سرفصل آگاهی های این فایل شامل:
- هدف های بزرگ، با قدم های “کوچک اما متوالی” محقق می شوند؛
- وقتی کاری را به اتمام می رسانی که در شروع سخت به نظر می رسید، اعتماد به نفسی که از “توانستن” در وجودت ساخته می شود، از هر نتیجه ی بیرونی، سازنده تر و رشد دهنده تر است؛
- به طور مستمر اما تکاملی، از دایره محدودیت های ذهنت، فراتر برو؛
- نتیجه پشتکار و ادامه دادن؛
- چگونه مقاومت های ذهن را درباره “امکان پذیر بودن خواسته” کم کنیم تا ذهن نسبت به اجرای ایده های الهامی در راستای خواسته، دست به کار شود؛
- همیشه قدم بعدی وقتی هویدا می شود که قدم کنونی را برداری. زیرا توانایی لازم برای برداشتن قدم بعدی، “در طی اجرای این قدم” در وجود شما ساخته می شود؛
- در مسیر هدف، خودت را با دیگران مقایسه نکن. بلکه قدم کنونی را با قدم های قبلی خود مقایسه کن؛
منابع مرتبط با آگاهی های این فایل:
“تغییر شخصیت” و تغییر باورها، یک مسیر تکاملی است؛ مهارت کنترل ذهن، یک مسیر تکاملی است؛ پرورش ایمان و غلبه بر ترس‌ها، یک مسیر تکاملی است. برای همین، “رشد” یک مسیر تکاملی است.
اما آنچه ما را متعهد به پیمودن روند تکاملی رشد می کند، زنده نگه داشتن انگیزه هایی است که از دل برخورد با تضادها در وجودمان ساخته شده است. آنچه این انگیزه های درونی را مرتبا تغذیه می کند، نگاه بهبودگرایانه ای است که به ما پیشنهاد برداشتن قدم های کوچک اما مستمر را می دهد. در مقابل، آنچه انگیزه ها را نابود می کند، نگاه کمالگرایانه ای است که نهال تازه جوانه زده ی انگیزه های درونی را از ریشه می خشکاند.
در فرایند رشد تکاملی، “بهبود گرایی های مستمر”، نقش “انگیزه ساز و جاده هموار کن” را بازی می کنند و کمالگرایی نقش “راهبندان و سنگ اندازی در مسیر”.
کمالگرایی به معنای نادیده گرفتن قانون تکامل است. کمالگرای یعنی عدم درک قدرت قدمهای کوچک اما مستمری که هر بار توانایی های درونی ما را رشد می دهند. قدم هایی که هر بار به ما بازخورد می دهند تا قدم بعدی را چطور هوشمندانه تر برداریم و تصمیم هماهنگ تر با خواسته ها را اتخاد کنیم. کمالگرایی به معنای مقایسه‌ی نتایج قدمهای اولیه خودت با نتایج صدمین و هزارمین قدمهای افرادی که از مسیر تکاملی رشد آنها اطلاعی نداری.
کمالگرایی یعنی بر علیه خودت بودن. یعنی نبردی درونی برای طی نکردن تکامل و تقلایی دائمی-اما بی‌نتیجه- برای گرفتن تأیید دیگران و ثابت کردن خودارزشمندی ات به آنها. مسئله مهم این است که وقتی در این دام می‌افتی، هیچ نتیجه‌ی قابل توجهی، تو را خوشحال و راضی نمی‌کند که بخواهی بوسیله آن، تأیید دیگران را بگیری. چون آن نتیجه بی نقص مدّ نظرت، هرگز از راه نمی‌رسد و این مسابقه بر علیه خودت هرگز تمام نمی‌شود زیرا کمالگرایی، همواره یک قدم از شما جلوتر است. برای همین، هرگز به اندازه‌ی زمانهایی که بازیچه کمالگرایی شده ای، به خودت ظلم نکرده ای.
پیشنهاد کمالگرایی، همیشه این است که «سنگ بزرگ اول بردار» و به قولی، سنگ بزرگ، علامت نزدن است. قبول این پیشنهاد، نه تنها مسیر را برایت سخت و سنگلاخی می کند، نه تنها از مسیر لذت نمی بری، بلکه نتیجه دلخواه نیز، همواره دور از دسترس است. زیرا طبق قانون، یک مسیر ناهموار و نا شاد، هرگز به نتیجه ای شاد و راضی کننده ختم نمی شود.
