live | قدرشناسی و پاداش های این ویژگی شخصیتی

بنام رب رزاق و هدایت گر من

سلام و درود خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته گرامی ️

سلام و عرض خدا قوت به خانواده صمیمی و بزرگ عباس منش

شرایط:

دقیقا این شرایط ه که تفاوت آدم ها رو مشخص می‌کنه.

اینجا ست که آدم ها با عکس العمل هاشون کاملا خودشون و باور هاشون و نشون میدن . اینجا ست فرق عباس منشی هایی که دارن رو خودشون کار میکنن با آدم های عادی باری به هر جهت مشخص میشه…

وگرنه تو شرایط عادی همه آدم ها خوبن و درست رفتار میکنن.

و این جاست که کاملا حال و روز آدم های عادی با کسایی که دارن رو خودشون کار میکنن مشخص میشه و نتایج زندگی شون گواه نحوه عکس العمل هر کدوم از اونهاست.

من خودم از قدرت کنترل ذهن خیلی نتایج اعجاب انگیزی گرفتم. مخصوصا در شرایط احساسی بد که خیلی سخت بود احساس مو کنترل کنم.

من این و درک کردم و امتحان کردم که همزمان که داریم سعی میکنیم ذهنمون و کنترل کنیم برای کمک بیشتر به خودمون میتونیم از قانون رهایی و تسلیم استفاده کنیم، یعنی اون شرایط و کاملا بیخیال شیم و واگذار کنیم و بگیم که خدایا این و خودت حلش کن مدیریت ش کن من کاری از دستم بر نمیاد ،عقلم نمی‌رسه.

بخدا بارها و بارها شده که به روز و ساعت نرسیده مسئله به عالی ترین شکل ممکن برای من حل شده.

اگر هر کاری غیر از این بکنیم چون احساس بدی داشتیم اشتباه کردیم و پشیمون میشیم.

تو شرایط سخت هم دقیقا الگو همینه. شرایط سخت برای ما خواسته ایجاد می‌کنه ، به ما ایده میده، به ما انگیزه میده، به ما انرژی برای حرکت تو مسیر خواسته میده…

با حرکت تو مسیر خواسته و لذتی که این مسیر داره گذروندن شرایط سخت و برای ما آسون تر می‌کنه و وقتی اون خواسته محقق میشه ، لذت واقعی رسیدن به اون خواسته و لذتی که تو مسیر برامون داشته ، داشتن اون خواسته رو خیلی برامون لذت بخش تر از کسایی که از ابتدا اون خواسته رو داشتن می‌کنه و هم سپاسگزارتر .

سپاسگزاری:

بنابر توصیه استاد سال هاست که من دارم صبح و شب تمرین سپاسگزاری و انجام میدم ،هر روز صبح که در محیط کار مشغول نوشتن میشم برای همکاران م سوال شده که این چیه که این هر روز این داره مینویسه و بهم میگن بازم داری مشق هات تو می‌نویسی؟ خدا شاهده تک تک چیزهایی که نوشتم و تو واقعیت زندگی ام دارم تجربه میکنم‌ .

من به قدرت و انرژی قلم و کاغذ اعتقاد قلبی دارم چون خدا بهش قسم خورده. و هر روز نوشته من طولانی تر میشه چون سپاسگزاری هام و خواسته هام بیشتر میشن.

شب قبل خواب اتفاقاتی که در طول روز منتظر شون بودم و اتفاق افتاد رو می‌نویسم و خالصانه سپاسگزاری میکنم.

من این و باور کردم که «هر کسی هر جایی که هست جاش درسته» و اینکه «خودش با فرکانس هاش و باور هاش اون جایگاه و برای خودش ایجاد کرده» چه من خوشم بیاد چه نیاد .

وقتی این و باور در خودم تثبیت کردم با مقاومت های بسیاری که باهاش داشتم ،آروم شدم .دیگه با چیزی نمی جنگم. به چیزی اعتراض نمیکنم ، چون این و فهمیدم من قرار نیست چیزی و تحمل کنم و اگه از چیزی راضی نیستم خودم اون و جذب کردم ، پس قدرت این و هم دارم که تغییرش بدم ، اما با قدرت ذهنم نه با قدرت فیزیک ام.

در پناه رب رزاق و هدایت گر