سرفصل آگاهی های این فایل شامل:
- اگر مثل اکثریت جامعه فکر کنی و کانون توجه شما مثل آنها عمل کند، همان شرایطی را تجربه می کنی که اکثریت تجربه می کنند؛
- به جای واکنش به اتفاقات نادلخواه، کانون توجه خود را معطوف به آنچه کن که می خواهی؛
- منطق هایی برای “روی برگرداندن” از ناخواسته ها؛
- من باید جریان زندگی ام را با کانون توجه ام بسازم نه اینکه با موجی پیش بروم که حاصل باورهای محدود کننده اکثریت جامعه است؛
- ذهنیت خالق یعنی: مراقبت از کانون توجه؛
- اکثریت جامعه، از صلح درونی با خود خارج شده اند؛
- هر وقت خواستی از آدمها ایراد بگیری، از خودت بپرس: “آیا تاکنون اشتباه کرده ام؟”، اگر جواب منفی بود، آنوقت به خودت حق قضاوت بده؛
- کنترل ذهن یعنی: واکنش نشان ندادن به اتفاقات نادلخواه؛
- وقتی از اتفاقات نادلخواه اعراض کنی و به آنچه می خواهی توجه کنی، از بدنه جامعه جدا می شوی؛
- خداوند در لحظه، به نیازها پاسخ می دهد؛
- به اندازه ای که ساز و کار جهان را درک می کنی و به آن درک عمل می کنی، با خداوند هماهنگ می شوی؛
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده164MB31 دقیقه
- فایل صوتی live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده30MB31 دقیقه
به نام خدای بلندمرتبه ی نزدیک
پروژه خانه تکانی ذهن/گام به گام
گام هشتم
سلام و ارادت خدمت استادهای عزیزم و همه دوستان گلم
وقتی به صحبتهای استاد در مورد موضوع واکنش گرا بودن یا خالق بودن فکر کردم و تلاش آگاهانه ای رو به راه انداختم که ازش تو زندگی روزمره خودم درسی برداشت کنم، مهمترین قانونی که توجهم رو جلب کرد، توجه به اصل و دوری از حاشیه ها بود.
دقیقا از نظر من استاد داشتن روی همین تیکه تاکید می کردن که خوب، حالا که فلان اتفاق افتاده که رخ دادن و رخ ندادنش دست من نیست، تاثیری هم در زندگی من نداره، منم برای بهبودش هیچ تصمیمی نمی تونم بگیرم، حالا چکار کنم؟
موضوعی کاملا خارج از من و خارج از اختیارات و قدرت من.
من فقط باید سرمو بندازم پایین و کار خودمو بکنم.
+کار من چیه؟
خلق شرایط دلخواه خودم.(اصل)
-کاری که نباید بکنم چیه؟
توجه به موضوع پیش آمده ی نادلخواهی که خارج از محدوده تاثیرگذاری منه.(حاشیه)
امروز دقیقا موضوعاتی پیش اومد که می تونست منو به ترس و احساسات ناهنجار و ناهماهنگ با اصل بکشونه اما به خودم افتخار می کنم که تونستم هر دو موضوع رو به خوبی مدیریت کنم و بعد از فقط چند دقیقه از وقوعشون کاملا از فاز منفیشون بیام بیرون.
یکی از موضوعات که اصلا منو با خودش درگیر نکرد.
یکی دیگه هم سعی خودشو کرد ولی شانس باهاش یار نبود و من قویتر عمل کردم و شکستش دادم. اونم بعد از شاید 3 دقیقه ناقابل.
این مقدار تسلط بر کنترل افکار نتیجه تلاشیه که سالهاست دارم تحت حمایت خدا و شاگردی کردن در کلاسهای استاد عباسمنش و استاد مریم شایسته عزیزم انجام میدم و سال به سال یا بهتره بگم ماه به ماه خودم دارم پیشرفت خودم رو حس می کنم.
من خیلی با گذشته خودم فرق کردم و می دونم که خیییییلی از این بهتر هم میشه باشم.
البته که من هم اشتباه می کنم. البته که من هم مثل همه انسانها گاهی راه درست رو در لحظه گم می کنم و پامو روی سکوی نامناسبی قرار میدم،
ولی من یاد گرفتم خودم رو سریع ببخشم و خودم دلداری دهنده و انگیزه بخش خودم باشم.
من با همین اشتباهات فرصت یادگیری به دست میارم پس بجای خودسرزنشی شکر می کنم و میگم خدایا کمکم کن از دل این موضوع درسش رو برداشت کنم و از این طریق بزرگتر بشم.
خدا خودش میدونه که بارها و بارها بابت تضادهای زندگیم ازش تشکر کردم و همین شده مایه ی آموزش پذیریم.
به قول اون فایل ناب و ارزشمند آرامش در پرتو آگاهی که می گفت: غرور مانع آموختنه، و کسی که خودش رو چیزی می پنداره هرگز چیزی یاد نمی گیره، منم سعی می کنم درگیر منیت و غرور کاذب نشم تا راه یادگیریم سد نشه.
من هیچم
من هیچکسم
من هم پر از اشتباهم ولی نباید در گرداب اشتباهاتم باقی بمونم چون اصل بر اینه که بعد از آموختن درس، از اون اشتباهات خداحافظی کنم و دیگه تکرارشون نکنم.
و جالبه که زیاد از حد فکر کردن و تمرکز بر اشتباه باعث جذب دوباره اون و رخ دادن مکررش میشه.
خدایا متشکرم که انرژی دادی و کمکم کردی بنویسم.
سمانه جانم سلام و عشق فراوان تقدیم به تو
ماشاالله به این تعهد و تلاش مستمرت برای تمرین کردن و در مسیر رشد باقی موندن
تو اسوه ای، تو الگویی، تو شیرزنی! دمت گرم.
همین که تو داری هر روز از خودت ردپا به جا می گذاری
و دونه دونه فایلها رو با تمرکز پیگیری می کنی تا باگهای رفتاریت رو پیدا کنی و طبق قانون خودت رو بازتنظیم کنی یعنی 10-0 از خیلیها از جمله خود قبلیت، خود دیروزت، خود یک هفته پیش یا یک ماه پیشت جلوتری.
منم وقتی یادم میاد کجاها واکنش گرایی به خالق بودنم چیره شده و من یک دنباله رو محض بود اولش حالم کمی از خود بد میشه ولی یاد گرفتم زود خودم رو ببخشم و نگاهمو رو به جلو نگه دارم.
من حق ندارم عمرم رو در باتلاق اشتباهات گذشته هدر بدم چون از گذر عمرم جا میمونم و فرصت بهتر شدن رو از خودم سلب می کنم.
پس به خودم میگم فدای سرت، گذشت تموم شد. اومده بود تا درسی به تو بده. درسشو بگیر و عبور کن.
تمام!
این نگرشی که چند ساله باهاش آشنا شدم خیییییلی بهم می چسبه و حالمو خوب نگه میداره. و چه بسا همین نگرش پایه اصلی ورود نعمتهای زیادتری به زندگیم شده.
الهی شکر.
در پناه هدایت و حمایت و حفاظت پروردگار سالم و رو به رشد باشی دوست قشنگم.
منم امیدوارم این هم مداری تا جایی پیش بره که باعث دیدار اتفاقی و سورپرایزیمون بشه، در آینده نزدیک!