live | پاسخ های کلیدی به چند سوال

به نام خداوند بخشاینده مهربان

سلام به استاد عزیزم وخانم شایسته نازنین

وهمه ی دوستان دعزیزم در این مسیر توحیدی

گام پنجم

استاد اینجا یک سری سوالات رو باز پاسخ دادن که دوست دارم دیدگاه خودم ودرکیات خودم رو بنویسم ونتایجی که گرفتم از اونها

اینکه به هرچیزی توجه کنی از اساس اون وارد زندگیت میشه

این از اساس اون خیلی مهمه به نظرم اساس از جمع وسایل میاد اسباب اینکه من به فراوانی ای درخت ویا هرچیزی توجه کنم ازاساس اون وارد زندگیم میشه اساس اون میتونه هرچیزی باشه مثل پول حالا اگه پول کمی میاد میتونه دلیلش باورهای نادرستش باشه

این اگاهانه توجه کردن برای من به این صورته که من صبح بیدارم میشم وکلی فکر تو ذهنمه میتونه کلی مسئله داشته باشم یا نداشته باشم در هرصورت من تصمیم میگیرم انتخاب کنم به چه چیزهایی اگاهانه توجه کنم وشروع کنم یه سپاسگذاری کردن که اگاهانه توجه هم بره روی خواسته هام وبه اونها توجه کنم وروزم رو وتوجه م رو وفرکانس هام رو جهت دهی کنم واگاهانه انتخاب کنم که چه چیزهایی میخوام تجربه کنم امروز

تقوا کنترل ذهن چیزی که من درک کردم و به کار میبرمداینه که تمام این اموزش هایی که مامیبینیم برای کنترل ذهنه کنترل ذهن کار واقعا سختیه وهرچقدر اموزش ببینیم باز هم کمه وهروقت ادم احساس کنه تویه موردی بهتر شده ازهمونمورد ضربه میخوره تجربه کردم واسه همینه خدا میگه این کتاب برای متقینه تقوا کنندگان پرهیزکاران پرهیز کردن واقعا کار سختیه چون یه کار کاملا ذهنی ودرونیه

درمورد حسادت من ادم حسودی بودم وهستم الانشم اما خیلی بهتر شدم استاد گفتن که من پذیرفتم که هرکسی هرجایی هست جایه درستشه این یه باور فوق العاده س

اما من وقتی ریشه یابی کردم فهمیدم احساس لیاقت و عزت نفس من به شدت پایینه ودر کنار اون ها باور به کم بودن فرصت ها ونعمت ها خب انسان وقتی باو عدم لیاقت وکمبود داشته باشه هیچ‌ وقت نمیتونه موفق بشه واگه این دونگاه رو داشته باشه که بدونه که میتونه داشته باشه و برای اونم به اندازه کافی وبیشتر نعمت هست دیگه چرا حسادت کنه یه لحضه حواسم نبود اب از دستم ریخت خب چ اشکال داره اب که فراوانه منم که میتونم راه برم پاشم لیوانم رو پر کنم

مورد اخر که سرلوحه تمام باورهایت به نظر من و بدون اون زندگی هیچ‌لذتی نداره وانگار همیشه یه چیزی کمه توحیده

استاد تو یکی از فایل ها میگه هرچقدر که جلوتر میری تازه میفهمی که از تچحید چیزی نفهمیدی خدای لا مکان ولا زمان

دیشب روی تراس خونمون یه هماهنگی رخ داد که موهای بدنم سیخ شد

وقتی اومدم روی تراس از پشت کوه یه چیز نورانی داشت میومد بیرون اول نفهمیدم ماهه ماه حلالی شکل روشن پرنور نشستم تا کم کم اومد بیرون کاملا هیچ وقت اینجوری ماه رو ندیده بودم انگار دعوت شده بودم به یه نمایش یه احساس عظمت وبزرگی رو حس کردم که چقدر ما دوریم از قدرت جهان همیشه سوال بچگیم این بود یعنی این جهان بی صاحبه که هرکسی هرکاری دلش خواست بکنه یامن محکوم به این سرنوشتم پس چرا من خلق شدم یعنی هیچ هدایتگری نیست که بهم بگه چیکار کنم

خداوند صاحب هرانچه در اسمانها وزمینه وهرانچه بین انهاست من اگه بخوام برم جایی و ازاون بخوام چطور یه ادمی که از من نیازمند تره به خدا میتونه جلوی من رو بگیره

اما این ایمانه مهمه که باید ساخته بشه همون ایمانی که چندین میلیارد پول وپروژه رو جمع کنه وبزنه به دل جاده

فقط بخاطر الهامی که بهش شده

صادقانه من حتی نمیتونم بهش الان فک کنم چه برسه بهش عمل کنم تکامل میخواد

درپناه حق