پیشنهاد کمال گرایی، بی نقص عمل کردن است و قبول این پیشنهاد، آنقدر تو را درگیر حساب و کتاب برای اشتباه نکردن می‌کند، که فرصتی برای تمرکز بر اصل نمی ماند. اصل لذت بردن از مسیر رشد است. اصل، دیدنِ نشانه‌های هدایت و دریافت ایده‌های الهام شده است. اصل، بهبود قدمهای بعدی به کمک باز خورد گرفتن از قدم های قبلی و بهره برداری از درسهای آنهاست. اما تنها وقتی قادر به تشخیص اصل می شوی که فرایند تکاملی رشد را درک کنی، کمالگرایی را کنار بگذاری و بهبود گرایی را راهنمای راه خود کنی تا به قول قرآن، بینا شوی:
قُلْ هَلْ یَسْتَوِى الْأَعْمَى وَ الْبَصِیرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِى الظُّلُمَاتُ وَ النُّور
بگو: «آیا نابینا و بینا برابرند، یا تاریکى و نور یکسان است؟»
آگاهی های دوره «شیوه حل مسائل زندگی» راهنمای کاملی است برای “درمان بیماری ذهنی کمالگرایی” و پرورش راهنمایی درونی به نام “بهبود گرایی مستمر” که هماهنگ با قانون تکامل است و نه تنها نتایج را پایدار می کند بلکه شما از مسیر رشد، لذت می بری.
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | شباهت باورهای محدود کننده با علف های هرز209MB14 دقیقه
- فایل صوتی live | شباهت باورهای محدود کننده با علف های هرز13MB14 دقیقه
به نام خدا
خانه تکانی ذهن/گام به گام
گام نهم
•
تو مرا جان و جهانی چه کنم جان و جهان را
تو مرا گنج روانی چه کنم سود و زیان را
•
ز همه خلق رمیدم ز همه بازرهیدم
نه نهانم نه پدیدم چه کنم کون و مکان را
•
چه خوشی عشق چه مستی چو قدح بر کف دستی
خنک آن جا که نشستی خنک آن دیده جان را
•
ز تو هر ذره جهانی ز تو هر قطره چو جانی
چو ز تو یافت نشانی چه کند نام و نشان را
•
منگر رنج و بلا را بنگر عشق و ولا را
منگر جور و جفا را بنگر صد نگران را
•
سلام
سلام و ارادت خدمت استادهای عزیزم و همگی دوستان
این چند بیت از مولانا رو نوشتم چون بطرز عجیبی داشت تو ذهنم تکرار میشد و من بعنوان یک نشونه خیلی زیبا اون رو به فال نیک گرفتم.
حتما با خودش یک آگاهی و کلید برام آورده که ساعتهاست داره تو ذهنم تکرار میشه.
فایل امروز و هدفش در مورد علفهای ذهن ذهن بود که در واقع همون باورهای اشتباه و محدودکننده هستند.
همونهایی که انقدر بی رویه رشد کردن که راه رو بستند و تشخیص راه از بیراهه رو سخت کردن.
همون علفهای هرزی که به اندازه درختهای تنومند قدرت گرفتن و به همدیگه تنیده شدند بطوریکه از ریشه کندنشون سخته.
ولی خبر خوب اینه که وقتی تیشه به ریشه یکیشون زدیم و نترسیدیم، وقتی از کم و کوچیک شروع کردیم و ذره ذره تکاملمون رو طی کردیم، با از میان برداشتن یکیشون می تونیم خیلی های دیگه رو هم به همراهش از سر راه برداریم.
این دقیقا زمانی خودش رو نشون میده که دچار سردرگمی هستیم.
جاهایی که نمی تونیم راه رو پیدا کنیم و مستأصل میشیم همون نقطه ایه که باید تسلیم بشیم، دستها رو بالا ببریم و از خدا بخوایم که کمکمون کنه ذهنیت های فقیرانه و بازدارنده مون رو برامون واضح کنه.
بفهمیم کجای کارمون می لنگه و این عدم وضوح از کجا داره نشأت می گیره.
و چقدر مهمه که باز هم دچار کمالگرایی نشیم. فکر نکنیم همون روز اول باید همه نقاط ضعفمون رو پیدا کنیم و رفعشون کنیم.
یکی یکی
پله به پله
درخت به درخت
کوچه به کوچه
تا بالاخره به حدی از راحتی برسیم که بشه راه رو از میون جنگل تشخیص داد.
جاهای کمی بوده تو زندگیم که تونستم با این شفافیت و اطمینان راهمو پیدا کنم.
اما تعداد کم برام برکات زیادی به همراه داشته.
این بار هم در تلاشم تا روزی یک ساعت، یا حتی شده 10 دقیقه روی پاکسازی محیط ذهنیم وقت بگذارم.
و چقدر هوشمندانه و دقیق خانم شایسته این فایلها رو تدوین کردن که مختصر و مفید هر آنچه که ذهن منطقی برای قانع شدن نیاز داره به خوردش میدن.
این فایلها و آگاهی هاش گنجه و باید بارها و بارها تکرار بشه.
همیشه نیازمند پاکسازی ذهن و روح هستیم چون ما بقول مولانا یک بی نام و نشانیم که فقط نام و نشانمون رو از خدا داریم.
مثل یک ظرف خالی که اگر از عشق خدا پر نشیم قطعا با علفهای هرز متنوعی پر میشیم که ما رو به اشتباه میندازن.
تنها سلاحمون امید به پرتوهای نور پروردگاره که ما رو توی کنترل ذهن موفق کنه.
آرزو و درخواستم برای خودم و همه دوستانم همینه.