live | تشخیص اصل از فرع درباره نتایج

سلام به همه دوستان گل و استاد عزیز و خانم شایسته مهربون

اولا تشکر میکنم استاد که این مسابقه رو گذاشتید چون با خوندن جوابها میتونم کلی باورهام رو تقویت کنم و کلی چیز یاد بگیرم.

در جواب به سوال سعی میکنم اونچه ک بهش رسیدم و نتیجه هم گرفتم ازش رو بیان کنم.

این تکه پازل که دوست مون سوال پرسیده و دنبالش میگرده و سوال منم بوده ، برمیگرده به اینکه ما قانون رو خوب درک نکردیم.قانون اینه که ما با افکارمون و باورهامون داریم زندگی خودمون رو در هر لحظه میسازیم.دقیق ترش اینه که ما به انرژی ای که در اون شناوریم داریم شکل میدیم با فرکانس هامون و اون انرژی به صورتهای مختلف وارد زندگی ما میشه.وقتی باورهامون به اندازه کافی قدرت بگیرن ، کم کم اتفاقات شروع میشه به افتادن که البته با شروع توجه به باورهای جدید نشانه ها میان و کم کم با ادامه دادن مسیر این نشانه ها بزرگتر شده و به صورت خواسته ها وارد زندگیمون میشن. نکته اینه که ما قرار نیست برای بوجود آوردن اتفاق کاری بکنیم.چون اصلا وظیفه ما این نیست.اصلا روندش این نیست.قانونش اینه که الذین آمنوا و عملو الصالحات لهم جنات تجری من تحتها الانهار.یعنی اونایی که ایمان آوردن و عمل صالح انجام دادن برای اونا هست باغ هایی که از زیر اونها نهر جاریست که منظور از باغ همون نعمت هاست.یعنی نیازی نیست کاری بکنن.اونا به واسطه مدارشون از این چیزا بهره مندند.

ما فقط به عنوان بنده خدا باید ایمان داشته باشیم و عمل صالح انجام بدیم و هر باوری که بهمون قدرت میده که در راس اونها باورهای توحیدی هستن رو داشته باشیم و سعی کنیم در عمل هم به همون شکل عمل کنیم و نگرانی ها و ترسها رو خیلی کم کنیم ک البته تکامل میخواد و بقیش دیگه با خداست که خدایی کنه.این فرمانروایی که صاحب اختیار کل عالم هست ، اگر کار رو بهش بسپاریم، در نهایت آسودگی و سادگی و راحتی، چنان همه چیز رو در گردش میاره و شرایطی رو فراهم میکنه که اون چیزی که میخوایم بشود.چون همه چی اونه.من، تو و چند میلیارد آدم دیگه روی زمین و کل چیزهایی که میبینیم و نمی بینیم خود خود خداست.پس قدرتش هم دست خداست.آیا این خدا نمیتونه کن فیکون کنه؟ نمیتونه همه چی رو درجای مناسب و زمان مناسب قرار بده و همه چی رو آماده کنه تا به خواستت برسی؟ معلومه که میتونه.همونطور که به یه مورچه در دل خاک و به یه پرنده روزی میرسونه به راحتی ، اگر ما هم باورش کنیم و باورهای خداگونه بسازیم و اجازه بدیم تا کار خودش رو بکنه و با هدایت هاش همراه بشیم و گوش بسپاریم به ندای قلبمون و منطق رو بزاریم کنار ، اون همه کار واسمون میکنه.خدا همه چیز میشود همه کس را به شرط اعتماد به شرط پاکی دل.خدا تبلیغ میشه واسمون.افرادی میشه که میای تو مسیر زندگی بهمون کمک میکنن.خدا همه چیز میشود.

قضیه اینه که ما به خداوند اعتماد نداریم و هر روش منطقی دیگه رو قبول داریم مثل روشهایی که گفته شد تو سوال ولی به خدایی که وکیله و کارسازه و برنامه ریز کل عالمه اعتماد نداریم.خدایی که تو وجود ماست.به قول کلام الهی، هروقت که بخواهید ما از رگ گردن به شما نزدیکتریم.این خدایی که با ماست در ماست پشتیبان ماست.این خدایی که به هر سمتی بریم در همون مسیر کمک و یاریمون میده.همون آیه معروف کلا نمد.وقتی این خدا رو باور کنیم و قانونی و اصلی رو که بر این جهان گذاشته درک کنیم دیگه درگیر تبلیغ و شکل بسته بندی یا درگیر نوع لباس پوشیدن نمیشیم.درگیر این میشیم که ترمز های من چیه که باعث شده با وجود تبلیغ و هزاران بحث دیگه نتایج وارد زندگیم نشن؟

از وقتی خدا رو به صورت واقعی شناختم، همه چی بهتر و بهتر شده.احساسم عالیه.وقتی به خدا فکر میکنم خیلی خیلی غرق در آرامش و حس خوب اطمینان قلبی میشم که میدونم یکی هست که همه کار واسم میکنه.

