سرفصل آگاهی های این فایل شامل:
- هدف های بزرگ، با قدم های “کوچک اما متوالی” محقق می شوند؛
- وقتی کاری را به اتمام می رسانی که در شروع سخت به نظر می رسید، اعتماد به نفسی که از “توانستن” در وجودت ساخته می شود، از هر نتیجه ی بیرونی، سازنده تر و رشد دهنده تر است؛
- به طور مستمر اما تکاملی، از دایره محدودیت های ذهنت، فراتر برو؛
- نتیجه پشتکار و ادامه دادن؛
- چگونه مقاومت های ذهن را درباره “امکان پذیر بودن خواسته” کم کنیم تا ذهن نسبت به اجرای ایده های الهامی در راستای خواسته، دست به کار شود؛
- همیشه قدم بعدی وقتی هویدا می شود که قدم کنونی را برداری. زیرا توانایی لازم برای برداشتن قدم بعدی، “در طی اجرای این قدم” در وجود شما ساخته می شود؛
- در مسیر هدف، خودت را با دیگران مقایسه نکن. بلکه قدم کنونی را با قدم های قبلی خود مقایسه کن؛
منابع مرتبط با آگاهی های این فایل:
“تغییر شخصیت” و تغییر باورها، یک مسیر تکاملی است؛ مهارت کنترل ذهن، یک مسیر تکاملی است؛ پرورش ایمان و غلبه بر ترس‌ها، یک مسیر تکاملی است. برای همین، “رشد” یک مسیر تکاملی است.
اما آنچه ما را متعهد به پیمودن روند تکاملی رشد می کند، زنده نگه داشتن انگیزه هایی است که از دل برخورد با تضادها در وجودمان ساخته شده است. آنچه این انگیزه های درونی را مرتبا تغذیه می کند، نگاه بهبودگرایانه ای است که به ما پیشنهاد برداشتن قدم های کوچک اما مستمر را می دهد. در مقابل، آنچه انگیزه ها را نابود می کند، نگاه کمالگرایانه ای است که نهال تازه جوانه زده ی انگیزه های درونی را از ریشه می خشکاند.
در فرایند رشد تکاملی، “بهبود گرایی های مستمر”، نقش “انگیزه ساز و جاده هموار کن” را بازی می کنند و کمالگرایی نقش “راهبندان و سنگ اندازی در مسیر”.
کمالگرایی به معنای نادیده گرفتن قانون تکامل است. کمالگرای یعنی عدم درک قدرت قدمهای کوچک اما مستمری که هر بار توانایی های درونی ما را رشد می دهند. قدم هایی که هر بار به ما بازخورد می دهند تا قدم بعدی را چطور هوشمندانه تر برداریم و تصمیم هماهنگ تر با خواسته ها را اتخاد کنیم. کمالگرایی به معنای مقایسه‌ی نتایج قدمهای اولیه خودت با نتایج صدمین و هزارمین قدمهای افرادی که از مسیر تکاملی رشد آنها اطلاعی نداری.
کمالگرایی یعنی بر علیه خودت بودن. یعنی نبردی درونی برای طی نکردن تکامل و تقلایی دائمی-اما بی‌نتیجه- برای گرفتن تأیید دیگران و ثابت کردن خودارزشمندی ات به آنها. مسئله مهم این است که وقتی در این دام می‌افتی، هیچ نتیجه‌ی قابل توجهی، تو را خوشحال و راضی نمی‌کند که بخواهی بوسیله آن، تأیید دیگران را بگیری. چون آن نتیجه بی نقص مدّ نظرت، هرگز از راه نمی‌رسد و این مسابقه بر علیه خودت هرگز تمام نمی‌شود زیرا کمالگرایی، همواره یک قدم از شما جلوتر است. برای همین، هرگز به اندازه‌ی زمانهایی که بازیچه کمالگرایی شده ای، به خودت ظلم نکرده ای.
پیشنهاد کمالگرایی، همیشه این است که «سنگ بزرگ اول بردار» و به قولی، سنگ بزرگ، علامت نزدن است. قبول این پیشنهاد، نه تنها مسیر را برایت سخت و سنگلاخی می کند، نه تنها از مسیر لذت نمی بری، بلکه نتیجه دلخواه نیز، همواره دور از دسترس است. زیرا طبق قانون، یک مسیر ناهموار و نا شاد، هرگز به نتیجه ای شاد و راضی کننده ختم نمی شود.
