live | باور به «امکان پذیری»

سلام استاد عزیزم

من از متن خانم شایسته عزیز در مورد سپاسگزاری ، متوجه شدم که ما با سپاسگزاری کردن ، به نعمت ها و برکات و داشته های زندگی توجه میکنیم و علت ازدیاد نعمتی که در پی سپاسگزاری به عمل میاد ، اینه که توجه و تمرکز ما باعث شکل دادن به انرژی میشه ، یعنی نقشی که سپاسگزاری در جذب نعمت های بیشتر ایفا میکنه ، اینه که توجه ما به داشته هامون باعث ایجاد یک رشته افکار همجنس میشه که ما با توجه بیشتر به داشته ها ، به اون افکار قدرت میدیم و وقتی اندیشه ی سپاسگرانه قدرت بگیره شروع به جذب چیزهایی از جنس خودش را می کنه که به شکل نعمت ، ثروت ، سلامتی ، رابطه عاشقانه و در کل به شکل سعادت و موفقیت وارد زندگی میشه

من نتایج سپاسگزاری را می دیدم اما علتی که موجب میشد بطور پیوسته سپاسگزاری نکنم این بود که از نقش این کار و چگونگی و مکانیزمش اطلاع نداشتم اما امروز که متن خانم شایسته را خوندم و فکر کردم و متعاقب اون به من گفته شد چگونه سپاسگزاری باعث جذب نعمت میشه ، اصرار بسیاری روی سپاسگزاری دارم و دیگه نه روزی دوبار بلکه امروز پیوسته در حال سپاسگزاری بودم و نتیجه پشت نتیجه دیدم ، واقعا انسان ها چقدر ناسپاس هستند که برای نعمت های خدا اندازه تعیین میکنند و از کلمات کوچیک و بزرگ ، ارزشمند و دوم ارزش ، گرانبها و ناچیز استفاده می کنند در حالیکه برای خدا هیچ حد و اندازه ای نیست ، این طرف ماست که دارای اندازه س ولی ما حجم نعمتها را به خدا نسبت میدیم ، واقعا ما باید یاد بگیریم که بینهایت تشکر کنیم ، بدون اینکه اندازه بگیریم ، بدون اینکه خودمون را نالایق و خدا را خدای عده ای خاص بدونیم ، باید بپذیریم که ظرف ما تعیین کننده میزان دریافت نعمات هست و خداوند بیکران است ، خانم شایسته ممنونم که آنچنان می نویسی که گاهی حتی یک کلمه تو ، کلید یک گنج میشود برای من

استاد که حتما باور میکنه اما شاید دوستانم باور نکنند که من در این مدت قرنطینه بسیار بیشتر از زمانیکه تقلا میکردم و می خواستم با زور بازو نعمت جذب کنم ، از باران رحمت الهی بهرمند شدم ، من مائده های آسمانی حضرت مریم را سخت باور کردم و خدا شاهده که مائده هایی هم جنس دریافت می کنم ، همیشه دوست داشتم دستهای خدا را ببینم ، دوست داشتم چند تا از اون بینهایت کانال رزق را ببینم ، دوست داشتم ببینم حالا که سد باورهام را شکستم ، حالا که اگر هم بخوام نمیتونم مثل گذشته فکر کنم ، جهان چه تغییری می کنه ، خدای من چه چیزهایی که نمی بینم ، من از جاهایی جریان سعادت و نعمت را دریافت میکنم که هرگز با باورهای قبلی ، راهی به سوی دریافت اونها نداشتم

من جواب سؤال هام را در خواب و بیداری از طرف جهان دریافت میکنم ، استاد خیلی دلم میخواد بهت بگم که من در لایوی که مشترک برگزار کردید جواب سؤالی را از زبان شما در حد یک جمله شنیدم که وقتی دوباره اون لایو را دیدم دیگه شما اون جمله را نگفتید ، برام مهم نیست که چه اتفاقی برای اون جمله افتاد ، حذف شد یا واقعا یک بار گفتید و مخاطب تون من بودم ، نمیدونم ، اما هنوز طنین صدای شما را در ذهن دارم که اون جمله را گفتید که در قلب من فریاد زد و یک حقیقت محض بود

حالا که خوب فکر می کنم می بینم شما از همون روز اولی که حرفهاتون را شنیدم ، ورای زمین ، ورای مکان ، ورای زمان ، سخن گفتید اما من گنجایش دریافت اون حرفها را نداشتم ، من شنونده بودم اما ابزاری برای عمل نداشتم ، با چشم و گوش بسته ، با قلبی که از نیروی عواطف خودش باخبر نیست نمیشه اخبار جهان را شنید اما حالا خدا را سپاس می گویم که کانال های تنگ و بسته وجودم باز شده اند و من هرلحظه آگاهی جدیدتری از این انرژی بیکران درک میکنم ، و شاید کمترین کاری که میتونم انجام بدم اینه که این نتایج را بهت بگم استاد عزیزم ، تو یادم دادی که احساس اجبار برای جبران ناشی از عدم اعتماد به نفسه و چقدر من با این حرف تو راحت و آسوده شدم و آرامشی عظیم بر وجود من جاری شد ، میدونم که انتظار جبران از هیچکس نداری و تو رسالتت را با عشق انجام میدی برای همین من فقط اینها را بهت میگم که گُل لبخند بر لبت و شادی در دلت جاری بشه ، و اینکه از خانم شایسته عزیز هم بخاطر تمام زحماتش و متن های نابش تشکر می کنم ، راستش من خیلی به سمت متن های ایشون جذب شدم ، ممنونم از شما دو عزیزم

سلام سعیده جان

هرچه میگذره بیشتر میفهمم که مسیر زندگی اون مسیری نیست که به تک تک ما معرفی کردند ، به ما خیلی چیزها گفتند که ترسیدیم و فکر کردیم باید برای زنده ماندن تا جایی که میتونیم از دنیا بکَنیم ، تا زنده بمونیم و نمیریم ، هیچکس نگفت که برای زنده موندن فقط باید نفس کشید ، هیچکس نگفت که هوا مرا بس است ، هیچکس نگفت که برای لذت بردن به این دنیا پا گذاشتم ، هیچکس نگفت من هدفی به مراتب بهتر داشتم که حاضر شدم از دنیای قبل از تولدم دل بکنم و به این دنیا بیایم

در این لحظه بزرگترین سپاسگزاری من اینه که فضایی در اینجا دارم که میتوانم بنویسم ، بزرگترین سپاسگزاری من وجود آدم های اینجاست که با توحید هم فرکانس هستند آدم هایی مثل تو ، بزرگترین سپاسگزاری من استادیست که روزی تصمیم گرفت مثل ۹۹ % آدمها نباشد ….خدایا شکرت