live | قدرشناسی و پاداش های این ویژگی شخصیتی

به نام الله سلام به خالق ومربی خودم که به من یادآورمیشودکه چه بنویسم استادمن خداراشاکرم بابت هرتضادی توی زندگی برام بوده الان ازاون تضادهانتیجه دیدم براتون مینویسم. عزیزدل من ازبچه گی عاشق ماشین سنگین بودوشاگرداتوبوس روستامون بوددست به فرمون عالی قدش به فرمون وپاهاش به کلاج ترمزنمیرسیدتعریف میکردکه اتوبوس رابرای شستشوشبهامیبردم کناررودخانه میشستم شبهای سردزمستان و برفی ازبس که عاشق رانندگی بوده ،حتی یکروزکه صاحب ماشین راننده پایه یک بودخدارحمتش کنه حالش بدمیشه بین راه پیاده میشه بایدماشین ازشهربه روستامیرسیده به خاطرسرویس معلمهاورفت وآمدکارگرهاومسافرین اون زمان ماشین زیادنبودتوی وماشینوتحویل عزیزدلم که حتی سنش قانونی نیس برای گرفتن پایه2 میگه حسین جان خودت ماشینوتاروستاببرومسافربزن وبیارعزیزدلم باعشق این کاروانجام میده وانگیزش بالاترمیره .ازدواج کردیم صاحب ماشین اتوبوس روبه چندنفرفروخت عزیزدلم به سن قانونی نرسیده بود که گواهی نامه ی پایه 2رابگیرد رفت روی اتوبوسهای تهران، شمال،مشهدبه عنوان شاگردی ولی ازبس دست فرمون عالی داشت رانندگی میکردحقوق شاگردی میگرفت چون راننده اتوبوس پایه1 لازم داره وبه پلیس راه خودراننده اصلی مدرکشوارائه میکرده عزیزدلم اصلاخانه نبود منم یکسره خانه پدرمادم بودم پسراولم به دنیاآمد 13ماهه شدمادرم به مشهدمهاجرت کردن منم ازبچه گی زندگی شهری رودوست داشتم. مادرم اثاث کشی کردن حتمااحساس تنهایی کردم چون خیلی بچه بودم خانه ماروستابود ماهمون روزباعزیزدلم بااتوبوس ازروستامیخواستیم بیایم شهر منو بچه ام توی ماشین بودیم دیدم یک سیدباعزیزدلم جلوی ماشین صحبت میکنه ودست دادن وخداحافظی عزیزدلم آمدبالامیخندید پرسیدم چی شده گفت آقاسیدگفته پسرم شاگردنیازداره برای جرثقیل گفتم باشه حالافکرکنم خوب فکرمامگه چی بودوتضادوجذب چی میدونستیم پدرمادرم ازروستاراهی شهرشدن حالامن بایک بچه کوچک وحامله چه کارکنم کل مسئولیت ماروی دوش مادرم وخواهربزرگترازخودم بودواینجاخدادستای پرقدرتشوآوردتوزندگیمون به محض راه افتادن خانواده ام به شهرخدامارااجابت کردمثل حضرت موسی هنگام فرارباآب دریاروبروشدن!خوب آمدیم خانه مادرم لوازمهاروچیدیم صحبت حرفهای سیدشد مادرم خیلی قدر بودابهت بی نهایت نه تنهاتوی خانه بلکه توی فامیل توی دعوای روستای خودمون وروستای بعدی به سرآب چنان یقه ی رییس پاسگاه روچسبیدبادخترداییش وچندتااززنان روستاچادرهابه گردن بسته مردهاپشت دیوارچوب به دست آماده ی دعواکه من بچه بودم یادمه خانمهاشیشه های ماشین رئیس پاسگاه روباسنگ وچوب نرم کردن رییس پاسگاه باسربازهاگازوگرفتن ازروستاخارج شدن این جورمادری بودروح همشون شادنگهبانان روستابودن کسی روحرفش حرف نمیزدگفت خوبه پسرم بروروی جرثقیل وحالاکارهست برای زندگی چه کارکنیم؟