live | باور به «امکان پذیری»

سلام

من در مورد این متن میخوام بنویسم چون اول همیشه متن و میخونم و بعد فایل و گوش میدم.

استاد سال گذشته تضادهای زیادی اتفاق افتاد.از حوادث طبیعی تا حوادث سیاسی و سلامتی.

ولی یک حُسن بزرگی که تو دل همه این تضادها بود این بود که به من شکرگزاری رو یاداوری کرد و ناسپاس بودنم و بهم نشون داد.

خیلی وقتها وقتی میشینم شکرگزاری کنم و چندتامورد و مثل تکلیف بنویسم،وقتی شروع میکنم به نوشتن مثلا خدایا شکرت برای سلامتی یا اطرافیانم یا شهرم یا …

چون به داشتنشون عادت کردم مینویسم،ولی خودم میدونم که اون حسی که نتیجه ش ارسال فرکانس های موثر باشه تو وجود من شکل نگرفته،فقط و فقط رفع تکلیفه.

البته مقصر نیستم.همیشه میگن ادم وقتی یک چیز و از دست میده قدرشو بیشتر میدونه.

وقتی همیشه من روی خوب زندگی رو دیدم فکر میکنم زندگی همینه و غیر از این نیست که بخوام حس تشکر داشته باشم بابتش.

شما توی فایلهای ۱۲ قدم گفتین بچه ها من الان خیلی بیشتر از بقیه ادم ها دارم از زندگیم تو این کشور و نعمتهاش لذت میبرم چون قبلش من شکل دیگه زندگی رو دیده بودم و اینهارو نداشتم.چون من پول و زندگی مرفه و نداشتم و اون روی زندگی دیده بودم،الان وقتی این زندگی رو دارم حسابی لذت میبرم.

چیزی که همه ما تو وجود شما میبینیم شکرگزاریه که ورد زبون شماست.درسته شما تضادهارو دیدین که اینطوری خداروشکر میکنید.

من از زمانی که زلزله اومد هزاران بار خداروشکر کردم بابت آرامش زمین،هزاران بار خدارو شکر کردم بابت خواب راحت هر شبم.

از وقتی سیل و دیدم هزاران بار خدا رو شکر کردم به خاطر این موضوع که همیشه تو گوش ما خوندن کم آبیه،داریم رو به خشکسالی میریم و از کمبود نعمت ها گفتن.

وقتی سیل اومد خدارو شکر کردم بابت فراوانی نعمت و اینکه کمبود آبی که ازش حرف میزدن به یک سیل بند بود.

از وقتی که درگیری پیش اومد و اینترنت ها قطع شد هزاران بار خدارو شکر کردم برای الان که وقتی بیرون میرم استرس ندارم،هزاران بار شکر کردم بابت اینترنت که بودنش باعث میشه من به اینجا وصل باشم و به رشد خودم کمک کنم.

از وقتی بیماری اومد هزاران بار شکر کردم بابت سلامتی،هزاران بار شکر کردم بابت ارتباط راحتی که با ادم ها داشتیم،هزاران بار شکر کردم بابت رفت و امد ازادی که بدون نگرانی داشتیم،هزاران بار شکر کردم بابت سفر های بدون نگرانی،هزاران بار شکر کردم بابت دید و بازدید های ساده که برامون تکراری شده بود.

هزاران بار قدر این جمله

چه خبر؟

_سلامتی

رو فهمیدم.الان میفهمم که همین یک کلمه که خیلی وقتها به حالت ناشکری و روزمرگی و گلایه از وضع زندگی و مثلا ناچاری ازش استفاده میکردیم چه نعمت بزرگیه.

الان این کلمه حکم طلا رو پیدا کرده.الان همه از اینکه سالم هستن خداروشکر میکنن.

در واقع الان قدر همه این داشته هارو میدونم.

الان اگر بخوام شکر گزاری بنویسم چیزهایی رو دارم که اگر بابتشون بخوام خداروشکر کنم از ته دلم شکر میکنم و حتما فرکانس های موثری به جهان میفرستم.

خیلی از چیزهای عادی زندگی که تکراری شده و باعث شده ما مایوس بشیم و ناشکر،داشتن همیشگی نعمت هاست.

وقتی تلنگرهای اینجوری میخوریم به خودمون میایم و میفهمیم که کجای کار هستیم.

من هم مثل همه از این شرایط اذیت میشم،ولی ما یاد گرفتیم که از دل هرچیزی نکته مثبت بکشیم بیرون.

دوست داشتم اینهارو بگم تا امروز شکرگزار تر از دیروز زندگی کنیم.