live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده

سلام استاد.

واقعا مثل همیشه حرف راستی رو زدین.

اول باید بگم که من هم مثل شما اولش با شنیدن خبر های اخیر یکم ذهنم درگیر شد و تلوزیون هم حسابی با اخبارش به خدمت زندگیم رسید.

بعد مشخص شدن نحوه سقوط اون هواپیما جواب کنجکاویمو گرفتم و فقط گفتم وای بر من برای این اتفاق و اولش قضاوت کردم اما یواش یواش کنترل ذهنم رو به دست گرفتم و سعی کردم تا حد ممکن اخبار رو مستقیم دنبال نکنم و اصلا کمتر بشنوم و یواش یواش گفتم اصلا خسته شدم از این اخبار و دیگه گوشم پره.خداروشکر که تمام فامیل و خانواده مت رو زمین بودن اون موقع و دیگه بقیه داستان به خانواده های اون مسافر ها مربوطه‌ و دیگه من نمیشنوم.

ممکنه یکم بی احساس سرد به نظر برسه اما زندگی من نباید فدای قضاوت دیگران و مسائل اطرافم بشه.

و در ضمن من نه خبرگذاریم و نه سیاست مدار.

پس عین در و پنجره خونه ورودی هامو میبندم اما مثل هوای کمی که باز هم عبور میکنه این اخبار هم به درصد کمی وارد میشه.

مدتی بود که داشتم فکر میکردم که چرا این همه اتفاق منفی باهم میفته و ممنون از شما که جوابش رو دادین.قسمتی که گفتین توجه به ناخواسته ها توسط جمعیت زیادی موجبشه.

فقط میتونم بگم که بابت اتفاقات افتاده متاسفم و دیگه چیزی نگم.هرچند که ناخوشایندن و امیدوارم روزی همه مسئولین کارشونو درست انجام بدن.

اما استاد خیلی فرآیند کنترل ذهنتونو دوست داشتم که از یه حال گرفته تا آخر فیلم به یک حال شاد تبدیل شدین.واقعا قابل تقدیرا و ممنونم که یادآوری کردید که ذهن رو باید کترل کرد،نباید دیگران رو قضاوت کرد و بهتره سکوت کرد و به نکات نثبت توجه کرد.

مرسی استاد سپاسگذار خدا هستم که این حرف ها رو بر ذهن شما اورد.??