live | قدرشناسی و پاداش های این ویژگی شخصیتی

مهری

به نام مهربانترین ،تواناترین، مدبرترین کارگزار هستی. خدایی که همه وجودم از اوست.

سلام به همه اساتید حوزه هستی و توحید .

قدرشناسی و پاداش ویژگی های شخصیتی

اون قدر عنوان این بخش برام جالب و احساس برانگیز بود منی که تا اکنون هر روز وقتی برای نوشتن کامنت نداشتم و فقط نکات اصلی رو یادداشت میکردم کامنت ها می‌خوندم دلم نیومد با دیدن روی خوش استاد و این عنوان شگفت انگیز و کامنت دوستان دست به قلم نشم. انگار وجود خفته ای در وجودم بیدار شده و داره از کشف جدیدش و از نتیجه به دست آمده پایکوبی می‌کنه. تک تک کلمه های استاد یک جور دیگه ای تو وجود خسته ام میشینه، و دوست داره با تمام وجود سر به سجده بگذاره و فریاد بزنه الهی شکرت .

الهی شکرت و هزاران سپاس به خاطر وجود ارزشمندم در این کره خاکی و تجربه این همه نعمت و زیبایی. دیدن و شنیدن و بوییدن و لمس کردن و حس کردن تمام قوانینی که بوی عطرش وجودم رو مست می‌کنه و شادی بینهایتی رو بهم میده. شادی که فقط و فقط خودت میتونی درکش کنی و قابل گفتن یا توضیح دادن نیست.

استاد مریم عزیزم از روزی که صدای گرم و پر محبتت رو شنیدم فقط با خودم عهد کردم قدم قدم باهات همراه بشم .

با دوستان قدرتمند توحیدیم در کوپه قطاری به نام خانه تکانی ذهن گام به گام بهم جا و فرصتی داده شده تا هر روز پاکسازی انجام بدم و خدا میداند که چه قدر از بودن در این فضا لذت میبرم و قدردان و سپاسگزار هستم. چه اتفاقات نادر و بیش از حد زیبا و باورنکردنی برایم رقم خورد در این چند روزه،

همین دیروز بود که ما سه خواهر با تنها برادرم در باغ پدری ، دور هم بودیم. مادر عزیزتر از جانم باعث این دورهمی بود. دورهمی خانوادگی معمولی نبود. به قصد کار و کمک به پدر و مادر باهم دیگر تصمیم گرفتیم به باغ بریم .بدون همسر و فرزند ، و چقدر بعد از مدتها جدایی و دور از هم بودن ،این دورهمی کاری چسبید. دورهمی خواهر برادری. یاد دوران بچگی به خیر. چقدر باید شکرگزار الهی باشم که خاطرات دوران کودکی ام در کنار خواهر و برادرهایم لذت بخش بود در کنار همه اون به اتفاقات به ظاهر ناخوش. چقدر کار اونم تو طبیعت الهی لذت بخش بود. خداوند به همه پدر مادر ها عمری بلند و باعزت عطا کند که نعمت حضورشون و انرژی خاصشون باعث بوجود آمدن این لحظات خاطره انگیز برای فرزندانشون هستند .‌

اونقدر وجودم لبریز از شادی و خوشحالی است و اون قدر قلبم سرشار از انرژی های خاص الهی است که دست به نوشتن کامنت شدم چرا که دیگه دارم ندای قلبم رو درک میکنم و میفهمم، داره این جوانه این باور روز به روز رشد می‌کنه

تو خود پای در راه بنه و هیچ مپرس

آره استاد عزیزم ،به یاد دارم روزهایی که فقط شنونده صحبتهات بودم و راستش تو دلم میگفتم اینم دلش خوشه، چه حرف‌هایی می‌زند ،مگه میشه از اخبار و جهان جدا بود مگه میشه من مسئول همه اتفاقات زندگیم باشم، ولی با همه این وجود یک چیزی تو وجودم منو تشویق به ادامه حضور در این دانشگاه الهی رو میداد. الان به میزان باورهایم خالق لحظات زندگیم هستم. شاید برای من زمان طولانی سپری شده تا به این درک برسم ولی واقعا تک تک اون لحظات هم برایم پر از شور و شوق زندگی با یک دید متفاوت بوده است.

استادان عزیز و توحیدیم شایسته و عباسمنش نازنینم، به خاطر وجود ارزشمندتون هر لحظه قدردان خداوند مهربانم هستم و از راه دور بوس بوس . عشق الهی سرتاسر وجود توحیدی و بینظیرتون .

الحمدلله رب العالمین.