سرفصل آگاهی هایی که در این فایل توضیح داده شده است:
- رشد شخصیت = بهبودهای مستمر در « تقویت نقاط قوت شخصیتی» و «اصلاح نقاط ضعف شخصیتی»؛
- اگر اهمیت کنترل ذهن را درک کنیم، کنترل ذهن کاری عملی تر می شود؛
- هدفگذاری، ساختن باورهای هماهنگ با اهداف، تقسیم هدف به قدم های کوچک و قابل اجرا؛
- عادت های روزانه قدرتمندکننده، اهداف به ظاهر بزرگ را نیز محقق می کنند؛
- با این ایمان هدفگذاری کن که: تحقق این هدف، برای من امکان پذیر است؛
- زندگی شما وقتی تغییر می کند که عادت های رفتاری شما تغییر کند؛
- شور و شوق و استمرار در مسیر هدف، نشات گرفته است از «باور به امکان پذیر بودن»؛
- ساختن انگیزه دائمی برای حرکت در مسیر هدف؛
- بزرگترین عامل از دست دادن نعمت در زندگی، ناسپاسی است؛
- “ناسپاسی”، انسان را گمراه می کند و اوضاع زندگی را بدتر می کند؛
- اگر قدر نعمت ها را ندانید، فقط به مدار “بدتر شدن شرایط” دسترسی دارید؛
- دیدن نعمت ها و سپاسگزاری برای آنها، اوضاع را هر روز بهتر می کند؛
- وقتی سپاسگزار می شوی، هدایت می شوی؛
- اگر می خواهی فردا از امروز بهتر شود، هدف خود را تمرکز بر نعمت های امروز بگذار؛
- سپاسگزاری یعنی: توجه به نکات مثبت و نعمت های موجود در زندگی؛
- وقتی روند سپاسگزاری ادامه پیدا کند، وارد مدار نعمت های بیشتر می شوی؛
- علاقه”، کشش به سمت تجربه یک موضوع است که در هر برهه می تواند تغییر کند اما در هر صورت سازنده و رشد دهنده است؛
- پیروی از شور و شوق درونی برای تجربه و قدم برداشتن در آن مسیر-به صورت تکاملی-به علائق شما جهت می دهد و باعث رشد شما می شود؛
- تغییر بنیادین یعنی: “من خودم باید مولد باشم”
منابع کامل تر درباره آگاهی های این فایل
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | باور به «امکان پذیری»201MB40 دقیقه
- فایل صوتی live | باور به «امکان پذیری»39MB40 دقیقه
به نام خداوند بخشاینده مهربان
سلام و درود به استاد عزیز،خانم شایسته مهربان و دوستان خوبم،
«روز چهارم پروژه»
باور به امکان پذیری
دفترها و سررسیدهای سالهای قبلم رو که نگاه میکنم توی هرکدوم دوسه باری هدفگزاری کردم و دوسه هفته پرانرژی و پرشور براش حرکت کردم اما بعدش ولشون کردم و دیگه اثری از هدفگزاری نمیبینم !
چرا اینجوری بودم؟
چون باور صد درصدی نداشتم که این هدفم قراره تیک بخوره !
صرفا تو جو صحبتهای استاد قرارگرفته بودم و هدفی نوشته بودم اما به یکماه نرسیده فراموشش کردم!
من تو این مدتی که توی سایت هستم بالا و پایین زیاد داشتم و حضورم پیوسته نبوده اما زمانهایی که منظم بودم و پیوستگی داشتم بهترین حال رو تجربه میکردم،بهترین اتفاقات رو داشتم و احساساتم به شدت معنوی و توحیدی بوده …
چون کنترل ذهن داشتم و این روند ادامه دار بوده …. انگار بعد از اینهمه سال عضویت ،تازه اهمیت کنترل ذهن رو درک کردم !
و تازه درک کردم چرا اهدافم رو بعد از مدتی ول میکردم!
(چون باور نداشتم بهشون میرسم و عجله داشتم و
توقع نتایج زیاد داشتم با کار ذهنی کمم!!)
و امروز حین شنیدن چندین و‌چند باره این فایل، چراغی توی ذهنم روشن شد و فهمیدم دلیل بی انگیزه شدنم چیه.
آدمها مثل هم نیستند و ذهنم سریع شروع کرد به مقایسه تا نتایج این چندساله رو کمرنگ کنه و بگه بقیه زودتر از تو درک کردن و تو بعد اینهمه سال عضویت تازه میگی کنترل ذهن مهمه هه کجای کاری و …. اما جلوشو گرفتم چون من دانشجوی دوره احساس لیاقتم سریع نتایج این مدت تو ذهنم اومد و آروم شدم.
