرایط داغون از هر نظر نتیجه طبیعی زندگی من بود..

همانطور که استاد میگن وقتی حاااالتون خوبه ثروت به صورت خود به خود میاد تو زندگیتون ،اصلا نیازی نیست شما کاری انجام بدید..

وااااای خدای بزرگم چقدرررر باید سر به سجده ات بگذارم فقط برای همین ی آگاهی که زندگی من دست هیچکس نیست جز خودم،دیگه نه روی کسی حساب میکنم از دوست و آشنا و خانواده تا دولت و امام و امام زاده و….‌

این اگر آزادی نیست پس چیه؟؟ این اگر آرامش نیست پس چیه؟؟ آخه چطور بپذیرم کسی که فقط مسئول زندگی خودش آفریده شده،بیاد زندگی من رو بسازه؟؟؟!!!

مگه آدمی هست کنیم که بتونه همه رو راضی کنه؟ پیامبران و امام ها هم نمیتونستن،،حتما که رییس جمهور هم نمیتونه همه رو راضی کنه و همیشه عده ای مخالف هستند و همیشه تو این مملکت فرکانس بدبختی و شرک و گله و شکایت داره ارسال میشه و نتیجه چیه؟؟؟

واقعا به خودم افتخار میکنم و خودم رو تحسین میکنم که جزو همون اندک افرادی هستم که در مدار شنیدن این آگاهی ها هستم و با تمام وجودم باور دارم و واااااقعا دارم تلاش آگاهانه انجام میدم برای اینکه روی هیچکس حساب نکنم و از کسی توقعی نداشته باشم حتی همسرم،حتتتتتی همسرم که واسه خانمها جا افتاده همسرمون باید مخارج ما رو بده و رفاه ما رو تامین کنه..من میگم همه کاره خودم هستم،من یک فرکانس دارم ،ایشون ی فرکانس،بعد از ازدواج که خدا فرکانس منو قطع نکرد و بعد بده به ایشون!!.پس من خودم سازنده زندگی ام هستم و بس.

استاد خانواده من بعد از جنگ ایران و عراق به شدت زندگیشون متزلزل شد،چون در خرمشهر اوضاع مالی بسیاااار خوبی داشتند و همه چیز از دست رفت،همیشه جنگ رو مقصر میدونن و عوامل جنگ..منم اینطوری بودم..ولی حالا میگم اگر جنگ بد بود چرا عده ای اینقدر بعد از جنگ زندگیشون عالی شد؟؟ پس مشکل خانواده من اینه که افسوس گذشته رو میخورن و همه اش دیگران رو مقصر میدونن و برای همین دائما منتظر بودن که دولت ی کاری بکنه و یک امتیاز ویژه ای بده که هیچوقت این انتظارشون برآورده نشد..

تضاد به خودی خود برای عده ای نتیجه ی بد و برای عده ای نتیجه ی خوب نداره،،زاویه ی نگاه ما به تضادها و چالشها، نتایج زندگیمون رو رقم میزنه..

اینکه یک اتفاق یکسان نتایج متفاوت برای آدمها داره دلیلش همینه..

استاد چقدر دوستداشتم وقتی گفتید آرزوهاتونو فراموش نکنید،اصلا من از وقتی با شما همراه شدم دوباره پر از امید شدم که من به همه خواسته هام میرسم..دوباره غبار رو از روی آرزوهام پاک کردم و با شوق دارم پیش میرم.

اصلا دلیلی نداره که نرسم!!

چون من همه آموزشها و صحبتهای شما را باور دارم..

باااااور دارم که؛

هیچکس نیست که توان رسیدن به خواسته هاش رو نداشته باشه،

«تفاوت شرایط زندگی آدمها در تواناییهای جسمی یا ذهنیشون نیست،در باورهاشونه»

از شما یاد میگیرم که کسی رو تو ذهنم قدرت ندم،از آدمها اسطوره نسازم،روی هیچکس حساب نکنم و تمام تلاشم رو میکنم که آدمها رو دوستداشته باشم،فقط به خواسته هام توجه کنم،سرم تو زندگی خودم باشه و برای اهداف و رویاهام قدم بردارم..هر روز بیشتر به خدا نزدیک بشم و پرده های جهل و شرک رو از گوش ها و چشمانم و قلبم کنار بکشم و نور توحید را در زیبایی و روانی چرخ زندگی ام حس کنم..

وبا این تمرینهای آگانه میتونیم به قول شما از همه کسانی که زمانی برای ما اسطوره بودن، بزرگتر و موفق تر بشیم.

استاد عزیزم خدا میدونه که من چقدر خوشحالم که تو این مسیر هستم و آنقدر از بدنه ی جامعه که هیچ،از بدنه ی خانواده ام ،نزدیک ترین کسانم جدا شدم به صورت ذهنی و مداری که باور نمیکنم روزگاری نه چندان دور منم مثل همین عزیزان فکر میکردم،حرف میزدم و عمل میکردم…

واقعا با چه کلامی باید این خدارا شکر گفت؟ با چه کلامی از شما تشکر کنم؟

حتما که کلمات کوچک هستند برای این حجم از قدردانی..

اما میدانم که خدا انرژی من و دوستانم را به شکل هر چه که بخواهید،مادی و معنوی و سلامتی و روابط و…..برای شما در این دنیا و آخرت تبدیل میکند..

عاشقانه دوستتون دارم،از راه دور ( البته دور از نظر مسافتی) و نزدیک از نظر فرکانسی روی ماه شما و مریم جانم را می بوسم و دستانتان را به نشان قدردانی و دوستی می فشارم..

امیدوارم به زودی تو آمریکا ببینمتون،

خدایا عااااشقتم

خدایا دوستداااااارم و با افتخار بندگی ات را به جا می آورم

همسفران عزیزم ممنونم که هستید و ممنونم برای کامنتهای آموزنده و ارزشمندتون و ممنونم که با من همراه بودید

دوستتون داااااااااارم

در پناه یگانه خدای خوبیها روز و روزگارتون عاااااالی