live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

سلام به استاد عزیز و خانم شایسته

تشکر بابت این دسته بندی عالی که واقعا نقشه راهه

پذیرش اینکه ما تماما مسوول اتفاقات زندگی خودمون هستیم شاید بنیادی ترین باوری باشه که باید درکش کرد

با پذیرش چنین باوری در تمام مراحل زندگی حتی اگر مسیری رو به اشتباه بریم برمیگردیم و میبینیم که خب من چه اشتباهی کردم و چه فاکتوری رو رعایت نکردم که به این حالت دچار شدم و میای درستش میکنی و میبینی که نتیجه عالی شد و اگر این باور رو نداشته باشی از هیچ چیزی نمیتونی درسی بگیری چون عملا خودت رو مسئولش نمیدونی

دقیقا این اتفاق برای من زمانی که میخواستیم ماشینمون رو بخریم اتفاق افتاد خب ما میخواستیم ماشین بخریم و من یک ماشین خاصی رو مد نظرم بود و فقط و فقط به دنبال همون ماشین بودم

اقدام کردیم برای خرید ماشین و از اونجایی که اینقدر ذوق خرید ماشین رو داشتم اصلا انگار یادم رفته بود که بابا یه سری چیزها رو باید در نظر بگیری

خلاصه بگم ما ماشین رو خریدیم و تنها چیزی که اون ماشین برای ما داشت خرج بود و خرج

و در همین حال من اون شخص فروشنده رو مقصر میدونستم که اون دروغ گفته به من ، اون باید عیب هاش رو میگفت و اینجور داستانا که تقصیر رو بندازم گردن اون شخص

و این حالت حدودا یکی دوماه ادامه داشت که من هی پیگیری میکردم که اقا تو باید خسارت بدی و از این حرف ها

دیگه بعد از دوماه که پیگیری هام جواب نداد و هر روز حسم بدتر و بدتر میشد، حس کردم که من قرار بود با خرید این ماشین لذت بخش ترین روزهای عمرم رو داشته باشم حالا چی شده که روزگارم بدتر شده، گفتم دیگه بسه باید از خر شیطون بیام پایین

گفتم چی اخه تو رو اینقدر بهم ریخته؟ مگه تو نمیگی خودم مسوول زندگی خودمم پس این کارا چیه، مگه تو نرفتی ماشین رو خریدی، مگه تو نمیتونستی ماشین رو به چندجا نشون بدی ، مگه تو نمیتونستی به جای اعتماد چشم بسته یه کارشناس میاوردی، پس دیگه بپذیر، بپذیر که تو خودت ماشین رو خریدی و خودت باعث این اتفاقات بودی

به جای اینکه هر روز غصه بخوری که چرا و چطوری اینطوری شد، بیا و درسش رو بگیر که دیگه این اشتباهو نکنی

به خاطر اینکه حس بهتری پیدا کنم اصلا گفتم بابا تو باید این اشتباه رو میکردی تا باگت رو متوجه میشدی خداروشکر که متوجه شدی

و انگار استاد رها کردن نقطه عطف اتفاقات خوبه

چون ذهنی که دیگران رو مقصر میدونه نمیتونه رها کنه ، میگه یعنی چی ، اون تو رو به همچین وضعی انداخته میخوای رهاش کنی؟ و باهات شروع میکنه به جنگیدن

و اینجا انگار باید ثابت کنی که واقعا من بالاتر از اینم که یک مشکلی به این کوچیکی بتونه من رو متوقف کنه و نذاره که من حالم بهتر بشه

دیگه از اینجا بود که رها کردم و شروع کردم به ایجاد احساس بهتر نسبت به اون اتفاق تا جایی که وقتی مشکل جدیدی برای ماشینمون پیدا میشد با خنده به همسرم میگفتم: یه روزی یاد این خاطرات میوفتیم و باهم میخندیم

و البته یه جمله ای که همیشه خودم رو توی مشکلات آروم میکنه و به خودم میگم : تنها چیزی که توی این دنیا متوقف نمیشه زمانه و این زمان هم میگذره

و الان دقیقا همون روزهاست

من ماشین قبلیم رو فروختم و درسم رو یاد گرفتم و خداوند هدایتم کرد به بهترین ماشینی که میتونستم با اون پول بخرم و شاید باورتون نشه من از ماشینی که هر روز توی یه تعمیرگاه بود و هر یکساعت یکبار باید توش یه لیتر اب میریختم رسیدم به ماشینی که الان که یکسال از خریدش میگذره حتی یک تعمیرگاه هم نرفته و همیشه در بهترین حالتش بوده و چقدر مسافرت های مختلف و مسیرهای طولانی بدون حتی ذره ای دلهره نسبت به خراب شدنش باهاش طی کردیم و خدارو سپاسگزارم که در هر لحظه همراه ماست

ممنون از شما استاد عزیز به خاطر این آموزه های ناب