سرفصل آگاهی های این فایل:
- “ثروت”، نتیجه طبیعی احساس لیاقت داشتن درباره کاری است که انجام می دهی و باورهای قدرتمند کننده ای نیز درباره ثروت ساخته ای؛
- برای هر کاری که انجام می دهی، از خودت بپرس که چرا این کار را به این شکل انجام می دهم تا از دلیل رفتارهایت آگاه باشی؛
- زندگی آگاهانه یعنی: آگاهی از دلایل پشت هر رفتار و عملکرد؛
- ریشه های سلامتی جسمانی؛
- رابطه ذهن هماهنگ و جسم سالم؛
- اهرم رنج و لذت برای ساختن “تعهد مستمر” درباره انجام کار درست؛
- قوانین خداوند برای خوشبختی ساده است. پس این قوانین ساده را با تلاش برای پیدا کردن تکنیک، پیچیده نکن؛
- توانایی تشخیص اصل از فرع ؛
- پرورش جسارت درونی؛
- همکاری با خداوند؛
منابع کامل تر درباره موارد اصلی این فایل: دوره 12 قدم
12 قدم، مسیر تکاملی خلق شرایط دلخواه در زندگی است. وقتی تمرکز خود را بر مسیر تکاملی آگاهی های این دوره معطوف می کنی و برای عمل به آن آگاهی ها مصمم میشوی، اول از همه، “دیگران”، از ذهن شما حذف می شوند و بر خودت متمرکز می شوی. حذف این مانع عمده، از یک طرف بخش بزرگی از نشتی های انرژی شما را می بندد و بخش مهمی از تمرکز سازنده شما را آزاد می کند. همان تمرکزی که به جای سازندگی، صرف تقلاهای بیهوده برای تایید شدن توسط دیگران، مسابقه با دیگران، مقایسه با دیگران و بدتر از همه، انتظار داشتن از دیگران شده بود و به این شکل، انرژی خلق کنندگی شما را هدر می داد.
از طرف دیگر، وقتی توقع داشتن از دیگران را کنار میگذاری، به نیروی هدایتگر درونی ات متصل می شوی و حساب کردن روی این جریان هدایتگر همیشگی را یاد می گیری.
12 قدم در همان قدم های اولیه، شراکت کردن با خداوند را به شما یاد می دهد تا این نیرو را به عنوان راهنما، به عنوان سرمایه اولیه، به عنوان عشق و هر نیاز دیگری که در مسیر رشد داری، انتخاب می کنی و روی هدایت های دائمی این نیرو درباره هر مسئله ی احتمالی در آینده، حساب کنی.
وقتی روی جریان هدایت حساب می کنی، زندگی ات هدفمند می شود زیرا یکی از مهم ترین دلایل هدف نداشتن آدمها این است که جریان هدایت و حساب کردن روی آن را از یاد برده اند. به همین نسبت نیز آنها امکان پذیری خواسته های خود را با امکانات کنونی خود و حساب کردن روی عقل انسانی خود می سنجند. در نتیجه، به محض اینکه خواسته‌ای در وجودشان شکل می گیرد، به جای حساب کردن روی هدایت و برداشتن اولین قدم، درگیر «چگونگی» می شوند و از آنجا که نمی توانند «چگونگی» را از دل مهارت ها، توانایی ها یا امکانات آن لحظه خود بیرون بکشند، داشتن آن خواسته برایشان غیر ممکن به نظر می رسد و انگیزه های آنها در همان نقطه شروع، خاموش می شود.
یکی از ارکان توحیدی مهم در 12 قدم، مبحث “هدایت” است. یکی از پرتکرار ترین سوالاتی که از ما پرسیده شده این است که: “چطور با خداوند همکاری کنیم؟” و جواب این است: به اندازه ای که از هدایت های خداوند پیروی می کنیم، با خداوند همکاری می کنیم. خداوند به عنوان نیرویی که هم از خواسته ما آگاه است، هم از “چگونگی”، هم صاحب قدرت بی نهایت است و هم دارای بخشندگی بی حساب.
اما درک و تشخیص هدایت ها، سپس پیروی از آنها نیاز به پشتوانه ای از باورهای توحیدی دارد. در طی جلسات قدم های این دوره، در یک فرایند تکاملی،این باورها در ذهن دانشجو شکل می گیرند و تقویت می شوند. تقریباً در تمام قدم های این دوره، اصل “هدایت”، از زاویه های مختلف توضیح داده می شود تا دانشجو مفهوم این اصل را به طور کامل درک کند و از عهده اجرای آن در مسیر خود بر بیاید. یعنی بداند حساب کردن روی هدایت، شامل همه ی موارد زندگی او می شود:
از کارهای روتین و معمولی روزانه تا موضوعات اساسی که ظاهرا عقبه ای از دانش، تخصص و مهارت را نیاز دارد؛
از انتخاب نوع غذای روزانه تا برنامه ریزی برای رشد کسب و کار؛
از انتخاب مسیر رفتن به سر کار تا شیوه های بازاریابی و جذب مشتری و…
اکثر ما آموزش دیده ایم تا به بهانه “واقع بین بودن”، دست رد به سینه هدایت هایی بزنیم که در هر لحظه به سمت ما جاری است. زیرا خداوند همیشه سمت خود را انجام می دهد. اما حالا می خواهیم به وسیله مسیر تکاملی 12 قدم، رابطه خود با نیروی هدایتگر درونی مان را بهبود ببخشیم. نیرویی که منبع همه راهکارها ست، همواره به ما نزدیک است، همواره ما را می شوند و اجابت می کند اما این ما هستیم که درهای دریافت را بسته ایم.
