live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده

سلام و درود بر عزیز دوست داشتنی استاد عباس منش امروز برای من یک شروع بود که از ساعت پنج صبح روز بیست و چهارم دی ۹۸ مصمم شدم به سپردن ذهنم به امواج مهیب اخبار نومید کننده پایان دهم اول از همه گوشیم رو از کانال های خبری پاک کردم و جز کانال استاد و سایت ایشون مطمینم دیگه چیزی رو در کانون توجه قرار ندم خدا میدونه شنیدن لایو استاد راجع به اتفاقاتی که چند روزه بهم ریخته بود منو آنچنان سرخوشی به من داد که عهد کردم این حال خوب رو با هیچ چیز عوض نکنم الان ساعت یک ربع به ده صبحه و به طرز معجزه آسایی انگار زمین و زمان داره به من لبخند میزنه تصمیم گرفتم حال خوب ناشی از این فایل بی نظیر رو بخصوص برای من که از امروز تصمیم دارم خودم کنترل اتفاقات زندگیمو تو دستم بگیرم بریزم تو این شعر :

صبح تازه ای رسیده است

وقت چیدن گل امید آمده است

قشنگی صدا و لحن مهربان تو

ارمغان شادمانی از این پس من است

خوش به حال من که با تو پر کشیده ام

خوش به حال تو که پر ز شوق

پر کشیدنی!

روزهای تازه ام فرا رسیده است

روزهای تازه ام از آن توست

روزهای پر خبر از این پس است

نه آنچه در پی اش تباه میشود خیال مهربان من

خبر فقط همین که میشود بجای آنکه

گم کنم خودم میان اینهمه فریب

خودم بسازم از پی و ستون شوق خود

خوشترین و بهترین خبر برای خود

بهترین خبر همینکه می‌توان به قله ها رسید

خوش‌ترین خبر همینکه حال خوب ما بدست ماست

مهربانی و صفا و عشق خالصت فزون

دوست دارمت عزیز دل

کاش بشنوم که با منی همیشه تو

میدهم خیال دیدنت به خود نوید

چون که هر چه خواهم از خدا

میرسم به آن

باز هم سپاس

بهترین بهانه رسیدن امید!