live | باور به «امکان پذیری»

سلام به استاد مهربونم و مریم جون نازنین

سلام دوست ها و خانواده ی قشنگ عباسمنش

چقــــــــدر این فایل پر از نکته و اگاهی بود.

حس میکنم بارها و بارها باید گوش بدم و هر دفعه یک موضوع رو توش درک کنم…

حس میکنم نوشتن و ساختن باور های همسو با هدف یه انقلابه توی زندگی، بعدش همه چیز متفاوت میشه.حس و حال و موقعیت و شرایط ها …

راست میگین استاد، فقط باید باورش کنیم.از اونجایی مطمئنم درست میگین که تجربش کردم ولی توی موضوعات کوچیک تر که برام باور پذیر بوده.حالا باید سعی کنم باور های منطقی بسازم که بتونم ذهنمو قانع کنم و بپذیرم که رسیدن به خواسته هام یه امر کاملا منطقی و بدیهیه.نیازی نیست من براش تلاشی بکنم.من فقط باید درخواست کنم و بهم داده میشه…

برای اینکه همیشه سپاسگزار باشم مثل بازی بهش نگاه میکنم.من خیلی توی ذهنم با خودم حرف میزنم معمولا…هممون از این مکالمات درونی داریم.عموما سعی میکنم بگردم چیزای خوبو پیدا کنم و راجبهشون با خودم حرف بزنم و قضاوتشون کنم.قضاوت خوب ها..مثلا یه مشتری میاد تو کافه باهاش بوی خوبی میاد

سریع بهش توجه میکنم پیش خودم میگم دمش گرم چقدر به خودش عشق میده،عطر خوب میزنه‌بهداشتشو رعایت میکنه توی این گرما بوی خوب میده،خداروشکر بابت اینکه من میتونم الان این بوی فوق العادرو حین انجام کارم استشمام کنم…

اینجوری همیشه دنبال نکات مثبتم و در انتها بابتش سپاسگزارم

اخیرا هم متوجه شدم بزرگترین نعمت ما سلامتیه

الهی شکر بابت بدن سالم و تندرست و سرشار از قدرتمون.

وقتی حالم خوبه میفهمم بدنم بهتر کار میکنه، به قوله معروف همه چیزش ریلیز تره…

پس وقتی افکار منفی دارم، به خودم اسیب میزنم…این یه نوع ناسپاسی و قدرنشناسیه….

باید مواظب تک تک کارایی که میکنیم و فکرایی که از ذهنمون عبور میکنه باشیم واقعا.

بابت کوچیک کردن قدم ها هم باید بگم که من قبلا خیلی عجله میکردم دقیقا میخواستم یه شبه همه چیزو تغیر بدم

یه مدت کلا شل شدم و به هیچکدون از هدفام فکر نمیکردم

بی انگیزه فقط یه روتین روزمره رو انجام میدادم ولی اروم اروم بهبود های کوچیک به لایف استایلم دادم

ذهنم باز شد

هدفای جدید پیدا کردم، قدمای کوچیک به سمتشون دارم بر میدارم

مثلا یکی از هدفام‌این‌بود که عملا براش کاریم نکردم… چشمام ضعیف بود خیلی دوست داشتم عملش کنم تا دیگه عینک نزنم

فقط از خدا خواستمش، همون روز عصر به طرز شگفت انگیزی یه خانومه مهربون اومد کافه که از همسایه هامون بود،

شروع کرد به تعریف که اره من دو هفته پیش چشمامو عمل کردم پیش فلان دکتر و خیلی راضی یودم خیلی کارش عالی بود تو هم اگه میخوای عمل کنی بیا ادرسشو میدم برو پیشش

تمام روند کارو بهم گفت حتی گفت مطبش نرو معطل میشی من قبلا رفتم، بیا ساعت یک ربع یه نه صبح پنجشنبه برو فلان کیلینیک بگو وقت معاینه میخوام واسه عمل لیزیک…

من همه اطلاعاتی که گفت توی نوت گوشیم زدم که گمش نکنم، حالم وقتی داشت حرف میزد خیلی خوب بود، درای قلبم باز بود

حس کردم این اون هدایتس

رفتم شب توی اینترنت اسم دکتررو سرچ کردم خداشاهده حتی یکدونه نظر و ریویو منفی ازش ندیدم

کلینیکشم از خونمون یک ربع فاصله داشت

برای مامانم تعریف کردم و گفتم میخوام برم پیش دکتره عمل کنم، مامانم نگران بود هی میگفت به حرف یکنفر که نمیشه، بازم برو تحقیق کن چشم خیلی حساسه و این حرفا…ولی من چنان دلم قرص و محکم بود که این هدایت خداس عمرا کاری غیرشو انجام بدم

از حس قلبیم میفهمیدم…

اصلا همه چیز خدایی بود، حتی پولشم خدایی جور شد و رفتم و به راحتی پلک‌زدن انجامش دادم و تموم شد

الانم که دارم کامنت میزارم با چشمای خودم بدون عینک لذت میبرم

خداروهزارمرتبه شکر

زندگی واقعا اسونه فقط باید سعی کنیم سختش نکنیم،وقتی فکر میکنی یه خواستت خیلی دست نیافتنیه به کارایی که فقط درخواست کردی و انجام شده فکر کن..اونارو یادت بیار…

ساده فکر کنیم،ساده بپذیریم،ساده عمل کنیم و ایمان داشته باشیم ساده بهمون داده میشه

خیلی دوستون دارم…طولانی شد و خارج از حوصله

امیدوارم حال دل تکتکتون اروم و شاد باشه