live | باور به «امکان پذیری»

سلام به استاد عزیزم و مریم جان.

من یه مثالی برای خودم زدم، شخصی ک تو یه دره ای هست نمیتونه فضای بالای دره رو ببینه، نمیتونه ببینه بالا چخبره، حتی از اکسیژن بیشتر هم برخوردار نیست، کسی ک تو مدار پایین هست و به مدارهای بالا دسترسی نداره، احاطه شده با کلی ناخواسته، بیماری، فقر، روابط نادرست، و نمیتونه درک کنه یا اصلا قبول کنه ک میشه تغییر کرد، میشه از دره بیای بالا و ببینی چقدر اون بالا قشنگتره.

وقتی تو مدار پایینی، برای تمام ناخواسته های زندگیت کلی دلیل و مقصر داری، کلی احساس قربانی بودن داری از شرایط از ادم ها ار خودت، میگی خب زندگی منم همینه، چرا باید این اتفاقات برای من بیفته، اره دیگ خدا هم مارو یادش رفته.

اما اگ تلاش کنی کم کم از اون دره بیای بالا، میگی چی بود اون پایین، من چجوری تحمل اش میکردم، بعد ک هی مدارت میره بالا وقتی به عقب برمیگردی میفهمی ابشخور اون اتفاقات ناخاسته خودت بودی، چقدر با درونت در جنگ بودی، چقدر گفتگوهای منفی داشتی، چقدر عیب جو و غر غرو بودی، بعد خب طبیعی بوده اون ناخواسته ها. کم کم میفهمی به مرور زمان نه یدفه،

«کارهای روتین ما نتایج و رقم میزنه» چقدر استاد طلا بود این جمله، کم.کم درونم تغییر کرد وقتی 12 قدم و عزت نفس و شروع کردم و روزانه متعهد کردم خودمو ک بااااید وقت بزارم، باااید کار کنم، وقتی کم کم یاد گرفتم کنترل ذهن و، وقتی ذهن مو کم کم شناختم و دارم تربیت اش میکنم افسارشو میگیرم ک برای خودش جولان نده، ذهنی ک یاد گرفته بود مدام منو مقایسه کنه، دستاوردهامو نبینه، و همش احساس منفی، حالا وقتی میخاد مقایسه کنه میگم صبر کن، من ارزشمندم، من ادم موفقی ام، منم فلان موفقیت و دارم، فکت دارم با فکت با منطق به زبون خودش حرف میزنم و ساکت میشه.

ذهنی ک ناسپاس بود حالا یاد گرفته سپاس گزارتر باشه، حتی همین ذهن میگفت خب اینهمه روتین هاتو عوض کردی، کو نتیجه ات؟ بعد میام یه لایو میبینم میگم اونهمه عادتهای منفی، اونهمه درون خشمگین، مگ یه روزه بوجود اومده صبر کن من تازه شروع کردم. دست ذهنم و میخونم. مدیریت اش میکنم. همین هم از چی اومد؟ از روتین هایی ک برای خودم ساختم. صبح پامیشم سپاسگزاری، یه فایل ارامش در پرتو اگاهی، ستاره قطبی، شب هم باز سپاسگزاری، در طول روز فایلها،

هر جا وقت خالی پیدا میکنم یه فایل پلی میکنم، تا بشه عادت، تا بشه روتین.

استاد گفتید من برای انرژی فکریم ارزش قائلم.منم تلاش میکنم هر روز ک میگذره بیشتر جلوی نشتی انرژی مو بگیرم،

هرجایی ک نقش ناجی دیگران و داشتم و هی حرص و جوش برای اطرافیانم، هروقتی ک تو فضای مجازی ساعتها میچرخیدم، بحثهای بیهوده، ثابت کردن خودت به دیگران و….. این نشتی هارو هی کم و کم کردم دیدم چقدر اروم ترم، چقدر راحت ترم، چقد انرژیم میمونه برای کار کردن روی خودم، ایمانم بیشتر شد، انگیزه ام بیشتر شد، گفتم عه میشه، من دارم بهتر میشم، من دارم یاد میگیرم قوانین و، هر روز میگم خدایا منو به درک بهتری از قوانین برسون و هر روز هدایت میشم، خدایا شکرت، تا حالا انقدر خوب درک نکرده بودم کنترل ذهن و، توجه به زیبایی هارو، فقط شنیده بودم، از خدا میخوام قدرت بیشتری بمن بده، بیشتر هدایتم کنه تا مدارم بالاتر بره.

استاد مرسی ک هستید.