سرفصل آگاهی هایی که در این فایل توضیح داده شده است:
- رشد شخصیت = بهبودهای مستمر در « تقویت نقاط قوت شخصیتی» و «اصلاح نقاط ضعف شخصیتی»؛
- اگر اهمیت کنترل ذهن را درک کنیم، کنترل ذهن کاری عملی تر می شود؛
- هدفگذاری، ساختن باورهای هماهنگ با اهداف، تقسیم هدف به قدم های کوچک و قابل اجرا؛
- عادت های روزانه قدرتمندکننده، اهداف به ظاهر بزرگ را نیز محقق می کنند؛
- با این ایمان هدفگذاری کن که: تحقق این هدف، برای من امکان پذیر است؛
- زندگی شما وقتی تغییر می کند که عادت های رفتاری شما تغییر کند؛
- شور و شوق و استمرار در مسیر هدف، نشات گرفته است از «باور به امکان پذیر بودن»؛
- ساختن انگیزه دائمی برای حرکت در مسیر هدف؛
- بزرگترین عامل از دست دادن نعمت در زندگی، ناسپاسی است؛
- “ناسپاسی”، انسان را گمراه می کند و اوضاع زندگی را بدتر می کند؛
- اگر قدر نعمت ها را ندانید، فقط به مدار “بدتر شدن شرایط” دسترسی دارید؛
- دیدن نعمت ها و سپاسگزاری برای آنها، اوضاع را هر روز بهتر می کند؛
- وقتی سپاسگزار می شوی، هدایت می شوی؛
- اگر می خواهی فردا از امروز بهتر شود، هدف خود را تمرکز بر نعمت های امروز بگذار؛
- سپاسگزاری یعنی: توجه به نکات مثبت و نعمت های موجود در زندگی؛
- وقتی روند سپاسگزاری ادامه پیدا کند، وارد مدار نعمت های بیشتر می شوی؛
- علاقه”، کشش به سمت تجربه یک موضوع است که در هر برهه می تواند تغییر کند اما در هر صورت سازنده و رشد دهنده است؛
- پیروی از شور و شوق درونی برای تجربه و قدم برداشتن در آن مسیر-به صورت تکاملی-به علائق شما جهت می دهد و باعث رشد شما می شود؛
- تغییر بنیادین یعنی: “من خودم باید مولد باشم”
منابع کامل تر درباره آگاهی های این فایل
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | باور به «امکان پذیری»201MB40 دقیقه
- فایل صوتی live | باور به «امکان پذیری»39MB40 دقیقه
سلام ب استاد توحیدی ومریم جان وهمه دوستان گلم
من به صورت جدی که رو خودم کار کنم یک سالی هست ک با استادم و دوره 12قدم ودارم کار میکنم واین مدت یه باور واسه خودم ساختم وهی تصویر سازیشکردم وهمون وتو جهانم دارم میبینم واونم اینکه همسرم اکثر شبا واسه شام خانواده رو میبره رستوران یا فست فود خلاصه مایی ک شاید ماهی یه بار شام وبیرون میخوردیم وهمش فکر پس انداز بودیم وجالبیش اینع ک ن پس اندازی داشتیم ون پیشرفتی حالو ب جایی رسیدیم ک اکثر شبا شام بیرون میخوریم در حالی که کلیم پیشرفت کردیم، خلاصه امروز صبح تو ستاره قطبیم از خداوند وهاب سورپرایز خواستم وتا شب منتظر بودم عصرش همسرم پیشنهاد خرید داد ومنم از خدا خواسته قبول کردم ورفتیم ویه عالمه واسه خونه خرید کردیم ک ب سختی توی یخچال وکابینت جاسازیش کردم وبعدش دوباره همسرم پیشنهاد شام داد ک بریم شاورما ک فلانی ادرسش داده رو تست کنیم وباز من از خدا خواسته قبول کردم توی ماشین ک نشسته بودم وداشتیم میرفتیم ب سمت فست فودی یه مکالمه درونی بین خودم وخدا ایجاد شد واز دلم اینجوری گذر کرد ک خدا جونم من یه سورپرایز بزرگ میخوام این خرید خونه وشام بیرون دیگه عادی شده یه چیز بهتر بزرگتر خلاصه رسیدیم ب اون ادرس فست فودی وپیداش نکردیم وگفتن بسته شده همون جا یه تلنگر ب خودم زدم ببین این یه نشونست ک فست فودی بسته شده ما ک این همه شام میومدیم بیرون چرا همین امشب ک من شاکر نبود اینجوری شد خلاصه همسرم بردمون یه فست فودی دیگه واشس کار پیش امد وشام گرفتیم حرکت کردیم وتوی ماشین شام وصرف شد وای خدای من اولین بار شام بیرون اصلا ب جونم نچسبید خلاصه سعی کردم سریع حسم وخوب کنم وشکر گزاری کنم
اخر شب قبل خواب امدم قدم 12 رو اپلود کنم یهو چشم افتاد ب نشانه روزانه گفتم خدایا یه اگاهی بهم بده ک خیلی واسه توحیدی شدنم کمک کنه واین فایل زیا با اون متن زیباتر وپراز اگاهی امد ومن متوجه پیشرفت نکردنم شدم اره من شاکر واقعی نبودم نعمات خدارو نمیدیدم منی ک ماهی شاید یه بار شام بیرون میخوردم الان هفته ای چند باره واسم عادی شده و شاکر نیستم کلا فراموش کردم از کجا ب کجا رسیدم
این متن زیبا در مورد کافر وشاکر اینقدر درسها داشت ک تصمیم گرفتم اون وتو دفترچه ام بنویسم وهر روز شاکر واقعی بودن وب خودم یاد اوری کنم ن اینکه نعمات ودسته بندی کنم این کوچیکه این بزرگه و…، من اصلا چشمهایم این همه سال بسته بوده اصلا نعمت ولطفهای پروردگارم ونمیدیدم ودلم خوش بوده مسلمانم وفقط عذاب وجدان ک وای نمازم دیر شد وای حجابم کامل نبود وای دل این وشکستم وای ووای…. عذاب وجدانهای الکی ک هی من وب سمت بی ارزشی بیشتر میکشوند واکنون بابت این اگاهی بینهایت خداوند وشاکردم واز استاد توحیدیم هم با تمام وجودم سپاسگزاری میکنم ک هم با گفتارشون وهم با رفتارشون ب ما اموزش میدن، خدایا سپاس ب خاطر چنین بندهای توحیدیت