live | ذهنیت خالق یا ذهنیت واکنش دهنده

با نام و یاد خدا

خانه تکانی ذهن روز هشتم

زمانی که استاد این فایل رو ضبط کردن من دقیقا تو همین فضای داغونی بودم که توصیف کردن. دقیقا یادمه اون یک هفته که اینترنت هم قطع بود تو ایران، من هر روز غر زدم، ناله کردم، با اطرافیانم به زمین و زمان ناسزا گفتم و روزی که اینترنت وصل شد من مثل معتادایی که به مواد رسیدن دوییدم سروقت اینستاگرام که ببینم کی چی گفته و کی چه واکنشی نشون داده و هزاران باور و رفتار شرک آلود.

الانی که دارم این فایل رو گوش میکنم، زندگیم از زمین تا آسمون تغییر کرده. چند ساله که اینستاگرام ندارم. صد در صد سلامتم. روابط بهتری دارم، آرامش دارم، شجاعترم، آدمها تو ذهنم اهمیت کمتری دارن، برای خودم زندگی میکنم، غر زدن و حرفهای منفیم به کمترین میزان رسیده، به خدا نزدیکترم، شرایط مالی خیلی بهتری دارم و هزاران تغییر دیگه.

باورهام طوری تغییر کرده که کمترین واکنش رو نشون میدم به اتفاقات. ماشالا تو ایران هم که هر روز یه اتفاقی می افته اما خدا رو شکر یا ازش خبر ندارم یا داشته باشم هم تو هیچ بحث و گفتگویی شرکت نمیکنم.

اوایل که با مباحث استاد آشنا شده بودم، تو جمعها اگه صحبتی بود که با باورهای جدیدم مغایر بود یا بحث میکردم یا خودخوری که هر دو مورد حالم رو بد میکرد. اما الان انگار به دهانم مهر زده باشن. نه بحثی میکنم نه تو ذهنم به حرفاشون حتی فکر میکنم. تو این مورد کنترل ذهن خیلی بهتری پیدا کردم.

و قسمت عالی داستان اینه که جهان کم کم ما رو جدا میکنه از اون افراد و اون فضاها. من واقعا جدا شدم. یعنی انقدر مواردی که با چنین افرادی در ارتباطم کمه که میتونم بگم اصلا نیست. واقعا خودم متعجبم که چطور ورق برگشت و کبوتر با کبوتر باز با باز اتفاق افتاد. جهان کارش رو بی نقص انجام میده.

اما باید بگم قضاوت گری رو هنوز دارم اما خیلی سعی میکنم باز تو این موارد هم ذهنم رو کنترل کنم و هر زمان قضاوت میکنم به خودم میگم به تو چه! تو خیلی بلدی خودت رو درست کن و با این فکر که من با قضاوت دیگران خودم رو از خوشبختی دور میکنم تو خیلی از مواقع میتونم افسار این ذهن چموش رو دست بگیرم.