صاحب جرثقیل به عزیزدلم گفته بودیک خانه ای روبروی خانه خودمون هست باصاحبش یک حاجی خوبیه صحبت میکنم بیازندگی کن خدارحمت کنه این صاحب خانه راخوب حالاماهم مهاجرت کردیم به شهروسیله هاروچیدیم حالاچی داشتیم 4تاتیروتخته به نام ‌آینه کمدیخچالم نداشتیم تلویزیون کوچک قرمزرنگ که یکسره بایدتوسرش میزدی شایدیک چیزی نشان دهدخدایامتتتتتشَشککککککررررم ازاون روزهابا وجودی که سخت بودحالاخاطره شیرین شده استادبگو چه خانه ای قبلاحتمایادتونه زمین میخریدن یک چهاردیواری ویک یادوتاجابرای مغازه درست میکردن ازتوخیابان درب مغازه نداشت ازتوی همین زمین افتاده یک درب نوپانی یاچوبی یادم نیست گذاشته بودن تودرتوهم بودسقف بلندنمیدونم گچ بودیاخاک گچ ؟چه کارداریم ؟!هرچه بودخانه توشهربود خوشحالیم اومدیم شهرزندگی میکنیم که مادرمن توی روستاجایگاه هیزم تنوروکرسی شون ازاین خانه باکلاس تروشیک تربود .خدایاسپاسگزارم مینویسم مجبورم اعتراف کنم وردپابگذارم حالاامروزجابه جاشدیم یک چادررختخوابی لباس وملحفه جمع شده شوهرم بارجرثقیل کردورفتیم خونه خواهرم ازصبح تاظهرلباس شستیم خواهرم ماشین لباسشویی سطلی داشتن خیلی فودال بودن خخ ناهارخوردیم وداشتم حاضرمیشدم برم آرایشگاه که متوجه شدم بایدبریم بیمارستان برای ورود فرزنددلبندمون بچه دوم الهی سپاسگزارم بابت قدمهای خیراین بچه ها من تحت پوشش خانه بهداشت روستابودم برای زایمان سریع شوهرم رفت ازخونه کارت بهداشتوآوردشوهرخواهرم ماشین داشت رفتیم به سلامتی بیمارستان خدایادرابعاداین اولادخوش قدم وپربرکت آمدی خوش آمدی فرداش آمدیم خانه چندروزی مادروخواهرم پدرم ویک برادرکوچکترداشتم خدارحمتشون کنه دورهم بودیم وخوش بودیم حالادیگه رفتن وزندگی شهری ماازامروزبه صورت رسمی شروع شد.1خدایاهمه چیزمهیاست لوله کشی آب نداردالهی شکرت!پس حمام هم ندارد!2خدایاسپاسگزارم که ماسالمیم سیم کشی برق نداردپس کنتوربرق هم نداردازستون برق صلواتی که به منبع انرژی الهی وصل است برق گرفته بودن خیلی به ندرت خانه هابرق داشت بارپروردگاراسپاسگزارم که مهم خانه ی ویلایی دربسته گازکشی هم که اصلامعنانداره!پس این خانه شهرشماچه دارد؟!قصری بودگوشه ی باغ ویلایی رویایی برای صاحب خونه ولی من که ازروستامهاجرت کردم به شهریک چیزخنده داره باغهای روستادرختان سربه فلک کشیده اون باغه یااین زمین خاکی برای نجات دادن ازدست شهرداری تانکرآهنی وسط حیاط برای آبیاری درختهایی که حاجی تازه کاشته وفصل بهارسبزی وگوجه بامجان میکاشت انقدرآب این تانکریخ زده بود که همیشه روی شیراب بایدآب ولرم میریختی که آفتابه آب کنی برای سرویس که پشت خانه زده بودن بایدیک عالمه لباس میپوشیدی ودونفری ازترس برای سرویس میومدیم زمین بزرگ وافتاد بود.برای گرمایش خانه بخاری جهازم نفتی بودکه مدام دوده میگرفت که دوستای عزیزدلم یادداده بودن آمپول همین شیشه هاکه موادمایع داره توی بخاری وسط آتیشابنداز میترکه دوده هاخارج میشن ما هم دوتابچه های روستای بیتجربه توی خانه این کاروکردیم دوده هانه تنهاازلوله بالانرفتن چون خودمونوترکوندیم بلکه ازسربخاری پکی کردوهمه جای خانه راگلباران کردالان دارم مینویسم ازخنده دلموگرفتم ساعت4صبح است ولی اون زمان گریه بودودوتاسیاه زنگی بزرگ با2تاسیاه زنگی کوچک خودمون که2تاشاهزادهای کوچکمون همسفراین زندگی شهری بودند.