در بخش “چگونه فکر خدا را بخوانیم” از دوره 12 قدم، که شامل توضیح اصول مهم در قرآن است، مبحث هدایت هر بار از زاویه های عمیق تر بررسی می شود. این بخش از دل آیات قرآن منطق های آنقدر قوی استخراج می کند که ذهن خلع سلاح می شود و به هیچ وجه نمی تواند درباره “حساب کردن روی هدایت”، به مقاومت های قبلی ادامه دهد. همه ی این قدم هایی که دانشجو در دوره 12 قدم بر می دارد، در نهایت شخصیتی توحیدی را در او پرورش می دهد که “پیروی از هدایت های الهی”- با اختلاف – بالاترین اولویت زندگی او می شود و به همین نسبت نیز، آسان می شود برای آسانی ها.
هدف 12 قدم، ساختن شرایط دلخواه در زندگی آنهم از مسیر هموار است. به اندازه ای که دانشجو به آموزه های این دوره عمل می کند، “حساب کردن روی هدایت” در وجود او نهادینه می شود و مجری ایده‌ها و راهکارهایی می شود که بر اساس خواسته هایش به او الهام می شود یا به شیوه های مختلف به سمت آنها هدایت می شود. به همان میزان نیز، مسیر خلق خواسته هایش هموار می شود چون وقتی مجری هدایتهای خداوند می شوی، روی شانه های خداوند می نشینی و از مسیر رشد و بهبود شخصیت خود لذت می بری. سپس این رضایت درونی، به شکل روابط عالی، شغل مناسب، درآمد کافی، کسب و کار پر رونق، ایده های کارآمد، سلامتی جسم و روان و … مرتبا در زندگی شما هویدا می شود تا هر بار شما را به رضایت درونی بیشتر برساند. همکای با خداوند یعنی پیروی از هدایت های الهی
برای مطالعه محتوای دوره 12 قدم کلیک کنید
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | مرور چند کلید برای هماهنگی با قانون272MB20 دقیقه
- فایل صوتی live | مرور چند کلید برای هماهنگی با قانون19MB20 دقیقه
امیدوارم کامنتم حذف یا سانسور نشه. دیدگاه درباره ی امام حسینو خوندم خود ایشون الان زنده باشن با افراط و تفریط در همه چیز مخالفت میکنن. این که یکعده در محیط افراطی بزرگ شدن و امام حسین رو به اشتباه براشون تعریف کردن چه ربطی به اصل قیام در راه خدا داره. اینکه عاشورا رو در نظر ما با افراط در عزاداری جلوه دادن چکار به زیر بار ظلم نرفتن داره. توکامنتها انگار فقط یکعده خاص بلدن از خدا درخواست معجزه، سریع و آسان و کوتاه شدن راه و ثروتمند شدن بکنن. و امام حسین با بیخبری رفتن کوفه و از سابقه پیمان شکنی مردم خبر نداشتن و بلد نبودن توکل چیه و گذری رفتن اونجا.
بهتره دعای عرفه رو بخونیم تا باور امام و هدفشون از انتخاب این مسیر و راه شهادت رو درک کنیم. امام حسین اینقدر ثروتمند بودن و باور به فراوانی خدا داشتن که بارها به حج برن. امام حسینی که به اون زیبایی با خدا حرف زدن یعنی به ذهنشون نیومده از خدا درخواست معجزه کنن و نخوان سرشونو رو در راه خدا بدن. کسی که به خدا می گه لم تَرْضَ لى یا اِلهى نِعْمَهً دُونَ اُخرى وَرَزَقْتَنى مِنْ اَنواعِ الْمَعاشِ
راضى نشدى اى معبود من که تنها از نعمتى برخوردار شوم و از دیگرى منع گردم بلکه روزیم دادى
وَصُنُوفِ الرِّیاشِ بِمَنِّکَ الْعَظیمِ الاَْعْظَمِ عَلَىَّ وَاِحْسانِکَ الْقَدیمِ
از انواع (نعمتهاى ) زندگى و اقسام لوازم کامرانى و این بواسطه آن نعمت بخشى بزرگ و بزرگترت بود بر من و آن احسان دیرینه ات بود
اِلَىَّ حَتّى اِذا اَتْمَمْتَ عَلَىَّ جَمیعَ النِّعَمِ وَصَرَفْتَ عَنّى کُلَّ النِّقَمِ
نسبت به من تا اینکه تمام نعمتها را بر من کامل کردى و تمام رنجها و بلاها را از من دور ساختى
لَمْ یَمْنَعْکَ جَهْلى وَجُرْاءَتى عَلَیْکَ اَنْ دَلَلْتَنى اِلى ما یُقَرِّبُنى
باز هم نادانى و دلیرى من بر من جلوگیرت نشد از اینکه راهنماییم کردى بدانچه مرا به تو نزدیک کند
امام حسین خواستن یاد بدن اگر روزی قراره جلوی ظلم بایستید و از حق دفاع کنید، ممکنه از خون خودتون و خیلی چیزهای دیگه بگذرید و خود خواهرشون گفتن جز زیبایی ندیدن.
