live | "توحید" و فعال کردن قدرت خلق درونی

سلام به ابراهیم عزیز

دوستی که کامنت هاش خیلی جاها حالم رو خوب کرد بدون اینکه بدونه

خیلی جاها میگفتم چه ربطی داره این داره از طلاق میگه ولی جواب سوالم تو یک کلمه از کامنت 1000کلمه ایش نهفته بود

حالا یک جور دیگه کامنت هاش رو میخونم

فقط چون یک جمله ازش درک کردم

ابراهیم تمرکز لیزری گذاشته و دوسااااااال متعهدانه روی عزت نفس و احساس لیاقت کار کرده و تونسته 80٪ شخصیت خودش رو تغییر بده

تمرکز لیزری !!!!

دوسااااااال!!!!!!

من تحسینت میکنم ابراهیم عزیز

این همون چیزیه که من دنبالشم

و دارم تموم سعیم رو میکنم که بهش پایبند بمونم

ازونجا که بهم کلی حس خوب میدی با کامنت هات خصوصا توی عقل کل

خواستم یه چیزی بهت بگم

ابراهیم عالی پیش میری

خیلی قشنگ مطالب رو درک میکنی و خیلی واضح و شفاف توضیحشون میدی

فقط یه ایرادی هست توی کارت

میدونی چیه

شاید خودت که تو اوج اون چالش هستی نفهمی

ولی من به عنوان یک تماشاچی از بیرون بهتر میتونم متوجه بشم همیشه همینطور یه

گاهی باید بری بیرون از خودت و به خودت نگاه کنی اونجا خیلی از ایراداتت رو پیدا می‌کنی

یه استادی داشتم می‌گفت ما آدمها گذشته خودمون رو به خودمون وصل کردیم و مدام حملش میکنیم

اون مثل یک بار سنگینه ولی ما متوجهش نیستیم

اون داره انرژی مون رو میگیره ولی ما نمی‌فهمیم…

می‌گفت خیلی از آدما وقتی میان خودشون رو معرفی کنن گذشته شون بهشون چسبیده

مثلا می‌پرسی خب خودت رو معرفی کن میگه

من ….. هستم یک خانم خانه دار.

که طلاق گرفتم بادوتا بچه که دهنمُ سرویس کردن

تو فقط اسمش رو پرسیدی اما اون خود به خود طلاق و بدبختی گذشته شو پشت اسمش میاره

و نمی‌فهمه باهربار تکرار این مسئله نشتی انرژی داره….

ابراهیم عزیز

من به عنوان کسی که کامنت هات رو هرررر روز توی ایمیلم میخونم

متوجه یک چیزی شدم

تو تک تک کامنت های تو چندین و چند بااااار اسم طلاق هست

اون مسئله تموم شده

و تو باید بزاریش کنار اولین قدم

در گفتار هست

این جمله رو توی یکی از فایل ها شنیدم

اول گفتارت رو کنترل کن بعدش کنترل ذهنت راحت تره !!!!

الان ساعت 5ونیم صبحه بعد از نوشتن تمرین ستاره قطبیم به پیروی از ندای قلبی که گفت برای ابراهیم بنویس دست به قلم شدم

چون خودم توی این مورد ضعف دارم هنوز

من هم خیلی جاها گذشته مو

میچسبونم به خودم …

ناخوداگاااااه ها….

ولی الان خیلیی کمتر شده

قبلنا میگفتم اینکه میگی اسمش رو نیار

یعنی تو داری فرار می‌کنی ازش

و تو ترسویی!!!!!

اما وقتی دیدم استاد هم تاکید دارن که تحت عنوان پندمیک ازون چالش چند سال پیش یاد کنن و اسمش رو نمیارن حتی

فهمیدم که این فرار نیست ومن باید مواظب کلامم باشم

شاید فک کنم هیچ حسی به اون کلمات ندارم و احساسم رو درگیر نمیکنن

ولی تکرار چندباره شون بهم یادآوری می‌کنه که من یک تجربه تلخ داشتم و فرکانسش رو ارسال می‌کنه …

من از کامنت هات خیلی یاد گرفتم

حس کردم شاید دیدگاهم به دردت بخوره…

موفق باشی و متمرکز

متمرکز روی خودت

تمرکز روی بدست آوردن حال خوب

نه دور کردن حال بد…

به آغوش خدا می‌سپارمت..