سرفصل آگاهی های این فایل شامل:
- اگر مثل اکثریت جامعه فکر کنی و کانون توجه شما مثل آنها عمل کند، همان شرایطی را تجربه می کنی که اکثریت تجربه می کنند؛
- به جای واکنش به اتفاقات نادلخواه، کانون توجه خود را معطوف به آنچه کن که می خواهی؛
- منطق هایی برای “روی برگرداندن” از ناخواسته ها؛
- من باید جریان زندگی ام را با کانون توجه ام بسازم نه اینکه با موجی پیش بروم که حاصل باورهای محدود کننده اکثریت جامعه است؛
- ذهنیت خالق یعنی: مراقبت از کانون توجه؛
- اکثریت جامعه، از صلح درونی با خود خارج شده اند؛
- هر وقت خواستی از آدمها ایراد بگیری، از خودت بپرس: “آیا تاکنون اشتباه کرده ام؟”، اگر جواب منفی بود، آنوقت به خودت حق قضاوت بده؛
- کنترل ذهن یعنی: واکنش نشان ندادن به اتفاقات نادلخواه؛
- وقتی از اتفاقات نادلخواه اعراض کنی و به آنچه می خواهی توجه کنی، از بدنه جامعه جدا می شوی؛
- خداوند در لحظه، به نیازها پاسخ می دهد؛
- به اندازه ای که ساز و کار جهان را درک می کنی و به آن درک عمل می کنی، با خداوند هماهنگ می شوی؛
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده164MB31 دقیقه
- فایل صوتی live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده30MB31 دقیقه
سلام
تشکر میکنم از استاد به خاطرمطالب بسیار آموزنده که باعث شد آرامتر باشیم.
فقط یک موضوع را کاملا درست متوجه نشدم و یک سوال دارم
آیا ما در قبال اتفاقاتی که در جامعه ای که در آن زندگی میکنیم روی میدهد ، هیچ وظیفه ای نداریم؟
هواپیمایی بر اثر خطا یا عمد یا هر دلیل دیگری سقوط میکند و عده ای کشته میشوند.
حالا من نوعی فقط باید به نکات مثبت توجه کنم؟
مثلا خانواده این افراد نباید به دنبال علت این حادثه باشند؟
آیا آنهانباید هیچ توضیحی از هیچ کس بخواهند؟
درست است که حتما خود ماهم اشتباهات زیادی داریم اما آیا نباید اعتراض داشته باشیم و بخواهیم که دیگر این وقایع تکرار نشود؟
بطور کلی اصلا ما هیچ وظیفه ای در قبال رویدادهای جامعه داریم یا نداریم ؟
مثلا انتخابات یا هر رویداد دیگر.
یعنی ما فقط باید بر روی نکات مثبت پیرامونمان توجه کنیم؟
آیا ما باید همیشه سکوت و اعراض کنیم؟
استاد توضیحاتی دادند اما من متاسفانه شاید در مدار پاسخ و درک کامل نبودم.
خیلی خیلی ممنون میشم اگر استاد یا دوستان به این دیدگاه پاسخ بدهند.
سپاسگذارم.