ذهنیت من از وقتی با استاد هستم به شدت تغییر کرده، نگاهم در مورد دین تغییر کرده، تعصباتم رو کنار گذاشتم، اعتماد بنفسم بالا رفته، مستقل شدم، به نسبتی که کار کردم شخصبتم رشد پیدا کرده ….پس من نمیتونم بگم نتیجه نگرفتم هزاران نتیجه ریز و درشت دارم ««
و همینکه میتونم خیلی زود ذهنم رو آروم کنم نتیجه بزرگیه و کنترل ذهنه .
اینها برای ذهنم بود هههه.
استاد عزیزم برای من خیلی طول کشید تا علاقه م رو پیدا کنم اما الان مهارتی رو شروع کردم و میتونم هرروز براش هدفهای کوچیک بگذارم و خودمو ارتقا بدم شروع کردن خیلی سخته ولی قدم اول رو که برداشتم فشار ذهنیم کمتر شد و الان خیلی بهتر میتونم صحبتهای شما درمورد بهتر شدن در کار و توانمندی رو درک کنم.
صحبتهای شما در این فایل عالی بود گفتید لازم نیست بدونی مسیرهای آینده کجاست
شنیدن این جمله بهترین بود برام ،همه ما آدمها خیلی درگیر فکر به آینده هستم خیلی سوال از آینده تو ذهنمون داریم وای بعدا چی میشه؟ چیکار کنم؟
که هرچی بیشتر فکر کنیم یاس و‌ناامیدی بیشتر میشه
اما وقتی توکل کنیم و فقط یکی دوتا پله بعدیمون رو ببینیم خیلی خیلی حالمون بهتره
در مورد سپاسگزاری و ناسپاسی هم گفتید که خیلی لازم بود و ماها همیشه نیاز داریم این موضوعات رو بیاد بیاریم
قانون خیلی فراره و تو شرایط سخت ماها یادمون میره چه آگاهی هایی داریم.
چندوقت پیش که حالم بد بود فرد ناسپاسی شده بودم اما نمیدونستم چرا حالم‌بده چرا خوب نمیشم؟
من فراموش کرده بودم هرروز باید شکرگزار باشم و به همین سادگی خودمو از داشتن حال خوب محروم میکردم کلی نعمت داشتم اما سپاسگزاری نکردم نعمتها برام عادی شدن ،من همیشه با گل و گیاهای حیاطمون ،با حیوونا و …حرف میزدم لمسشون میکردم اما این تابستونی که گذشت ،هیچی ندیدم ! هیچ گیاهی لمس نکردم ! به شاخه هیچ درختی نگاه نکردم! به سیبهای خوشگل درختامون نگاه نکردم! گلهای زرد و بنفش و صورتی باغچه رو ندیدم ! کدو تنبلهای بزرگ و خوشگل رو ندیدم! مرغ و خروسهای جدیدمونو ندیدم! این تابستونی که گذشت من کور بودم ،کر بودم، بی احساس بودم!!
حتی نوشتنش اشکمو در میاره
پولهای خوبی جذب میکردم اما ندیدم
کارام به خوبی انحام میشد اما عادی بود
لبخند آدمها برام عادی بود
مهرو محبت و دریافت عشق برام عادی بود!
دارم اعتراف میکنم ناسپاس بودم و چطور با دستهای خودم حالم رو خراب کردم و رابطمو با منبع مسدود کرده بودم.
ناسپاس باشی ازت گرفته میشه
هرچیزی میخاد باشه مهم نیست وقتی ناسپاسی کنی ازت گرفته میشه !
پولات میره! رابطه ت میره! جسمت میره! هرچی نتیجه گرفتی میره!
و اما خدایا شکرت دوباره به مسیر برگشتم .
چقدر خوبه این فایلها
خانم شایسته ازتون ممنونم فرکانس ما رو دریافت کردین و این پروژه رو شروع کردید
چیزیه که اکثر بچه ها میگن مناسب حال و روز فعلیمونه ،
عالی بود عالی
اگه بخام بنویسیم ده ها صفحه دلنوشته دارم اما همینجا تموم میکنم چون به شدت بغض کردم وقتی از ناسپاسی نوشتم و اینکه خداوند دوباره دستمو گرفت به این مسیر بَرم گردوند !
امیدوارم دیگه از سایت فاصله نگیرم چون مثل جهنم بود.الهی آمین
خدانگهدار