حالادیگه ازشبهای بعداوستاشدیم بخاری ولوله هارو میبردیم بیرون یک آمپول تزریقش میکردیم وهروتامون سیاه چرب میشدیم وباآب گرم کتری خودمون روتمیزمیکردیم هوای بیرون سردوخانه ازبیرون سردتر بازبرنامه نصب بخاری شروع میشدطبق شبهای قبل الله اکبرشماکمی بخندیدالان صدای خداازتلویزیون ومناره های مسجدبلندشدکه لیلاخانم نوبتی هم که باشه نوبت عشق بازی بامنه بااستادوهمکلاسیهات خیلی خوشگذروندی برم عشق بازی کنم برمیگردم. وبقیه ی داستان روادامه میدم خدابیامرزدصاحب خونمونوفامیلاشون میومدن تماشای باغچه شون مابه اینهانگاه میکردیم میخندیدیم چون فکرکنم به عمرشون باغ ندیدن چه ذوقی داشتن منم مهمونوازبودم سریع تعارف خانه میکردم میگفتندنه همینجاخوبه خوب سریع روفرشی یاهرچی یادم نیست پهن میکردم چای براشون میاوردم بهشون احترام میگذاشتم وحاجی پروازمیکردتوآسمونهاکه جلوی مهمانهاسرفرازم کردی وحاجی هم برای تشکرهرازگاهی ازهمسایه روبرویک ژیان وانت داشت میوه وسیب زمینی وغیره داشت براخونش خریدمیکردبرای ماهم میگذاشت به پاس وقدردانی ازپذیرای میهمانهاش سرفرازمیشدحالاچندماه اونجابودیم یادم نیست که بعدبرادرشوهرم آمدگفت بیاین بریم خانه یکی ازهمشهریهامون خانش گازکشیه حالاروزگارمون عالی شده بخاری نفتی رادادیم به گازی تبدیل کردن چون انرژی ازبین که نمیرود ازصورتی به صورتی تبدیل میشود حالابازیکسره سرگیجه حالت تهوع دارم که تاوقتی این بخاری بامابود سرگیجه داشتم همه میگفتندازبخاریه چون استانداردنبود.استاد اگه خانه اول ویلایی دربست بااون مشخصات بود حالایک حیاط دوطبقه دوخانواده باهم بدون حمام ،برای رفتن به حمام یک عالمه راه بیرون میرفتیم ازصبح تاعصرحمام زنانه بود ازعصرتاپاسی ازشب مردانه بود. وگرنه توی زیرزمینی روی گازآب گرم میکردیم باهمسایه هماهنگ میکردیم که مردهاپایین نیان ماحمام کنیم آشپزخانه توی زیرزمین سرویس توی حیاط بود.وخدابرای سومین باردرابعادپسردیگری به جمع این نماینده گی هاپیوست پسرسوم راخدابه ماهدیه داد حالاعزیزدلم پایه یک داره روی خاورکارمیکنه هروزصبح زمستان سردماشین روشن نمیشدچادرم به گردنم بادوتاپسرم قدشون به ماشین نمیرسید ولی میدونستن بایدماشینوهل بدیم روشن بشه اونم ماشین خاور زمینهایخ زده باکفش دمپایی پلاستیکی جلوبسته هل بده ولذت ببرالان برای نوشتن کامنت ازعزیزدلم تاریخ گواهینامه میپرسیدم ازخنده دلمونوگرفتیم بابت هل دادن خاورولی یادزحمتهای این فرشته های کوچک می افتم جیگرم میسوزه واشکهایم بی اختیارمیریزه الهی به این لحظه های قدمهای تکاملی جابجایی شب وروزهنگام سحرخداوسیله ی کاروازدواج همه ی دخترپسرهاروآسان کنه (بخصوص دهه ی شصتیهامنم 3تاپسرهام خوشبخت وعاقبت بخیرباشن وهمسرالهی براشون خدامعرفی کنه چون مااصلاهیچ کاری توی این دنیای ناشناخته بلدنیستیم وازدواج بچه‌ها هم برای گسترش جهان هستی دختری که بنده ی تسلیم وتمکین خداباشدرامیخواهند.خدایاتوبی نیازی وبه ماافتخارنیازمندی به درگاه خودت راداده ای سپاسگزارم استاداینهاروگفتم برای ردپاوبه یادم باشه قدمهای تکاملی همینهاست پس شاکرخداباش وبه خودت لیلاجون افتخارکن حالااگه ماشین سنگین نداری خانه ی مبله ازخودت نداری ازهمینجایی که هستی شکرگذارباش اوناهم نتیجه شکرگذاریته میادنگران نباش خدانگهدارازساعت1شب تاالان ساعت6صبح باعشق نوشتم برای جوانهای الان که همه چیزازصفرتاصدشون درسته الهی به هرلحظه اززندگییم شکرت.خدانگهدار