live | سودمندترین سرمایه گذاری

– گام دوم پروژه خانه تکانی ذهن –

به نام خدایِ پیشرفت های پله پله

وای استاد هرچقدر که بیشتر میگذره، بیشتر درک میکنم اهمیت « تمرکز بر خود » رو.

یعنی کاااااملا دارم درک می‌کنم که چقدر مهمه روی خودم تمرکز کردن و پرداختن به علایق خودم و عشق کردن با خودم.

چرا!؟

چون وقتی روی خودم تمرکز می‌کنم، همه چیز خود به خود باهاش میاد.

حال خوب میاد چون دارم روی کار موردعلاقه‌م مانور میدم؛ چون من کار نمی‌کنم، عشق می‌کنم. کار = عشق.

قانون تکامل میاد چون اصلا آدم یادش میره که داره برای رسیدن به یه چیزی تلاش میکنه از بس که از مسیر لذت می‌بره. دیگه دلش نمیخواد به یه مقصدی برسه چون مسیر بی نهایت لذت بخشه و میدونه که توی هر قدم، قدمِ بعدی بهش گفته میشه.

از وقتش نهایت استفاده رو میبره؛ زمان های پرتش به شدت کاهش پیدا می‌کنه.

خودشو مقایسه نمیکنه چون عملا توجهی به بقیه نداره و هر چی که هست، خودشه و خودش.

من سه روزه که دارم تمرکزی کارایی رو انجام میدم که در مسیر علاقمه و حالم باهاشون بییییی نهایت خوبه.

امروز نُه فصل درس خوندم اما نه از اون درس خوندن هایی که حال آدم بد میشه؛ عشق کردم فقط. چرا!؟ چون درسم عشقمه. در جهت علاقه‌م کتاب خوندم، فیلم دیدم، احساسم رو خوب نگه داشتم، به مامانم کمک کردم و همه‌ی ظرفا رو شستم، برای خودم سه تا ماژیک خریدم، خواسته هامو تجسم کردم و الان سرشااااار از حس خوبم.

وقتی اینطوری تکاملی روی خودم کار می‌کنم، همش یاد این جمله میفتم که : موفقیت استمرار تو مسیر درسته؛ یعنی یک سری کارهای درست رو، قدم های کوچیک رو به صورت مستمر برداریم وگرنه با یک بار کار خوب انجام دادن آدم به هیچ جا نمیرسه. همونطور که با یک بار کار نادرست انجام دادن هم آدم هیچ بلایی سرش نمیاد.

من الان هیچی نمیدونم، فقط میدونم باید یه سری قدم های روزانه بردارم، سفت و سخت هم روی خودم کار کنم. این دوتا عامل ( ساخت روتین درست + احساس خوب مستمر ) کولاک میکنه.

وای خدایا شکرت؛ خدایا شکرت شکرت شکرت شکرت…

خدایا شکرت که تو خدای منی و من بنده‌ی تو ام :)