رزمنده های ایران هم میتونستن بگن خدایا برو بمبای شیمیایی صدامو از کار بنداز ما موحدیم میشینیم خونه ماشین بمب بر و بمب افکنو معجزه کن نابود بشن. یا خلبانهای عزیزمون میتونستن بگن خدایا من توخونه میشینم ابابیلو بفرست تو سر خلبانای صدام. یا غواصایی که دست بسته زنده بگور شدن گفتن خدا معجزه کن سربازای صدام تو لجناو شط آب خشک بشن همانطور که بر ابراهیم معجزه کردی. یا زمان حمله داعش، زنان کردستان می تونستن بگن خدا داعش رو توراه رسیدن به اینجا در سد موصل غرق کن مثل سپاه فرعون که تو نیل غرق شدن. معجزه یک حرفه. توحید و درخواست و باور یک حرف دیگه/ دفاع از حق و ناموس و مسیر هم جداس.
خدا به بشر قدرت مبارزه ساخت سلاح و همه چیز داده. نمیشه مثل قوم موسی گفت ما میشینیم تو برو با خدای خودت با دشمن بجنگ.
با سلام امیدوارم سانسور نشه: اول اینکه مگه قراره هرکی در راه اسلام کشته میشه اسمش تو قران بیاد. مگه اسم یاسر و عمار و سمیه اومد یا مگه اسم خدیجه که ثروتشو برای اسلام داد اومده. اینکه محیط شما امام حسین رو اینجوری براتونتعریف کرده تقصیر ایشونه. چرا فکر می کنید امام حسین زندگی سختی داشتن؟؟؟ فکر کنم دعای عرفه رو نخوندید. امام حسینی که به اون زیبایی با خدا حرف زدن و از نعمات سخن گفته بودن یعنی به ذهنشون نیومده از خدا درخواست معجزه کنن. کسی که به خدا می گه لم تَرْضَ لى یا اِلهى نِعْمَهً دُونَ اُخرى وَرَزَقْتَنى مِنْ اَنواعِ الْمَعاشِ
راضى نشدى اى معبود من که تنها از نعمتى برخوردار شوم و از دیگرى منع گردم بلکه روزیم دادى
وَصُنُوفِ الرِّیاشِ بِمَنِّکَ الْعَظیمِ الاَْعْظَمِ عَلَىَّ وَاِحْسانِکَ الْقَدیمِ
از انواع (نعمتهاى ) زندگى و اقسام لوازم کامرانى و این بواسطه آن نعمت بخشى بزرگ و بزرگترت بود بر من و آن احسان دیرینه ات بود
اِلَىَّ حَتّى اِذا اَتْمَمْتَ عَلَىَّ جَمیعَ النِّعَمِ وَصَرَفْتَ عَنّى کُلَّ النِّقَمِ
نسبت به من تا اینکه تمام نعمتها را بر من کامل کردى و تمام رنجها و بلاها را از من دور ساختى
لَمْ یَمْنَعْکَ جَهْلى وَجُرْاءَتى عَلَیْکَ اَنْ دَلَلْتَنى اِلى ما یُقَرِّبُنى
باز هم نادانى و دلیرى من بر من جلوگیرت نشد از اینکه راهنماییم کردى بدانچه مرا به تو نزدیک کند
امام حسین خواستن یاد بدن اگر روزی قراره جلوی ظلم بایستید و از حق دفاع کنید، ممکنه از خون خودتون و خیلی چیزهای دیگه بگذرید و خود خواهرشون گفتن جز زیبایی ندیدن.
رزمنده های ایران هم میتونستن بگن خدایا برو بمبای شیمیایی صدامو از کار بنداز ما موحدیم میشینیم خونه ماشین بمب بر و بمب افکنو معجزه کن نابود بشن. یا خلبانهای شهید بگن خدایا من توخونه میشینم ابابیلو بفرست تو سر خلبانای صدام. یا غواصایی که دست بسته زنده بگور شدن گفتن خدا معجزه کن سربازای صدام تو لجناو شط آب خشک بشن همانطور که بر ابراهیم معجزه کردی. الانم بگیم برو ابابیلو بفرست رو سر دشمنان مرزی سربازا میشنن تو کیوسک.
خود آقای عباسمنش هم میگن برید زندگی امامان رو بخونید چون الگوی خوبی هستن. وگرنه یکعده هستن از حضرت علی خدا ساختن، دلیل بر این نیست که خود امام راضی باشن.