این تجربه که الان میخوام بگم خیلی تجربش کردم.بعد از بیداری شروع به نوشتن اهداف روز میکنم.همون چیزی که از کامنت های ۱۲ قدم فهمیدم.مثلا مینویسم خدایا میخوام که امروز روی مهارت شوت زنی و پشت ۱۸ کار کنم.دیگه به این فکر نمیکنم که نه اگه نشه چی.اگه کسی کمکت نکنه چی.فقط درخواست میدم.دروازه های محل تمرین هم تور ندارن و توپ میره خیلی دور اگه کسی نباشه.من میرم روزش برای تمرین و اون روز هرجور باشه یه افرادی هستن که دست خدا میشن و مثلا یکی توپ رو برام میگیره از پشت دروازه یکی دروازه بانم میشه و همینطور شرایط جوری پیش میره که من اون روز با تمرکز بالا روی اون مهارتها تمرکز میکنم و همه شرایط رو خدا فراهم میکنه تا من درگیر توپ جمع کردن و … نباشم.یعنی منطق ما میگه خب چی بشه حالا بتونی این تمرین رو انجام بدی خیلی زیاد و با تکرار بالا و راحت ولی توکل میکنم به خدا و دقیقا شرایطش جور میشه.اونایی هم که کمکم میکنن واقعا با عشق اینکارو میکنن.یعنی اجباری در کار نیست.حتی خیلی وقتا شده من چیزی نگفتم به بعضی از دوستانم که امروز برنامم چیه برای تمرین ولی اونا خودشون گفتن بیا امروز روی پشت ۱۸ یا شوت کار کنیم که دقیقا هم من اون روز برای همین رفته بودم.یا حتی شده که یه روزی دوست داشتم مسابقه داشته باشم تو چمن و ۱۱ به ۱۱ بازی کنیم و دقیقا اون روز اتفاقاتی میافته که بازی میکنم و شرایطش جور میشه و بهم میگن شما هم بیا بازی کن با ما.

یادمه تو مسابقه قبلی سایت از خدا خواسته بودم که خدایا میخوام تعداد رای بالا بگیرم از مسابقه و بالای ۱۵۰ رای بگیرم که همینم شد.من فقط کامنت گذاشتم و رفتم سراغ خوندن کامنت های دیگران و هیچکاری نکردم.نگفتم کامنت من تو فلان صفحس برید بخونید.نه.خدا هم سر زمان مناسب بهم گفت بنویس و نوشتم و گذاشتم.با اینکه میخواستم بخوابم و خیلی خوابم میامد ولی حسم گفت بنویس و نوشتم و با برنامه خدا جلو رفتم و نتیجه این شد.نمیگم همیشه اینطور بودم ولی از وقتی سعی کردم بیشتر اینجور باشم خدا خیلی کارا واسم کرده.

اصل همون توکل کردن به خدا و اعتماد داشتن بهش هست.اینکه خودمونو بسپاریم بهش.وقتی ما باورهای درستی داشته باشیم در مورد ثروت و ایمان داشته باشیم به خدا و تسلیم خدا باشیم، کارمون هم با کیفیت میشه و اون باورهای خوب باعث میشه که نعمت و رزق وارد زندگیمون بشه.یعنی بازم اون باورس که باید درست باشه وگرنه کیفیت رو خیلیها دارن ولی همه یکسان درآمد ندارن.مثلا یکی میاد غذای رستوران فردی رو میخوره و خیلی خوشش میاد.میره به چند نفر دیگه معرفی میکنه.اونا میان غذا میخورن و معرفی میکنن به بقیه و این زنجیره ادامه داره.خودش تبلیغ نمیکنه.خدا براش همه کار میکنه.مثل رستوران خاور خانم که هیچ تبلیغی نداره ولی همیشه پر از مشتریه.

وقتی ما روی باورهای خودمون کار کنیم مثلا باورهای ثروت آفرین، در مدار ثروت قرار میگیریم و توی اون مدار لاجرم به ثروت و نعمت برخورد میکنیم و لازم نیست بدوئیم یا کار خاصی مثل تبلیغات یا فرم خاص بسته بندی محصول یا … رو انجام بدیم.همه چی خود بخود و راحت اتفاق میافته.چشم وا میکنیم میبینیم که خواسته مون رو داریم.اگر اصل رو بدونیم و بزاریم جهان کار خودشو انجام بده.اصل اینه که بنده خوبی باشیم و اعتماد کنیم و مثل نوح و ابراهیم گوش کنیم به ندای درونمون و ایمان داشته باشیم به خدا و فراوانی هاش و مسئولیت پذیر باشیم و همه چی رو در درون خودمون ببینیم و دنبال مشکل از درون باشیم نه بیرون نه عوض کردن کالا یا شکل بسته یا تغییر ظاهر خودمون یا تبلیغ.ما درون رو اصلاح کنیم ، بیرون خود بخود درست میشه.نیازی نیست کاری کنیم.چون یه خدایی هست که همه کار واسمون میکنه.اون خدا رب العالمینه.پس چه کسی بهتر از او برای کارسازی برای اداره کردن امور؟

کسی که تدبیر کل عالم هستی در دستانش هست و این قدرت رو به ما داده که به هر مسیری که میخوایم بریم و هدایتمون میکنه تو همون مسیر و پشتیبان و حامی و وکیل ماست.

در پناهش همگی شاد و سالم و ثروتمند و سعادتمند باشیم.

سلام خانم فرشته hp

واقعا از خوندن کامنت شما لذت بردم.خیلی خوبه که از تجربیات زندگیتون مثال آوردید.خیلی دلنشین و روان و درست گفتید و نوشتید.

اینو با تمام وجودم میگم.کامنت شما نیاز به ستاره نداره.شما و زندگیتون به زیبایی میدرخشید که خوندن تجربیات شما قلب آدمو آروم و حسمون رو خوب میکنه.

ممنونم از مشارکت زیبای شما