live | پاسخ های کلیدی به چند سوال

با نام و یاد خدا

خانه تکانی ذهن گام پنجم

امروز صبح ساعت 6.30 از خواب بیدار شدم و موبایلم رو نگاه کردم دیدم هنوز زمان دارم برای خوابیدن. اما یه حسی درونم میگفت پاشو و برو از پنجره بیرون رو نگاه کن. با وجود مقاومتهای زیاد بلند شدم و رفتم دم پنجره آسمون زیبا رو دیدم. خیلی خیره کننده بود. آسمون آبی آبی بود و سبزی درختا که نور آفتاب خوشرنگترشون کرده بود، پرنده ها میخوندن و ابرای بینهایت زیبایی هم تو آسمون بود.

اومدم بخوابم اما باز همون حس بهم گفت نخواب برو بیرون. خیلی مقاومت داشتم. هم اینکه من آدم صبح زود بیدار شدن نیستم هم اینکه واقعا سختم بود لباس بپوشم و پاشم برم بیرون.

اما دیدم نمیتونم مقاومت کنم در مقابل اون صدایی که درونم داشت فریاد میزد باید بری.

و بعد یکی دو دقیقه کلنجار رفتن بالاخره از تخت اومدم پایین و زدم بیرون.

نمیتونم توصیف کنم چه هوایی بود. نسیم خنکی به صورتم میزد. آسمون بینهایت زیبا بود. طبیعت بیدار شده بود. پرنده ها میخوندن. بچه گربه ها بازی میکردن. درختها توی اون نسیم برگاشون میرقصید. اصلا هوا هوای بیرون رفتن بود.

همینطوری که داشتم راه میرفتم تو پارک و لذت میبردم، اون حس هم درونم داشت باهام صحبت میکرد. میگفت تو هر روز میگی خدایا بهم الهام کن. خدایا هدایتم کن. اما تو به کوچکترین هدایتها گوش نمیدی و مقاومت داری برای اجراشون. تو از خونه در نمیای تو این هوای خوب تا من این همه زیبایی نشونت بدم، چطور انتظار داری چیزهای بزرگتر رو بشنوی.

دیدم راست میگه. من واقعا مقاومت دارم برای انجام هدایتها. به حسهای درونیم اهمیت نمیدم و بارهای شده سر این موضوع ضربه خوردم.

این مقاومتها مثل زنجیر دست و پام رو بستن و نمیذارن پیشرفت کنم. رو خودم کار میکنم، ساعتها فایل گوش میدم، متوجه میشم مدارم در حال تغییره اما تا بهم گفته میشه کاری رو انجام بدم به بهانه اینکه تکامل رو دارم طی میکنم، عمل نمیکنم. و وقتی عمل نکنی نتیجه ای هم نمیگیری.

خدایا سپاسگزارم که امروز منو به این پاشنه آشیلم آگاه کردی. خدایا توان بیشتری برای بهبود ریشه این پاشنه آشیل به من عطا کن.

ممنونم ازتون استاد عزیزم بابت این فایلهای آگاهی بخش. ممنونم از شما خانم شایسته عزیز که با انتخاب درست این فایلها دارید تارعنکبوتها و گرد و خاک های ذهنمون رو بیرون میکشید.