live | قدرشناسی و پاداش های این ویژگی شخصیتی

سلام به استادعزیزم،مریم جانم ودوستای خوبم

ردپای قدم یازدهم باتاخیر1روزه

استادم من توی زندگیم اززمانی که باشماآشناشدم واقعا باچشمهای خودم دیدم که وقتی تمرکزت روی ی مسئله ای باشه(چه جالب چه ناجالب)واقعا لحظات زندگیتم دگرگون میشه.از همون اولش بخوای حساب کنی همون حال خوبی که بهت دست میده وقتی توتمرکزت رو از مسئله ناجالب برمیداری بزرگترین پاداششه.

این موضوع رو چه درزندگی خودم تجربه کردم چه درزندگی دیگران.

چه بسیارآدمهایی دیدم که همیشه درحال اعتراض وغرزدن وشاکی بودن از زمین وزمان هستندونتایجی هم که توی زندگیشون دریافت میکنند دقیقا ازهمون جنس اتفاقات ناجالبه والبته جالب اینجاست که همشم میزارن به پای شانس یا دیگران ودولت رو مقصر میدونن که اینا توزندگیشون آسایش وآرامش ندارن وکارهاشون به خوبی پیش نمیره.هی بدبیاری پشت بدبیاری(والبته ی خداروشکر بی جون ومنت واری هم ورد زبونشون هست)

جوری میگن خداروشکر که بقول شما توی اون مثالی که زدید پیرمرد نون خشک توی آب کثیف میزده ومیخورده وشکرمیکرده انگار که دارن به خداکنایه هم میزنن وی خط ونشونی ام براش میکشن.

استادجانم البته که اعتراف میکنم من تا قبل آشنایی باشما خیلی کم پیش میومد ازاعماق وجودم وبا تمام قلبم ازخداسپاسگزاری کنم جوری که تمام سلولام به وجدبیان وحس خوب سراپای وجودم رو دربربگیره.

واقعا نمیدونستم شکرگزاری که با احساس وعمیق باشه کارانجام میده نه اینکه فقط لق لقه دهنت باشه.

خیلی سرد وبی روح وناامید ی خداروشکر میگفتم وته دلم به خودم نهیب میزدم که به چی خداروشکر؟به این اوضاع؟خداجون نمیبینی اوضاع رو؟چرا ی کاری نمیکنی؟مگه من بنده ات نیستم؟

استادجان شماخیلی تاکید به پیدا کردن الگوها دارید.خیلی گشتم تا آدمهایی رو پیدا کنم که واقعا توزندگیشون قانون رو رعایت کنن ونتایج خوبی داشته باشن که متاسفانه موفق نشدم وباز برگشتم سمت خودتون ودیدم بهترین الگو خودشما هستید.دیگه دنبال کی بگردم؟

ولی بقول شما تادلتون بخواد نمونه ها والگوهایی پیداکردم که خلاف قانون عمل میکنند و مدام توزندگیشون ازتمام جهات مشکل دارندوجالب اینجاست شدیدا هم پافشاری میکنن به ادامه رفتارهاشون درصورتی که خودشونم میدونن دارن اشتباه میکنند ولی چرا نمیخوان تغییر کنند الله واعلم؟

ایناهمون آدمهایی هستند که سالهاست درصف اول اعتراضات هستند وهنوز هم داد تغییر دولت وحمایت از مردم رو سرمیدن.چیزی که باچشمام دیدم.

ومنی که ازاول توی این مسیرها نبودم(اون اوایل بخاطر ترس بود نه اطلاع ازقوانین)چقدر خودم رو سرزنش میکردم که با ترسم خودم رو محدود کردم و حامی مردم نیستم.

ولی الان که قانون رو میدونم خیلی خیلی شاکرخداوندعزیزترازجانم هستم که کمکم کرد سمت این مسیرها نرم چون قطعا جوری توش غرق میشدم که حالا حالاها بیرون اومدن ازش ممکن نبود.

سپاسگزار خدای خوبم هستم که راه صحیح رو جلوی پام گذاشت.

درپناه خداباشید.آمین