live | پاسخ های کلیدی به چند سوال

درود به استاد عزیزم و خانوادهی موفقم

گم باش و پیدا همیشه سوال من بود یعنی چی و میخوام جواب سوالم را با شما دوستان گلم درمیون بزارم

گم باش و پیدا

این جمله حس خاصی بهم میداد؛یعنی چی گم باش و پیدا ؟ مگر میشود هم گم باشی و هم آشکار

بله میشود،اجازه دهید از آیه هایی از سوره¬ی(ق) شروع کنم تا درک بهتری را داشته باشیم و به شناخت برسیم.

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ وَنَعْلَمُ مَا تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَیْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِیدِ ﴿۱۶﴾

ما انسان را آفریده ایم و می دانیم که او با خودش چه زمزمه می کند و از رگ گردن به او نزدیکتر هستیم.

إِذْ یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ عَنِ الْیَمِینِ وَعَنِ الشِّمَالِ قَعِیدٌ ﴿۱۷﴾

همانطور که دو دریافت کننده که در سمت چپ و راست منزوی اند باهم ملاقات میکنند

مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلَّا لَدَیْهِ رَقِیبٌ عَتِیدٌ ﴿۱۸﴾

هیچ سخنی برای گفتن نمیماند چرکه او رقیب عتید است

وَجَاءَتْ سَکْرَهُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ ﴿۱۹﴾

و شیرینی مرگ فرا میرسد انجا که تو هیچ راه فراری نداری

وَنُفِخَ فِی الصُّورِ ذَلِکَ یَوْمُ الْوَعِیدِ ﴿۲۰﴾

و ما آن روز موعود را به تصویر می کشیم

دقت کنید نوشته ما خودمان انسان را خلق کردیم و ما خودمان وسوسه ها و صداهای مخفی ذهن را میشناسیم،اما بی خبریم از حَبْلِ الْوَرِیدِ(رگ گردن)یعنی روحی که اصالت ما بود.

حالا از آفرینشی جدید میگه؛در آیه 16 از خلق انسان با ذهن را توضیح میدهد وقتی از حَبْلِ الْوَرِیدِ میگویدبه اصالتی اشاره میکند پشت خلق انسان و ذهن.

در آیه 17 میگوید یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ؛اگر یَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّیَانِ دو فرشته بودند به ملک اشاره میکرد اما اینجا داره از برخورد و دیدار دو دریافت کننده صحبت میکند و این زمانی است که حَبْلِ الْوَرِیدِ(رگ گردن) بوجود می¬آید.

حالا خودمان را در نظر بگیریم یک نیمه¬ی راست و یک نیمه¬ی چپ داریم و تلاقی این دو نیمه رگ گردن(گلوگاه) است. جالبه که معنی قَعِیدٌ میشود گوشه¬گیر،خانه نشین و منزوی؛دو نیمه¬ی از هم جدا هرکدام به گوشه¬ای رانده شده¬اند و حالا حَبْلِ الْوَرِیدِ شده محل تلاقی و دیدار دو نیمه.

بلافاصله میگه مَا یَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ یعنی دیگر حرفی برای گفتن نمی¬ماند،دیگه قصه¬ای گفته نمیشود چرا که اون رَقِیبٌ عَتِیدٌ اگر رَقِیبٌ عَتِیدٌ دوتا فرشته بودند مینوشت رَقِیب و عَتِید؛ رَقِیبٌ عَتِیدٌ صفت خداوند است،یعنی وقتی که پای خود اصالت وسط بیاد جای حرفی نمی¬ماند چرا که او رَقِیبٌ عَتِیدٌ است.

معنی رَقِیبٌ میشود مراقب و محافظ

معنی عَتِیدٌ میشودکسی که اماده و مهیای حرکت است.

و رَقِیبٌ عَتِیدٌ یعنی کُنْ فَیَکُونُ،یعنی کسی که می¬تواند همه چیز را دریک چشم بهم زدن تبدیل کند و خلق ناقص جاشو میده به آفرینش.

چه اتفاقی می افتد؟ وَجَاءَتْ سَکْرَهُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ ذَلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ

سَکْرَ یعنی آخرین مرحله¬ی مستی،یعنی زمانی که کسی از فرط خوردن شراب مست مست میشه به این حالت میگویند عالم سکرات.

حالا یک مثال از خودمان بزنم، وقتی که ما میخوابیم چه چیزی را از این جهان خودمان میبریم؟ یک لیوان آب؟ مادرخود را؟ برادرخود را؟ماشین خود را؟… هیچی و هیچی وهیچی حتی جسمتم با خودت نمیبری و جسم توی رختخواب می¬ماند و تو میری.

حتی ذهنتم نمیبری به این دلیل که یک لحظه در خواب هست که خواب عمیق نام دارد، که خوابم نمیبینیم و ارتباطمون کاملا با ذه هم قطع میشه؛ و هیچی از اون لحظه¬ی خواب تو ذهنت نمیمونه دیگه کامل نیستی،آیا تو مرده ای؟خیر تو بودی ولی نبودی(گم باش و پیدا)

و حالا وقتی که از این سکرات مرگ میگه حکم همین خواب را دارد، یعنی نمردی ولی ارتباطت با خلقت ناقص کاملا قطع شده

وآیا وقتی تو به اون قسمت از خواب که عمیقه وارد میشی روی ان هیچ اختیاری داری؟،تو وارد جایی میشی که از آن راه گریزی نداری(ذَلِکَ مَا کُنْتَ مِنْهُ تَحِیدُ)یعنی قبل از مرگ چنان مستی به تو دست میده که مثا خواب عمیق هیچ راه فراری نداری.

یعنی کسی که میتواند همه چیز را در یک چشم بهم زدن تبدیل کند(کُنْ فَیَکُونُ)،یعنی بعد این اتفاق آفرینش شروع میشود.

شروع ما و پایان ما با یک مرگ لذت بخش و آگاهانه شروع میشود.

با آرزوی سعادت در دنیا و آخرت