پیشنهاد کمال گرایی، بی نقص عمل کردن است و قبول این پیشنهاد، آنقدر تو را درگیر حساب و کتاب برای اشتباه نکردن می‌کند، که فرصتی برای تمرکز بر اصل نمی ماند. اصل لذت بردن از مسیر رشد است. اصل، دیدنِ نشانه‌های هدایت و دریافت ایده‌های الهام شده است. اصل، بهبود قدمهای بعدی به کمک باز خورد گرفتن از قدم های قبلی و بهره برداری از درسهای آنهاست. اما تنها وقتی قادر به تشخیص اصل می شوی که فرایند تکاملی رشد را درک کنی، کمالگرایی را کنار بگذاری و بهبود گرایی را راهنمای راه خود کنی تا به قول قرآن، بینا شوی:
قُلْ هَلْ یَسْتَوِى الْأَعْمَى وَ الْبَصِیرُ أَمْ هَلْ تَسْتَوِى الظُّلُمَاتُ وَ النُّور
بگو: «آیا نابینا و بینا برابرند، یا تاریکى و نور یکسان است؟»
آگاهی های دوره «شیوه حل مسائل زندگی» راهنمای کاملی است برای “درمان بیماری ذهنی کمالگرایی” و پرورش راهنمایی درونی به نام “بهبود گرایی مستمر” که هماهنگ با قانون تکامل است و نه تنها نتایج را پایدار می کند بلکه شما از مسیر رشد، لذت می بری.
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | شباهت باورهای محدود کننده با علف های هرز209MB14 دقیقه
- فایل صوتی live | شباهت باورهای محدود کننده با علف های هرز13MB14 دقیقه
به نام خدا
خدایا هزاران بار شکرت بابت این روز زیبا و پر از برکت، خیلی خیلی خوشحال کننده بود، پر از لحظات خوش، پر از ثروت ، پر از سلامتی، خدایا هزاران بار شکرت، هزاران بار شکرت.
، در مورد فایل ،اتفاقا امروز هم من در باغ داشتم گردو جمع می کردم، گردو ها افتاده بودند لابلای علف های هرز و پیدا کردنشان کمی مشکل بود، به این فکر بودم که کاش جلوی رشد آن علف ها را همان اول ها میگرفتیم و اجازه نمی دادیم رشد کنند، آن علف ها هم رشد درخت ها را کند می کنند هم برای انجام کار های دیگر مشکل می شوند.
به صورت فیزیکی، پدر ما انسان ها طبیعت است، طبیعت است که ما را پرورش داده و تکامل داده، به نظر من خیلی خیلی بهتر است اگر برخی روز ها را در طبیعت باشیم، یکی از چیز هایی که در مورد طبیعت خوانده ام این است که وقتی در جنگل حرکت میکنیم و به درخت ها نگاه می کنیم ، هیچ درختی را قضاوت نمی کنیم، اگر ببینیم درختی به اندازه کافی رشد نکرده او را محکوم نمی کنیم چون می دانیم شاید به دلایلی آب و آفتاب کافی به آن نرسیده، باید تمرین کنیم با انسان ها هم همچین رفتاری داشته باشیم، کسی را قضاوت نکنیم و به زیبایی های همه توجه کنیم، همان طور که در جنگل به زیبایی های همه ی درخت ها توجه می کنیم.
یک مسئله ی دیگر در مورد طبیعت را در کتاب نیروی حال اکهارت تول خوانده ام، او در آن کتاب نوشته است به اردک ها هنگام شنا کردن توجه کنید. شنا می کنند، لحظه ای درگیر می شوند و پس از آن شنا کردن را ادامه می دهند، انگار که اصلا درگیری رخ نداده بود، همه چیز را بعد از آن لحظه فراموش میکنند و کینه ای هم به دل نمی گیرند، خاصیت روابط همین است که گاهی ممکن است در آن ها درگیری به وجود آید، به نظر من درگیری خودش خیلی مشکل نیست، مشکل اصلی کنترل هیجان بعد از درگیری است، مشکل اصلی ناتوانی ما در کنترل ایگو ما است، مشکل اصلی حرف هایی است که بعد از تمام شدن درگیری با خودمان میزنیم( معمولا زیر دوش :)).
خدایا بابت این روز زیبا هزاران بار شکرت، هیچ گله ای از تو و یا هیچ کس دیگر ندارم و متشکر تو و همه انسان های دیگر هستم.